Çağdaş sosyoloji kuramcıları arasında Touraine’nin bir toplumsal eylem sosyoloğu sıfatıyla temayüz etmesi onun 1968 öğrenci hareketleri üzerine çalışmaları ile başlayan, Polonya’daki sosyalist rejimin çöküşünü hazırlayan Dayanışma Hareketi ve Fransa’da nükleer karşıtı hareket üzerine incelemeleri ile devam eden çalışmalarının yöntemi ve içeriği ile alakalıdır.

Bauman, bütünlük ve bütünlükçülüğü eleştirmekte ve dolayısıyla toplumsal yaşamın bütünlüğüne de karşı olduğunu ifade etmektedir. Benze olarak kabileciliğin bir ifadesi olarak değerlendirdiği aidiyet duygusunu da eleştirmektedir. İçinde bulunduğumuz sürecin ise modernliğin mutlaka bitmiş  olması gerektiği sonucunun çıkasanamayacağını ileri sürmektedir.

Bauman, postmodern yaşamda insanların hayat başarısını yeni alışkanlıkları çabucak edinmelerinden çok eski alışkanlıklarından kurtulabilme hızlarına bağlı olduğunu ileri sürmektedir. Dolayısıyla kazanılan alışkanlık türü, alışkanlıklar olmaksızın yaşama alışkanlığıdır. Engelleyici ve sinsi kısıtlamaların ve sınırların yokluğuna genellikle özgürlük denildiğini belirten Bauman, postmodern dünyanın sakinleri olarak çoğumuzun, bu anlamda, atalarımız kadar özgür olmayı ancak rüyada görebileceğimizi ileri sürer.

Zygmunt Bauman’ın hayatı ve postmodernlik yaklaşımı konusunda daha detaylı
bilgiye Dennis Smith’in “Zygmunt Bauman, Prophet of Postmodernity” (1999)
adlı kitabından ulaşabilirsiniz.

Bell’e göre sanayi sonrası toplum, bilginin, özellikle de teorik bilginin, gücün kaynağı olarak mülkiyetin yerini aldığı bir toplumdur. Başka bir ifadeyle, bilgi post-endüstriyel toplumda gücün temel kaynağını oluşturur. Daniel Bell “bilgi toplumu” (knowledge society) kavramını ilk kez Sanayi Sonrası Toplumun Gelişi-The Coming of Post Industrial Society (1973) adlı çalışmasında kullanmıştır. Bell’in bu kavramı o dönemde profesyonel mesleklerin çoğalması, yüksek teknoloji gerektiren işlerin artması ve eğitimli, teknolojik elitlerin yükselen gücüne dikkat çekmek için kullanmıştır. Doğru cevap B şıkkıdır.

Touraine, modernleşmeyi, çok genel hatları ile tarım toplumundan sanayi toplumuna geçiş olarak ifade edilebilecek bir yapı değişimi olarak tanımlar.