Neo-klasik yönetim teorisine göre de yönetim alanının sınırlandırılması gere­kir. Fakat sınırların belirlenmesinde çok kesin kuralların uygulanması doğru de­ğildir. Kontrol alanı birçok faktöre bağlı olarak değişebilen, dolayısıyla durumsal bir kavramdır. Bir yöneticiye bağlı ast sayısının ne olacağı çeşitli faktörlerin etki­siyle değişebilir. Bu faktörlerin insanlarla, işle ve örgütle ilgili faktörler şeklinde gruplandırılması mümkündür.

• İnsanlarla ilgili faktörler: Astların bilgi, beceri, uzmanlık ve deneyim düzey­leri; moral ve motivasyon durumları; üstlerin işe hâkimiyetleri, dikkat ve ussal kavrama yetenekleri; üstler ile astlar arasındaki fikir, duygu, düşünce birliği ya da ayrılığı.
• İşle ilgili faktörler: İşin karmaşıklık derecesi, diğer işlerle benzerliği ve onla­ra bağımlılığı, işlerde kullanılan yöntemlerin standartlaşma derecesi, karar ve sorunlara genel standartların uygulanabilme derecesi.
• Örgütle ilgili faktörler: Örgüt ve çevresinin durağan ya da dinamik olması; kullanılan teknolojik düzey; yöneticiye yardımcı unsurların (yardımcılar, danışmanlar gibi) sayısı, niteliği ve iş birliği derecesi; haberleşme araç ve yöntemlerinin kalitesi, yüz yüze ilişki olanakları.