Büyük kentler deyince; nüfusu 30 milyonun üstündeki Tokyo, 20 milyonun üstündeki Mexico City, Shanghai, Seul, Sau Paulo, 15 milyonu geçen Mumbai, Yeni Delhi, Osaka, Cakarta, Moskova, Los Angeles, Tahran, Kahire ve bu şehirlerin nüfus yoğunluğuna yaklaşan Paris, Londra ve İstanbul gibi kentler anlaşılmaktadır. Kentleşmeye ilişkin literatürde, büyük kentlere verilen metropol adının yanı sıra, daha büyük bir coğrafi alanı, daha yoğun bir nüfus birikimini ifade etmek için megapol veya megapolis deyimleri kullanılmaktadır. Bu deyim çok büyük bir kentin yanısıra, bir metropolü çevreleyen yoğun nüfuslu alan olarak tanımlanmaktadır. Örnek olarak yukarıdaki kentler verilebilir.