(A) Acentesine tahakkuk ettirilen komisyonun yevmiye kaydıdır.

Finansal tabloların nitelikleri, finansal tabloları kullanıcıları için faydalı hale getiren yönleridir. Anlaşılabilirlik, ihtiyaca uygunluk, güvenilirlik ve karşılaştırılabilirlik finansal tabloların başlıca niteliklerini oluşturur.
Anlaşılabilirlik, finansal tablolarda sunulan bilgilerin kullanıcılar tarafından kolayca anlaşılabilmesini ifade eder. Ticari ve ekonomik faaliyetler ve muhasebe konusunda makul düzeyde bilgi sahibi olup, sunulan bilgileri makul bir dikkatle değerlendirmeye istekli kişiler tarafından anlaşılabilecek düzeydeki finansal tabloların anlaşılabilirlik özelliğini taşıdığı kabul edilir.
İhtiyaca uygunluk, finansal tablolarda sunulan bilgilerin faydalı olabilmesi için, bu bilgilerin kullanıcıların ekonomik karar alma ihtiyaçlarına uygun olmasını ifade eder. Geçmiş, şimdiki ve gelecek olayların değerlendirilmesini veya önceki değerlendirmelerin gözden geçirilmesini sağlamak suretiyle, finansal tablo kullanıcılarının ekonomik kararlarını etkileyen bilgi, ihtiyaca uygunluk özelliğini taşıyor kabul edilir.
Güvenilirlik, bilginin faydalı olabilmesi için, güvenilir olması gerektiğini ifade eder. Önemli hataları içermeyen, yanlı olmayan ve temsil etmesi beklenen veya temsil ettiği iddia edilen işlem ve olayları, kullanıcılara dayanak olabilen bir bilginin güvenilir olma özelliğini taşıdığı kabul edilir.
Karşılaştırılabilirlik, finansal durum ve performans eğilimlerinin tespitine imkan verecek şekilde, bir şirketin finansal tablolarının önceki dönemlerle karşılaştırılabilir nitelikte olmasını ifade eder

Pasif reasürans, "verilen işler" olarak da tanımlanan pasif reasürans, sigorta işletmesinin kabul ettiği sigorta işlerinden bir kısmını sedan olarak diğer bir sigorta işletmesine devretmesidir.

180-181 arasıdır

Sigorta işletmelerinin teknik ve mali koşullara göre saptanan saklama payına konservasyon denir.

Reasürans olayında bir sigorta işletmesi riskin bir kısmını yüklenmekte, kalanını bir başka sigorta işletmesine aktarmaktadır. Aktarmayı yapan ilk sigortacıya “sedan işletme” ya da “sedan”, aktarmayı kabul eden ikinci sigortacıya da “reasürans işletmesi” ya da “reasürör” denilmektedir. Riskin aktarılan kısmına “sesyon” denilmektedir.

Borsada işlem gören özel sektör tahvilleri borsa değerlerinin % 90'ı oranında kabul edilir.

Riskin unsurları şöyle sıralanabilir:

• Risk, tarafların iradeleri dışında ortaya çıkar.
• Risk belirsizdir. Risk olarak nitelendirilebilecek olayın gerçekleşip-gerçekleşmeyeceği önceden kesin olarak bilinemez.
• Risk gelecekte ortaya çıkabilecek bir olaydır.
• Risk, yasalara ve genel kabul görmüş ahlak kurallarına uygun olmalıdır. •

Risk geçmişte meydana gelmiş bir olaydır ifadesi yanlıştır. Buna göre doğru cevap D’dir.

Dönem sonlarında banka işletmelerinde,

• Farkların giderilmesi,

• Faiz tahakkukları,

• Evalüasyon işlemleri (kur farklarının belirlenmesi ve kayda alınması),

• Gelir ve gider reeskontlarının belirlenerek kayda alınması,

• Amortismanların kaydı,

• Karşılıkların kaydı,

• Gelir ve gider hesaplarının kâr ve zarar hesabına devredilerek kapatılması

ile ilgili muhasebe içi envanter işlemleri yapılır.

Genel Kurul: Banka ortaklarının oluşturduğu ve hisse sayıları kadar oy kullanabildikleri en yüksek karar organıdır.

Mükerrer sigorta olarak da adlandırılan reasürans, sigortacının sigortalanmasıdır. Sigortacının herhangi bir sigorta işleminde kendi konservasyon olanağını kullandıktan sonra arta kalan sigorta tutarını diğer bir sigortacıya aktarmasını (sigortalamasını) ifade etmektedir.

Poliçeye konu olan ve sigorta işletmesi tarafından tazmin edilen varlıklar, tazminin gerçekleşmesi ile birlikte sigorta işletmesine ait olur. Sigorta işletmeleri sahip olunan bu varlıkların satışından, ödenen tazminat tutarını bir ölçüde azaltan bir gelir elde edilebilir. Sigortacılık sektöründe “sovtaj geliri” olarak ifade edilir.

Prim üretimi doğrudan sigorta şirketi merkezince değil de, bir aracı kurum tarafından (daha çok bir acente) tarafından yapılır.

Reasürans olayında bir sigorta işletmesi riskin bir kısmını yüklenmekte, kalanını bir başka sigorta işletmesine aktarmaktadır. Aktarmayı yapan ilk sigortacıya “sedan işletme” ya da “sedan” denir.

Tüm işletmelerde dönem sonu işlemlerinin başka bir ifadeyle envanter işlemlerinin temel amacı, işletmelerin finansal yapısını gösteren bilanço ile gelir ve giderlerini buna bağlı olarak da dönem kâr veya zararıyla ilgili faaliyet sonuçlarını gösteren gelir tablosunun düzenlenmesidir. Doğru yanıt B dir.

Komisyon giderleri ve tazminat ödemeleri de dönem sonunda prim üretiminde olduğu gibi 7 nolu hesaplardan 6 nolu gelir tablosu hesaplarına aktarılırlar. Dönem içinde borçlu olarak kayda alınan 7 nolu
hesaplar alacaklı, 6 nolu gelir tablosu hesapları da borçlu olarak kayda alınır. Doğru yanıt A dır.

Muallak hasar ve tazminat karşılığı tutarının belirlenmesinde (1) Tek tek tahmin yöntemi ve (2) Ortalama değer yöntemi olmak üzere iki temel yöntem kullanılmaktadır.

Muallak Hasar ve Tazminat Karşılığı: Muallak "askıda", hasar ise "zarar-ziyan" anlamındadır. Dolayısı ile bu karşılığa "askıda kalmış hasar karşılığı" da denilmektedir. Hayat branşı hariç yangın, kaza, nakliyat gibi diğer branşlarda uygulanmaktadır.

Tahakkuk ilkesi: Gelirlerin tahsil edilmesi veya giderlerin ödenmesi tarihine bakılmaksızın mali
yıldaki tüm gelir ve giderler dikkate alınmalıdır.

Riskin aktarılan kısmına “sesyon” reasürans yoluyla devir alınan (reasure edilen) bu kısmın bir başka sigorta işletmesine kısmen ya da tamamen aktarılmasına “retrosesyon” denilmektedir. Reasürör de kabul ettiği riskin, tutabileceği kadarını üzerinde tutarak geri kalanını başka sigorta işletmelerine aktarmaktadır.