Dörtlük Hüseyin Cavid'e aittir.

Eski Anadolu Türkçesi olarak tanımlanan dil sadece Anadolu’da kullanılmıyordu. Bu yazı dili o zaman Kafkasya, Azerbaycan, İran ve hatta Horasan’a kadar uzanıyordu. Günümüzde Özbekistan’ın başkenti ve Orta Asya’nın nüfus bakımından en büyük şehirlerinden biri olan Taşkent, bu bölgelerden biri değildir. Doğru yanıt A’dır.

Sabit Rehman, Çağdaş Azerbaycan komedisinin yaratılmasında ve geliştirilmesinde önemli bir sanat adamıdır. Doğru yanıt A'dır.

N. Nerimanov, dönemin siyasi, sosyal özelliklerini  "Nadir Şah" eserinde kaleme almıştır. Doğru yanıt: E'dir.

1910’lı yıllardan itibaren Hüseyin Cahit Yalçın, Celal Nuri İleri, Abdullah Cevdet, Kılıçzade Hakkı gibi Türk aydınları açık açık Latin harflerini kabul etmenin gerektiğini öne sürdüler.

1879’da Tiflis’te Mehemmedağa Şahtahtlı, Rusça ve Azerbaycan Türkçesiyle “Tekmilleştirilmiş Müselman Elifbası” ve 1902’de de “Savtî Şark Elifbası” adlı kitaplarını bastırır. 1903’te yayımladığı Şark-i Rus gazetesinde de Arap alfabesi tasarısını halka tanıtmaya başlar.Doğru cevap D'dir.

Mirze Şefi Vazeh. Cevap A'dır.

Kazaklardan Ibıray Altinsarin 1879’da “Kirgizkaya Hrestomatiya” adlı okuma kitabını Kiril alfabesiyle yazıp bastırmıştır.

1991’de Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra bağımsız Türk cumhuriyetlerinde Latin alfabesi yeniden gündeme geldi. Problemi görüşüp tartışmak için Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü’nün girişimiyle 18-20 Kasım 1991’te İstanbul’da “Miletler Arası Çağdaş Türk Alfabeleri Sempozyumu” düzenlendi. Bu sempozyuma katılan Türk dünyası temsilcileri, Türkiye’de kullanılan Latin alfabesini esas alarak 34 harfli bir Latin alfabesi tasarısını kabul edip bu tasarıyı Türk cumhuriyetleri yetkililerinin dikkatine sundu.

Gaspıralı, “Türklüğü” tek bir olusal kimlik olarak düşünüyor, Osmanlıları, Rusya, İran ve Çin’deki çeşitli Türk boylarını (Kazak, Kırgız, Özbek, Türkmen, Tatar, Uygur vs.) bu kimlik çatısı altında bir “millet” hâline getirmeye çalışıyordu. İdealindeki bu “Türklüğün” tek bir modern kültürü ve dolayısıyla da tek bir edebî dili ve yine tek bir “edebiyatı” olacaktı. Kendisi de Tercüman gazetesini bu tek dille; “sade İstanbul Türkçesi” ile çıkarmış, roman ve hikayelerini de bu dille yazarak örnek olmuştur. “Türklüğün” bir modern kültürde buluşmasını savunduğundan, B seçeneğindeki cümle Gaspıralı’nın görüşlerine uymamaktadır. Doğru yanıt B’dir.

Hazret-i Şehriyar, Yusif Vezir Çemenzeminli'nin yazdığı bir komedidir. Doğru cevap E'dir. 

Öğrenciliğinden itibaren tiyatroya ilgi duyan Celil Memmedguluzade Rus edebiyatını çok iyi biliyordu. Çay Destgâhı (alegorik dram, 1889), Kişmiş Oyunu (komedi, 1892), Ölüler (dram 1909), Anamın Kitabı (dram, 1919), Kâmança (dram, 1920), Danabaş Kendinin Mektebi (komedi, 1921), Lâl (senaryo, 1921), Deli Yığınçağı (komedi, 1926) gibi eserleri vardır. Bunlar içinde “Ölüler”, bir şaheser olarak kabul edilmektedir.

Anamın Kitabı romanını Neriman Nerimanov yazmamıştır. Bu kitabın yazarı Celil Memmedguluzade'dir. Doğru yanıt: C'dir.

Günümüzde Gagavuzlar da Latin alfabesine geçmiştir. Tatar ve Başkurtlar arasında
Latin harflerine geçiş Rusya Federasyonu tarafından engellenmiştir. Ukrayna’ya bağlı (günümüzde -2018'de- fiilen Rusya Federasyonu'nun işgalinde olan) Kırım Otonom
Cumhuriyeti’nde yaşayan Kırım Tatarları arasında resmen alfabe değişikliği olmasa da
Latin harfleriyle kitap ve süreli yayın da basılabilmektedir.