Endülüs Emevîleri'nde ise, özellikle 10-11. yüzyıllarda figürlü bezemeler zengin örnekleriyle daha çok fildişi türünde el sanatı ürünlerinde karşımıza çıkar.

Orta Çağ’da Akdeniz’de gelişen islâm sanatında: bölgenin sosyo-ekonomik yapısı, kültürel verileri başrolü oynamıştır. Bu biçimlenmede ticaretin, sanatçı ve bilim adamı göçlerinin, bu ortamın yaratıcısı konumundaki kurucular (baniler) ile yapım yöneticisi ve sanatçıların çok büyük katkısı olmuştur. Ayrıca, Haçlı Seferleri’nin ve bölgede kurulan geçici Haçlı Devletleri’nin çift yönlü etkisini de unutmamak gerekir.

Narteks, giriş mekânı, naosa, ibadet alanı; atrium avlu; rölik kutsallara ait beden parçaları anlamına gelir. Katehumenler, Hristiyanlığa giriş için hazırlık aşamasındaki kişilerdir. 

Akdeniz’de özellikle Geç Tunç’dan Erken Demir Çağı’na dönüşümü kronolojik olarak yaşam katmanları ile belgeleyen Troia, bugün Hisarlık adıyla bilinir.

Rönesans, antik dönem eserlerinin modern öncesi dönemde yeni bir yorumla ele alınması esasına dayanır. Bu dönemde, Antik Çağ'ın örnek alınmasının en önemli nedeni Antik Çağ sanatının dünyasal ve canlı oluşu, aynı zamanda Yeni Çağ'ın ruhuna ve dönemin ihtiyaçlarına cevap vermesidir. Bu dönem, düşüncede akılcı ve bilimci, sanatta da akılcı ve gerçekçi eğilimlerin görüldüğü bir dönemdir. Rönesans, İtalya'da Floransa merkezli olarak ortaya çıkmıştır, İtalya'da ortaya çıkmasının nedenleri arasında;
ekonomik gelişmişlik, antik geleneğin varlığı, Bizanslı bilginlerin eski Yunan edebiyatının metinlerini buraya getirmeleri ve bunların incelenmesi ile ilk genel kitaplıkların ve edebiyat derneklerinin burada kurulması sayılabilir.

Ressam Jacques-Louis David akademik resmin en önemli temsilcisidir. 

Anıtsal boyuttaki bu yapılar uzunlamasına dikdörtgen planlı, doğuda çoğunlukla apsisin (ibadet için dönülen yönü belirleyen mimari alan) yer aldığı ve destek dizileriyle neflere (desteklerin arasında kalan sahın) ayrılmış, ibadet alanları ahşap çatılarla örtülü ve çeşitlemesi çok olmayan mekânlardır.

Kurtuba Ulu Camii: Endülüs Emevileri döneminde yapılan, Unesco Dünya Mirası Listesi’nde yer alan, anıtsallığı, mimarisi ve estetik özellikleriyle dünyanın sayılı eserlerinden biridir. Medinetü’z Zehra: Endülüs Emevileri dönemindeki bir saray kenttir. Kayrevan: Tunus’ta bir kenttir. Beytü’l Hikme: Abbasiler döneminde kurulan Bilgelik Evi’dir. Kubbetü’s Süleybiye: Abbasiler dönemindeki bir türbedir. 

Dük Dominico Contarini tarafından Venedik’te 1063 yılında yaptırılmaya başlanan San Marko Kilisesi haç planlı kuruluşuyla tüm sonraki eklemeleri göz ardı edildiğinde, Bizans mimarisini anımsatır. Doğru yanıt E'dir.

Sanat eserlerinde rüyaları kullanan akım gerçeküstücülüktür.

Caravaggio’nun "İsa’nın Mezardan Çıkarılışı" tablosu Barok Sanat Dönemi’ne ait olan bir tablodur.

Yüzyıl savaşları: 1337-1453; İstanbul'un fethi:1453; Matbaanın İcadı:1450; Akdeniz'in ikiye bölünmesi:1500 yılına tekabül eder.   Cevap A şıkkıdır.

Abbasilerin 1258’de Moğollarca yıkılmasından sonra Memluklar Kahire’yi İslâm Halifeliğinin başkenti yaptı. Memluklar aslında, Abbasî halifelerinin güçlü askeri birlikler oluşturmak için savaş esiri olarak veya satın alma yoluyla edindikleri ya da hediye edilmiş kölelerdi.

Gelidonya ve Uluburun batıklarından çıkan buluntular Bodrum Arkeoloji Müzesinde korunmaktadır.

Rüya halinin sanatçılar için önemli bir yaratıcı evre olması, Gerçeküstücülük sanat akımında, toplumu şok eden düşünceleri ön plana çıkarmak, Fütürizm sanat akımında, resimde en, boy ve derinlik ölçülerine dördüncü bir boyut olarak zaman olgusunun katılması Kübizm sanat akımında, yeniden yaratılan imgeler kendisini oluşturan malzemenin ve amacın dışında sanatsal bir ürün haline gelmesi, Dadaizm sanat akımında, betimlenen sahnelerin modeller üzerinden değil fakat gerçek gözlemler üzerinden kurgulanması, İzlenimcilik sanat akımında görülmektedir. Doğru cevap D'dir.

Selçuklu Devleti'nin önemli yapılarının ortaya konduğu 13. yüzyıl başından önceki Anadolu-Türk mimarisi örneklerine baktığımızda, yapı sayısının çokluğu, anıtsallığı ve taş işçiliğindeki ustalığı ile dönemin en güçlü beyliği olan Artukluların mimarisi ayrı bir önem taşımaktadır. Nitekim avlulu yapıları ve büyük boyutlu kubbeleriyle değil, köprü mimarisine getirdikleri yeniliklerle bile teknik üstünlükleri açık bir biçimde kendini gösterir. Diyarbakır-Silvan yolunda, Batman suyu üzerinde yer alan ve kısa bir süre öncesine kadar kullanılan Malabadi Köprüsü bunun en güzel kanıtıdır. 

Ekonomi ve teknolojiye bağlı değişen yeni dünya düzeni deneyselliği ön plana çıkarıp geçmişi reddetmesiyle şimdi anlamına gelen modern sözcüğü ile tanımlanmaya başlamıştır. Böylece modernleşme Avrupa ve Amerika’da teknoloji, bilim, demokrasi, ulus devletler ve kapitalist üretim sisteminin ortaya çıkışı ile özdeştir. Modernleşmeyle beraber sadece deneysel düşünce, akılcılık, deneycilik, geleceğin programlanması ortaya çıkmamış, Avrupa sömürgeciliğin yayılmasıyla tüm dünyada modernleşme kavramı batılılaşma kavramıyla örtüşmüştür. Modernleşme aynı zamanda mentalite değişikliğine neden olmuştur. Ancak toplumların kendi tarihsel geçmişleri ve kültürleri modernleşme süreçlerinin yaşanmasında farklılıklar gösterir. Bu nedenle geçmişe karşı çıkma ve geleneksel olanı reddetme anlamına gelen modernite olgusunu her toplum farklı zaman ve durumlarda yaşayabilir. Akdeniz çevresindeki kimi toplumlarda bu süreç halen devam etmektedir.

Modernleşmenin genel olarak on dokuzuncu yüzyıl ortasında başlayıp, dünya düzeninin yeniden değiştiği II. Dünya Savaş’ına kadar (1945) devam ettiği varsayılır. 

Mimaride en önemli değişim dinle birlikte yeniden şekillenen dinsel mimari olur. Zaten Roma’nın bildiği ve kamu mimarisinde kullandığı bir yapı olan bazilikalar kilise mimarisinde en önemli yapı tiplerinden biri olarak ortaya çıkar. Kudüs yakınlarındaki Beytüllahim’de İsa’nın Doğumu anısına inşa edilmiş olan kilise de bazilikal planlıdır ve ana mekân doğuda İsa’nın doğduğu varsayılan bir kayayı çevreleyen sekizgen bir yapı ve tavaf koridoru ile sonlanır. Aynı yüzyıllarda Roma’da Lateran ve Aziz Petrus Kiliseleri, Selanik’teki Aziz Demetrios Kilisesi benzer biçimde bazilikal planlı olarak inşa edilmişlerdir.

4-5. yüzyılda dönemin yarattığı bir başka yapı tipi martirium, vaftizhane, mausoleum (türbe) gibi merkezi planlı yapılardır. Bu plan tipi Martirler (din şehidi), azizler anısına inşa edilen yapılarda kullanıldığı gibi yerel özellikler taşıyan dini olaylar, vaftiz gibi törenler için de kullanılmıştır.