Asr-ı Saadet: Mutluluk çağı anlamına gelen bu ifade ile Hz. Muhammet’in hayatta olduğu zaman kastedilir.

Selef-i Salih: Asr-ı saadet ve ona yakın dönemde yaşamış, ahlâkı ve dini bütün hayırlı, iyi kişiler bu adla anılır.

Şemsettin Sami (1850-1904)nin Kamus-ı Türkî (1901) ve Kamus-ül Âlâm (1889)ı da Türk milliyetçiliğinin dil sahasında geliştiğinin göstergelerinden biri kabul edilir.

Hindistan’da İslamcılık düşüncesinin temellerini atarlar. Türkiye’de ise Namık Kemal, Ziya Paşa, Ali Suavi, Mizancı Murat gibi Tanzimat yazarları tarafından tohumları atıldıktan sonra Sırat-ı Müstakim ve Sebilürreşad, Volkan vb. dergilerde toplanan yazar, şair düşünce ve din adamları tarafından etkili olarak II. Meşrutiyet Dönemi’nde güçlenir.