Yavuz Bahadıroğlu (1945-), 1970’li yıllardan itibaren tarihî romanda dinî ve millî değerleri öne çıkaran bir imzadır. 1972’de yazdığı Sunguroğlu romanıyla tarihî roman vadisinde adım atan Bahadıroğlu, millî ve manevi değerleri tarihî roman aracılığıyla topluma kazandırmaya çalışır. Buhara Yanıyor (1974), Elvedâ Buhara (1975), Malazgirt’te Bir Cuma Sabahı, Kırım Kan Ağlıyor, Şehzade Selim (1976), Sel (1977), Köprübaşı (1979), Mavi Yıldız (1980), Endülüs’e Veda (1981), Cem Sultan 1-2, Dördüncü Murad 1-2 (1982), Merhaba Söğüt (1990) gibi tarihî romanları yanında Yolbaşı, Boşlukta Yürümek (1979), Keşmekeş, Yürek Seferi, Uzaklar Yakındır gibi güncel toplumsal romanlarında da geleneksel değerlere bağlılığı dile getirir.

Destan Gönüller bir aşk hikayesini çıkarlar ve varsıllık ekseninde ele almıştır. Yarın Yapayanlız’da genç bir kız ile orta yaşlı bir erkeğin hikayesi anlatılmaktadır. Her Gece Bodrum ve Hepsi Alev ise farklı konularda ele alınmış diğer eserleridir.

Ayşe Kulin: Günümüzün en çok okunan biyografik roman yazarlarından Ayşe Kulin (1941-), Adı Aylin, Füreya, Köprü, Veda ve Türkan adlı eserleriyle tanınır.

Türk edebiyatında biyografik romanın ilk yetkin örneği, Oğuz Atay tarafından 1975’te kaleme alınmıştır.

Fatma Aliye 1892’de yayımlanan “Muhaderat” adlı ilk romanında kadın problemlerini ele almaktadır. Burada kadının toplum ve çalışma hayatının içerisinde yer alması işlenir.

Çünkü Mustafa İnan bir asker değil yazarın üniversitedeki hocasıdır. Kahraman zeki bir taşra delikanlısıdır. Roman 2 bölümden oluşmakta olup özel hayatından bilgiler de roman içerisinde mevcuttur.

Can Eryümlü; yapı ve anlatım tekniği bakımından uzun öyküyü anımsatan eseri “Kalimerhaba” İzmir’de Türk-Yunan çatışmasına karşı cepheden bakar. Bir zamanlar beraber yaşadığımız ama Lozan Antlaşması sonrası ülkemizden ayrılan Yunanlıların ruhsal durumlarını, yeni vatanlarındaki yalnızlıklarını nostaljik sahneler içinde romanlaştırır. Kalimerhaba İzmir bu özelliğiyle yıllarca aynı coğrafyada bir arada yaşamış iki toplumun birbirine düşman edilişlerinin arkasındaki sebepleri de sorgulamaktadır

Katre-i Matem, Şah Sultan ve Babil’de Ölüm İstanbul’da Aşk isimli romanların yazarı, gelenekçi romanın son dönem temsilcilerinden, eski edebiyatın anlatma formlarından yararlanarak divan kültüründen beslenen tezli romanları kaleme alan yazar İskender Pala’dır.

Sinan Yağmur (1965-), Aşkın Gözyaşları / Tebrizli Şems (2010), Aşkın Gözyaşları II (Hz. Mevlana) (2011) romanlarında Mevlâna ve Şems’in hayat hikâyesinden yola çıkar. Birinci kitap, Şems’in bıçaklanarak öldürülmesiyle sonuçlanan olaylar zincirini anlatır. Aşkın Gözyaşları II (Hz. Mevlana) (2011) adlı ikinci kitap ise 5 Aralık 1273’te Mevlâna’nın gördüğü bir rüya ile başlar. Mevlâna’nın Şems’ten sonraki hayatı okuyucunun gözleri önüne serilir.

Zaman, mekân, olay, anlatıcı gibi geleneksel biçim anlayışı dışında, yapısalcı dil kuramlarını esas alan yeni roman öğeleri olan simgeler, mitler, yeni imgelerle örülü bir sanat anlayışı romanda uygulama alanı bulmaktadır. Romanlarda, anlatılan konudan ziyade nasıl anlatıldığı öne çıkmış, anlatım aracı olan dil, başlı başına romanın temel öğeleri arasında yer almıştır.

Gazi ve Fikrîye, Hava Kurşun Gibi Ağır ve Meyyale Hıfzı Topuz’a; Anka Sadık Yalsızuçanlar’a ve Turgut Reis Feridun Fazıl Tülbentçi’ye aittir.

1970’li yıllarda gelenekçi roman türünün örneklerinden bir tanesi olan, Osmanlı devletinin çöküş yılları, balkan Savaşları ve Rumeli göçleri üzerine yoğunlaşan e kaybedilen Rumeli’ye ait kültür mirasının İstanbul’a uzanmış çizgilerini yansıtan roman Sevinç Çokum’un Bizim Diyar isimli romanıdır.

II, III, IV Doğrudur.

Hoşça kal Umut Ayla Kutlu’ya ait eserdir.

Modern roman tekniklerini uygulayan genç romancılar, toplumsal sorunlardan bireyin iç dünyasını ve ruhsal çatışmalarını yansıtan romanlara yönelirler. Artık konu kısırlığı çeken ve belli izlekler arasında sıkışıp kalmış Türk romanı, insana yönelmekle zengin bir çeşitlilik kazanır.

Zeynep Oral’ın Tutkunun Romanı Leyla Gencer (1999) eseri, dünya sahnelerinde “La Diva Turca” olarak anılan, 1988’de Devlet Sanatçısı ilan edilen, 2007’de İtalya’da “Caruso Ödülü”ne lâyık görülen ünlü opera sanatçısı Leyla Gencer’in biyografisinden yola çıkılarak yazılmış bir romandır.