Kelimeler sırasıyla sofra, yoksul, küçücük, minik, büyük/iri anlamına gelmektedir.

VIII. yüzyılda Kırgızlar, Uygur Türkleriyle birleşerek Göktürk İmparatorluğu’na son verirler.

Kiril alfabesinde kesme işareti ''Ъ'' ifadesiyle gösterilir.

1919 yılında Alaş Orda Hükûmeti dağılır ve bağımsız Kazakistan’a son verilir. 26 Ağustos 1920’de Kazakistan SSC kurularak Kazakistan toprakları Sovyetler Birliği’ne bağlanır. Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra, diğer Türk Cumhuriyetleri gibi Kazak Türkleri de 16 Aralık 1991 tarihinde bağımsızlığını ilan eder ve bağımsız Kazakistan Cumhuriyeti’ni kurarlar.

1920’li ve 1930’lu yıllarda Kırgız Edebiyatı, Sovyet rejimine uygun bir edebiyat meydana getirir. A. Tokombayev, C. Bökönbayev ve K. Malikov bu dönemin önde gelen edipleridir. Halkların kardeşliği, Ekim ihtilâlinden sonra Kırgız Türklerinin siyasi ve sosyal alanda kaydettiği gelişmeler, toplum yararı için fedakârlık gösterme, feodal bağlardan ve burjuva geleneklerinden kurtuluş belli başlı temalardır.

Günümüz Arap kökenli Uygur alfabesinde Arap kökenli tarihî Osmanlı ve Orta Asya Türk alfabesinde “و” harfi /v/, /o/,/ö/, /u/ ve /ü/ sesleri için kullanılmıştır. Kelime başında /v/ sesi için “و” kullanılırken ünlüler ise “وا” şeklinde gösterilmiştir. Günümüz Uygur yazısında ise her bir ünlü için vav harfinin üzerine işaretler konarak gösterilmiştir.

“Mol” kelimesinin karşılığı “bol”dur.

Kazak Türkçesinde dokuz ünlü vardır. Türkiye Türkçesinden farklı olarak ä ünlüsü bulunur. Bu ses Türkiye Türkçesindeki e’den daha açık ve geniştir; a’ya yaklaşan bir ses değeri vardır. a sesi coğu zaman ilk hecede yer alır ve vurgulu olarak söylenir.

Uygur Türkçesinde toplam sekiz ünlü bulunmaktadır: “a, e, é, i, o, ö, u, ü. Ayrıca Uygur Türkçesinde 24 ünsüz vardır. Bu ünsüzler şunlardır: b, c, ç, d, f, g, ğ, h, x, j, k, q, l, m, n, ñ, p, r, s, ş, t, v, y, z.

F,G,J,L harflerinin Kazak Türkçesi Kiril alfabesindeki karşılığı Ф,Г,Ж,Л harfleridir.

“Şunlıktan” kelimesinin karşılığı “bundan dolayı”dır.

Kazaklarda halk türküsüne “jır” veya “Ölen” denir. Türkü söyleyen kişiye ise “Jırav” veya “Ölenşi” denir.

Kırgız halk şairlerine “akın” denir. Bu şiirlerden, defin törenlerinde okunanlara “koşok”; hasret ve şikâyet konulu olanlara “koştoşu”; medhiyelere “moktoo”; taşlamalara “korgoo” denir.

Xeyirli tön! (İyi geceler!)

Kızım atasına okşoş. (Kızım babasına benzer.)

Metinde geçen küşik kelimesi enik anlamındadır.

Kazak Türkçesinde öğrenilen geçmiş zaman ünsüzlerden sonra -ıp, -ip; ünlülerden sonra -p ekiyle yapılır.

Kiril: ? ? : Latin:  E e

VI. yüzyılda Kırgızlar, Göktürklerin hakimiyeti altına girerler. VIII. yüzyılda Kırgızlar, Uygur Türkleriyle birleşerek Göktürk İmparatorluğu’na son verirler. Kırgız Türkleri, Uygur Türklerini yenerek Kırgız Devletini kurarlar. Bu devlet X. yüzyılda Kara Hıtaylar tarafından ortadan kaldırılır.

“? ? – I ı” ve “? ? – Ş ş” şeklindeki eşleştirmler doğrudur. Ancak Kazak Türkçesi Kiril alfabesindeki “? ?” harfinin Latin alfabesindeki karşılığı “F f” harfidir. “X x” karşılığı ise “X x” harfidir.