Konstantinos Dukas (1059-1067) maliye idaresine, memuriyetleri para ile satma yöntemini getirmiştir. Hakim tabaka olmaları sıfatıyla da talepleri artan memurlar devletin masraflarını büyütmüştür.

Orta Bizans Dönemi’nde ikonoklast akımın son bulmasının ardından yoğun bir resimsel faaliyet başlamıştır. Bu dönem resim sanatının en önemli özelliklerinden birisi konuların düzenlenişinde hiyerarşik bir sistem uygulanmasıdır. Bu düzenlemeye göre kilisenin en yüksek kısmı olan kubbenin merkezinde genellikle İsa Pantakrator yani mutlak hâkim Tanrı’ya ayrılır. Bu tasvirlerde İsa kimi zaman başmeleklerle çevrilidir.

Eski hukuk dönemi, Klasik öncesi hukuk dönemi, Klasik hukuk dönemi ve İustinianos dönemi Roma hukuku dönemlerindendir.

Bizans İmparatorluğunun 530’lu yıllardaki hızlı büyümesi, çok miktarda talepkar insan topluluğu (yakla- şık 30 milyon) oluşmasına neden olmuştur. Ancak bunun yanında iş gücü-işçi sınıfı, doğal kaynaklar, sabit sermaye (araç-gereçler, imalathaneler, nakliye gereçleri, çiftlik hayvanları, silahlar) ve döner sermaye gibi (hammadde stokları, basılmış sikke ve sikke basımı için gerekli maden ve malzemeler) verimli bir artışa da neden olmuştur.

Vasilika (Kral Kanunnameleri) adı verilen yeni kanunları yazan Bizans İmparatoru VI. Leon’dur.

Vaftiz sözcüğü Grekçe kökenlidir ve “suya batırma-daldırma” anlamı taşır. Vaftizhaneler içinde vaftiz töreni yapılan ve genellikle de merkezi planlı Hıristiyan dinsel yapılarıdır.

Corpus Iuris Civilis (Medeni Hukuk Derlemesi) Bizans imparatoru I. İustinianos döneminde yazılmıştır.

Bizans’ın ticarete olan yaklaşımı çok gelenekseldi. Devlet için elzem olan hiçbir ürün ihraç edilemezdi.

Dört evrede incelenir. A ve B seçenekleri ikinci evre, E seçeneği birinci evre, D seçeneği dördüncü evre, C seçeneği ise üçüncü evrenin özelliklerini içerir. Üçüncü evre (Komninos’lar dönemi): Sırlı seramik üretimin taşra merkezlerine taşınarak yaygınlaştığı dönemdir.

Tarihçilere göre kızgın kömür, kükürt ve zift karışımından oluşan Rum Ateşi M.Ö. 423 de Mora savaşları sırasında kullanılmıştır. Daha sonra M.S. 660’larda zift, reçine, kükürt, nafta, kireç ve güherçile ile Rum Ateşi zenginleştirilmiştir. Su eklendikçe alevi artar.

Medeni hukuk derlemesinin (Corpus Iuris Civilis) bölümleri; Institutiones, Digesta, Codex ve Neares’tir. Konsil bu grup içerisinde yer almaz.

Genel olarak 1038-1157 yılları arasında ağırlıklı olarak İran, Irak, Suriye ve Anadolu coğrafyasında hâkimiyet kurmuş olan Büyük Selçuklu Devleti döneminde Bizans İmparatorluğu’nu Makedon ve Komninos hanedanları yönetmişlerdir. Makedon Hanedanı 867-1056 yılları arasında iktidarda kalmış ve özellikle II. Vasil (976- 1025) zamanında Bizans İmparatorluğu İustinianos döneminden sonra en geniş sınırlarına ulaşmıştır.

Hunlar, Aşağı İdil boyundan hareketle Güney Kafkasya istikametinde yayılarak Hazar
Denizi’ne dökülen Terek nehri ile Karadeniz’e dökülen Kuban nehri arasındaki havzaya gelmişlerdir. Hunlar, Kuban-Terek bölgesindeki İran asıllı bir kavim olan Alanlara baskı yaparak bu bölgedeki bozkırları ele geçirmişlerdir. Buradan da Hunlar, Daryal ve Derbent geçitlerinden hareketle Doğu Anadolu istikametinde akınlara başladılar. 

359 ve 373 tarihlerinde bugünkü Urfa ve civarına kadar gelen Hunlar, buralara yerleşmeyip sadece akınlar düzenlemekle yetinmişler ve bir
müddet sonra Kuzey Kafkaslara ve Aşağı İdil (Volga) bölgesine geri dönmüşlerdir.

Müslüman fetihleri ile ikonakırıcılık tartışmalarının yer aldığı 7. ve 9. Yüzyıllar arası Bizans tarihinde ‘’Karanlık Dönem’’ olarak adlandırılmaktadır.

Fresko: Yaş sıva üzerine suda çözülmüş boya pigmentleri kullanılarak yapılan duvar resmidir.

Modern çağın aydınlarının Bizans adıyla andığı yapı Roma’nın bir değişim ve dönüşüm yaşayarak ulaştığı sentezden ibarettir. Bu sentezin ana unsurlarını Roma devlet düşüncesi, Hıristiyanlık inancı, Yunan dili ve Yunan kültürü oluşturmaktadır. Bu unsurların birleşimi Bizans adı verilen oluşumu doğurmuştur.

Yunanistan kurulduktan sonra da kullanılmaya devan eden Bizans yasası Eklogi’dir.

Dioklitianos (284 - 305) döneminde Roma imparatorluğu idari açıdan dörde ayrılınca kıdemli imparator için Augustus, ikincil ya da Augustus’un yardımcısı genç hükümdarlar için Sezar unvanı kullanılmıştır. Bizans döneminde Sezar unvanı daha çok imparatorun oğullarına aitti ve istisnai durumlarda başkalarına da veriliyordu. Sezar unvanı verilirken haçsız bir taç da hediye ediliyordu. Latince Caesar olarak yazılan bu kelime değişik dillerde Sezar ya da Kayzer şeklinde telaffuz edilmiştir.).