Ülkemizde bir tanıma göre kent, nüfusu on bin ve üstü yerleşim yerleridir.

Kentleşmenin üçüncü grup nedenleri, iletici nedenlerdir. İletici nedenler, kentleşmenin gerçekleşmesine olanak sağlayan teknoloji, ulaşım ağı ve iletişim araçlarıdır. Bu nedenler çekici, itici ve sosyo-psikolojik nedenlerle göç etmek isteyenlere hareket olanağı sağlamaktadır.

Türkiye’de çevresel süreçlerin kontrolü, planlanması ve yönetiminden Çevre ve Şehirleşme Bakanlığı sorumludur.

Greenpeace hareketinin uluslararası bir nitelik kazanmasında asıl önemli nokta David McTaggart’ın öncülüğünde yapılan çalışmalar olmuştur. 1972 yılında Fransa’nın Pasifik Okyanusunda gerçekleştirdiği nükleer denemelere karşı oldukça önemli ve ses getiren eylemlerde bulunan David McTaggart’ın öncülüğündeki hareket, Fransız hükümeti ile çok ciddi sorunlar yaşamıştır. Hatta Fransız komandoları Greenpeace gemilerine ve bizzat McTaggart’a karşı sabotajlar düzenlemişlerdir. Bu sabotajların sonucunda gemiler batmış ve hatta David McTaggart’ın kendisine yönelik bir saldırı sonucu görme yeteneğini kaybetmiştir. Bunun ötesinde batan gemilerde bazı aktivistlerin yaşamını yitirdiği yolunda çok ciddi iddialar ortaya atılmıştır.

1996 yılında İstanbul HABITAT II Konferansı toplanmış, sadece hükümetlerin değil, toplumdaki ve uluslararası arenadaki tüm aktörlerin çevre konusunda sorumluluk alması gereği tartılmış ve. Rio konferansındaki gibi kabul görmüştür.

Avrupa Yeşilleri şu temel ilkeleri benimsemektedir; çevresel sorumluluk, kendi geleceğini belirleme özgürlüğü, genişletilmiş adalet, farklılıklara saygı, şiddet karşıtlığı ve sürdürülebilir gelişme olarak sıralanabilir.

Mutlak yoksulluk bireyin biyolojik olarak kendisini üretebilmesi için gerekli kaloriyi ve gerekli diğer besin bileşenlerini sağlayacak beslenmeyi gerçekleştirememesi olarak tanımlanmaktadır.

Hakkaniyetli temsil, toplumun ilgili her kesiminin yerel yada ulusal yönetişim süreçlerinde yer almasını gerektirir. Ancak, yönetişim süreçlerinde katılım seçkinler, ekonomik ya da bürokratik gücü elinde bulunduranlar ve/veya sesi en çok çıkan küçük ama etkili gruplarla sınırlı kalmaktadır. Ayrıca, katılımı  sağlayacak mekanizmalarda ve kurumsal yapı ve yöntemlerde (kurumsal kapasitede) önemli yetersizliklerle karşılaştırılmaktadır. Özellikle yerel yönetimlerin örgütlenme, politika oluşturma, uzman personel çalıştırma ve mali kaynak yaratma gibi açılardan ciddi eksiklikleri bulunmaktadır.

1970’lere kadar kent yoksulluğu daha kent içinde yoğunlaşan ekonomik çöküntü mahallelerinde ırksal nitelikleri öne çıkmış, mekânsal olarak ayrışmış, tek ebeveynli daha çok kadın ailelerin ağırlıklı olduğu, ikili işgücü piyasasına göre istihdam edilen yoksulları ifade etmek için kullanılmıştır.

1. Nüfus Boyutu: Nüfus bağlamında kentleşme, kırsal ve tarımsal alanlardan
kente göç edenlerin ve buna bağlı olarak da kentlerin sayısında meydana
gelen artıştır. Kentlerin mekansal büyümesi de bu boyutta ele alınabilir.
2. Ekonomik Boyutu: Ekonomik anlamda kentleşme, tarım ve hayvancılıkla uğra-
şan nüfusun başta sanayi olmak üzere, tarım dışı faaliyetlere (sektörlere) kaymasıdır. Kişi geçimini tamamen kentte ve kente özgü işlerde çalışarak sağlar.
3. Siyasal Boyutu: Kentli nüfusun oy verme davranışlarında, siyasal katılma biçimlerinde vb. kente özgü değşimleri ve siyasal ve ideolojik olarak çoğulculaşmayı içerir.
4. Sosyal ve Kültürel (Kentlileşme) Boyutu: Kentleşmenin sosyal ve kültürel
boyutu; (a) toplum yapısının çoğulculaşması; (b) dayanışma ve yardımlaş-
ma anlayışının değişmesi; (c) birincil ilişkilerinin belirleyiciliğinin azalması
ve ikincil ilişlkilerin önem kazanması; (d) eğitim ve öğretim, kadının konumu,
zaman ve mekan algılaması, iletişim gibi konulardaki tutum ve davranışların
değişmesi; (e) insan davranış tutum ve ilişkilerinde kentlere özgü
değiflikliklerin oluşması; (f) örgütlenme düzeyinin, işbölümü ve uzmanlaşmanın  artması; (g) bireyin öne çıkması; (h) kentlilik bilincinin ve kültürünün benimsenmiş olması vb. gibi unsurları  içerir.

Yoksulluk: İnsanların kabul edilebilir yaşam koşullarına özgür ve insana yakışır, kendine ve başkalarına saygılı, uzun, sağlıklı ve yaratıcı bir hayat sürebilmeleri için gerekli insani, en temel öğe olan fırsat ve öğelerden yoksun olmasıdır.

Küresel çevreci hareketin iki önemli temsilcisi, Greenpeace ve Yeşiller Hareketidir. Her iki çevreci harekette aslen anti nükleer hareketler olarak ortaya çıkmıştır.