: Ekonomik birlik aşaması, en ileri ekonomik bütünleşme aşamasıdır; üye ülkelerin ekonomi politikalarının tümüyle uyumlaştırıldığı aşamadır.

Aralık 1999 Helsinki AB Zirvesi, AB’nin karar verme özerkliğini ve tek kurumsal çerçevesini esas alarak AB askerî kriz yönetimine üçüncü ülkelerin katılımı konusunda yeni açılımlar getirmiştir. AB, üçüncü ülkeleri üç gruba ayırmıştır:

NATO’nun AB üyesi olmayan müttefikleri,

AB’ye aday ülkeler,

Beklenen diğer ortaklar.

Maastricht Antlaşması

Kömür ve çelik gibi kaynakların üretiminin ayrıştırılması seçeneğinin aksine, o dönemde silah ve enerji üretiminin savaşlardaki öneminden dolayı, bu enerji kaynaklarının üretim ve paylaşımın ortak bir yönetim altına girmesi gerekiyorsa ve çeşitli antlaşmalarla bu sağlanmaya çalışıldı.

İngiltere bazı AB üyesi ülkelerle (Polonya, İtalya, İspanya, Portekiz) birlikte ABD'ye destek verirken, Almanya ile Fransa AB'nin kendine özgü bir dış ve güvenlik politikası belirleyip bu politikaya bağlı kalmasını önermişler ve ABD'nin Irak'ı işgaline açıkça karşı olan bir politika izlemişlerdir. 

Danimarka, İsveç ve İngiltere hariç diğer 11 üye ülke EPB alanına katılmaya karar vermişlerdir. Böylece 1 Ocak 1999 tarihinde EPB alanı (Avro bölgesi) oluşturulmuştur. O tarihte AB üyesi olan 15 ülkeden 11 ülke EPB alanında yer alıyordu. Günümüzde ise Avro bölgesi, 28 üyeli AB’nin 19 üyesinin yer aldığı bir bölgedir. Bugün itibarıyla EPB alanında yer alan bu 19 üye şunlardır: Almanya, Avusturya, Belçika, Estonya, Fransa, Finlandiya, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Hollanda, İrlanda, İtalya, İspanya, Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Malta, Portekiz, Slovakya, Slovenya ve Yunanistan.

Bu aşamada, İngiltere, İsveç ve Danimarka avroya geçmeme kararı almışlardır.

AB’nin Güney ve Doğu komşuluk alanlarındaki kilit komşuluk politikalarını desteklemesi, AB’nin etkin bir şekilde yürüttüğü güçlü yanlarındandır.

Bugün itibarıyla EPB alanında yer alan bu 19 üye şunlardır: Almanya, Avusturya, Belçika, Estonya, Fransa, Finlandiya, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Hollanda, İrlanda, İtalya, İspanya, Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Malta, Portekiz, Slovakya, Slovenya ve Yunanistan. Diğer bir deyişle, bu üyeler nakdi olarak ulusal paraları değil, Avro’yu kullanmaktadırlar.

Avrupa Birliği hukununun genel ilkeleri AB hukunun yazılı olmayan kaynakları arasındadır.

Ortak dış ve güvenlik politikası konusunda fazla bir ilerleme sağlamamasına rağmen, Amsterdam Antlaşması belirli yeniliklerin ortaya çıkmasına öncülük etmiştir. Doğru cevap C'dir.

AB, sınırlı sayıda olmak üzere, yalnızca şu lanlarda münhasır yetkiye sahiptir: 1) gümrük birliği, 2) İç pazarınişleyişi için gerkli olan rekabet kurallarının oluşturulması, 3) para birimi Avro olan üye devletler için para politikası, 4) ortak balıkçılık politikası çerçevesinde biyolojik deniz kaynaklarının koruma altına alınması, 5) ortak ticaret politikası. Doğru cevap B'dir.

1950 yılında Pleven Planı ile 100 bin askerden oluşacak bir Avrupa Ordusu kurulması önerilmiştir. Plana göre, Avrupa’nın savunmasını savaş zamanı Üst Düzey Müttefik Komutanlığı üstlenecek, diğer zamanlarda ordunun kontrolü katılımcı devletlerde olacaktır. Planda bir Savunma Bakanlığı makamı kurulması ve ayrıca özerk bir savunma bütçesine sahip bir Bakanlar Konseyi oluşturulması önerilmiştir.

AB kurumlarının tasarrufları, türleri yönünden bağlayıcı nitelik taşıyan “tüzük,” “direktif,” “karar” şeklinde olabileceği gibi, bağlayıcı nitelik taşımayan “tavsiye” ve “görüş” şeklinde de olabilir. Bu tasarruflar, nitelikleri yönünden “yasama tasarrufu” olabileceği gibi, “yasama dışı tasarruf ” da olabilir. Yasama dışı tasarruf da“yetki devrine dayanan tasarruf ” veya “uygulama tasarrufu” şeklinde olabilir. Yani, yasama dışı tasarruf ve görüş şeklinde AB kurumlarının tasarrufu vardır; ancak “görüş dışı tasarruf” şeklinde bir kavram yoktur.

ABD, Japonya, Kanada, Rusya, Hindistan ve Çin ile eğitim, çevre, güvenlik, savunma ve insan hakları diyaloğu gibi birçok alanda ilişkilere sahip olan AB, bu ülkelerle düzenli zirveler düzenlemektedir.

Haziran 2016’da yapılan referandum sonucu İngiltere halkı AB’den ayrılma yönünde %52 oranında oy vermiştir.

Batı Avrupa’da savunma amaçlı örgütlenmenin temelini Birleşik Krallık, Fransa, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg’un üyesi olduğu Brüksel Antlaşması Örgütü (1948) oluşturmuştur.

Dış politika alanı halen üye devletlerin sürücü koltuğunda olduğu ve çalışma metodunun da devletlerarası işbirliğine dayalı olduğu bir alandır.

Ulus-üstü yönetim biçimlerinden bir diğeri de konfederasyondur. Konfederasyon oy birliği ile karar alınan bir yapı sunar. Dolayısıyla konfederasyon, üye devletlerin egemenliklerinin oy hakkıyla korunduğu bir siyasal birliktir.

AB Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi makamı 1 Aralık 2009’da yürürlüğe giren Lizbon Antlaşması ile oluşturulmuştur. Birlik adına üçüncü taraflarla siyasi diyalog yürütmek ve uluslararası örgütler ile uluslararası konferanslarda AB’nin tutumunu ifade etmek Yüksek Temsilcinin görevleri arasındadır.