Aristoteles’ten itibaren Hobbes, Locke, de Tocqueville, Rousseau, Ferguson gibi klasik hukuk felsefecilerini de kapsayan dönemde siyasi toplum yani devlet ve sivil toplum özdeş olarak kullanılmıştır. Bu özdeşliğin en görünür şeklini aldığı Hobbes’un modelinde, herkesin herkese karşı sürekli savaş halinde olduğu bir güvensizlik ortamı olan doğa hali, insanları bir sözleşme ile devlet yani sivil toplum etrafında birleşmeye itmiştir. Locke ise devleti doğa halinin düzenlenmesi olarak ele alır. Locke’da devlet yani sivil toplum sadece çıkabilecek ihtilaflarda başvurulan yasaların ve yaptırımların uygulanışında ortaya çıkar.