Çünkü bu tür romanlarda genel olarak kronolojik sıra izlenmez. Hayatlarından bazı kesitler alınır. Kahramanlar genelde hayatta olmazlar. Üçüncü kişinin anlatısı olan bu roman türü yaratıcılıkta sınırlı ve estetikte zayıf bir türdür.

Adalet Ağaoğlu 1950’li yıllarda itibaren Türk toplumundaki sosyal değişimleri kadını merkeze alarak anlatmıştır. Romanlarında klasik anlatım dilinin dışına çıkar. İç monolog gibi tekniklerle yazar. Bağımsız iç konuşma metodu Berna Moran’ın deyimidir.

Meyyale isimli roman Hıfzı Topuza aittir. Adı Aylin adındaki roman Ayşe Kulin’e aittir. Bozgunda Fetih Rüyası Beşir Ayvazoğlu, Gazi Paşa Attila İlhan ve Cam ve Elmas Sadık Yalsızuçan tarafından yazılmıştır.

Kara Kitap, Fındık Sekiz, Beyaz Kale belirtilen romanlar, bütünüyle Postmodern roman kategorisinin örnekleridir.

Postmodern roman romanın yapısal özelliklerini üstkurmaca, metinlerarasılık ve çoğulcu bakış açısı olarak sınıflandırılabilir. Postmodern romanın temel özellikleri belirtilmiştir.

Bu romanında kadın problemlerini ele alan yazar, kadının toplum ve çalışma hayatı içerisindeki yer almasını işler.

Bilim, kültür, sanat, edebiyat, siyaset, ticaret, spor gibi alanlarda başarılı olmuş, yaptıkları ve eserleriyle yaşadıkları dönemde iz bırakmış, haklı bir ün kazanmış kişilerin hayatlarının roman tekniğine uygun olarak anlatıldığı eserlerdir.Biyografik romanlar, hem roman türünün kurmaca dünyasına ait nitelikler hem de belgesel özellikler taşır. Biyografinin nesnel bilgisi, romanın öznel kurgusuyla yoğrulur ve anlatmaya bağlı olay merkezli bir türün adı olur. Bir başka deyişle, biyografik romanda biyografi nesnel bilgiyi, roman ise kurmacayı temsil eder.Biyografi türünün nesnelliği, roman türünün öznelliği içinde erir ve biyografik roman ortaya çıkar.

İskender Pala (1957-), eski edebiyatın anlatma formlarından yararlanarak divan kültüründen beslenen tezli romanlar kaleme alır.
İlk romanı Babil’de Ölüm İstanbul’da Aşk (2003) bilimkurgu, mesnevi ve postmodern romanın kesiştiği bir eserdir. Romanda olay örgüsü, Fuzulî’nin sırrını saklayan Leyla ile Mecnun mesnevisi çevresinde oluşturulur. Başta rahipler, gizli servis ajanları, hazine avcıları olmak üzere herkes bu gizemli kitabın peşindedir. Kitabı korumak isteyenlerle yok etmek isteyenler arasındaki çatışma, olay örgüsünü biçimlendirir. Üç yüz elli yıllık bir dönemi kuşatan olaylar, dönemin saray hayatına ilişkin birçok ayrıntıyı barındırır.

“Bir toplumda, bir toplulukta eskiden kalmış olmaları dolayısıyla saygın tutulup kuşaktan kuşağa iletilen, yaptırım gücü olan, kültürel kalıntılar, alışkanlıklar.

Aliye adlı bir genç kızın içinde büyüttüğü bir aşk duygusu çevresinde gelişen olayları anlatan roman Samiha Ayverdi’ye aittir.

Nazan Bekiroğlu (1955-), metinlerini tasavvuf kültürü ve İslamî motiflerle süsler. Kur’an-ı Kerim’de “ahsenü’l-kasas” (kıssaların en güzeli) olarak anılan Yusuf kıssasını çağdaş edebiyatın imkânlarıyla yeniden yazar. Yusuf ile Züleyha (2000) adlı bu eserde, yazarın kurguya katkısı yanında özgün yorumları da söz konusudur. İkinci romanı İsimle Ateş Arasında (2002) Osmanlı coğrafyasında gücü/iktidarı temsil eden padişah ile padişahın gücünü hem kabullenen hem de tehdit eden yeniçeriler arasındaki çatışma üzerine kurulur.

Emine Işınsu, Sevinç Çokum ve Sevgi Soysal milliyetçi görüşle ve tarihsel perspektifle yazan yazarlardandır.

İskender Pala’nın (1957-) Şah&Sultan (2010) ve Od (2011) romanları biyografik roman çizgisinde değerlendirilebilir. Şah&Sultan’da Şah İsmail ile Yavuz Sultan Selim’in, Od’da ise Yunus Emre’nin biyografileri esas alınmıştır.

Türk edebiyatındaki ilk biyografi roman örneği, Hasan Âli Yücel’in Goethe: Bir Dehanın Romanı’dır.

Necati Cumalı’nın (1921-2001) Viran Dağlar (1995) kitabı, biyografik roman türüne ait örneklerdendir. Cumalı, romanda büyük dayısı Zülfikar Bey’in Balkanlarda Osmanlı’nın dağılmaması için verdiği mücadeleyi roman türünün imkânları içinde okura sunar.