Doğru cevap "E seçeneğinde verilmiştir" 

Erken çocukluk yıllarında çocuğun ilk ve en önemli eğitimcisinin anne-baba olduğunu temel alan erken müdahale programları, anne-babaya sosyal destek sağlama, aileye bebeğin gelişiminde ilk yıllar ve aile desteğinin önem konusunda bilgilendirme, deneyim kazandırma, çocuk gelişim ve disiplin konularında aileye stratejiler öğretme ve rehberlik yapma, anne-babaların problem çözme becerilerin geliştirmenin yanı sıra, ailelere eğitim ve iş olanakları sağlama gibi birçok amaca hizmet etmektedir. Bu programlar aileye maddi destekte bulunmak yerine iş bulabilecekleri becerileri kazandırmayı amaçlarlar. 

0-36 aylık çocukların okul öncesi kurumlarda bakım ve eğitimine yönelik olarak Millî Eğitim Bakanlığı tarafından 1994 yılında “0-36 Ay Kreş Programı” geliştirilmiş ve 2013 yılına kadar uygulanmıştır. Bu program, 2013 yılında Millî Eğitim Bakanlığı tarafından güncellenmiş ve “0-36 Aylık Çocuklar İçin Eğitim Programı” olarak uygulanmaya başlamıştır.

Küçük adımlar gelişimsel geriliği olan çocuklara yönelik erken eğitim programı, 0-6 yaş arasındaki gelişimsel geriliği olan ya da gelişimleri herhangi bir nedenle risk altında olan çocuklara ve ailelerine yönelik hizmet vermeyi hedefleyen, çocukların gelişimlerini desteklemek, gelişimi etkileyen risk faktörlerinin etkisini en aza indirgemek, anne babayı çocuğunun gelişimini destekleyecek beceri ve bilgilerle donatmak amacıyla Avustralya’da geliştirilmiş bir erken eğitim programıdır. Dolayısıyla doğru cevap C seçeneğidir.

Genel olarak çocuk yaşamının 0-2 yas arası bebeklik dönemi olarak kabul edilmektedir.

Erken çocukluk dönemi eğitimi, 0- 36 ay arasındaki bireyleri kapsayan eğitimdir. Doğru cevap B'dir.

Öğrenme, öğretme kavramı olmadan açıklanabilinirken öğretme, öğrenme kavramı olmadan açıklanamaz. Öğretme etkinliği olmadan da öğrenme gerçekleşebileceği gibi, her öğretme etkinliği öğrenmeyle sonuçlanmayabilir. Bu açıdan değerlendirildiğinde “IV. Her öğretme etkinliği öğrenme ile sonuçlanır” ifadesi yanlıştır.

Kurum merkezli eğitimde hedef kitle, doğumdan zorunlu öğrenim çağına kadar olan yaş aralığındaki çocuklardır. Bu yaş aralığı, ülkelerin zorunlu öğretime başlama yaşındaki farklılıklar nedeniyle değişkenlik gösterebilir.

Anne-Çocuk Eğitim Programı (AÇEP); Anne-Destek Programı (ADP), Zihinsel Eğitim Programı (ZEP) ve Üreme Sağlığı ve Aile Planlaması Programı olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır.

Aile eğitim programı (AEP) 0-2, 2-4 ve 4-6 yaş çocuklarının anneleri için hazırlanmaktadır. İçeriği farklılık göstermekle birlikte genel olarak çocuk gelişimi, bebek bakımı çocukla iletişim, çocukta olumlu davranış geliştirme oyun ve oyuncaklar, sağlık ve beslenme gibi konuları kapsamaktadır. Görüldüğü üzere A şıkkı dışındaki diğer şıklar aile eğitimi programının konuları arasında yer almamaktadır.

Hastaneden okula geçiş planlaması, hasta çocukların tedavi sonrasında okula uyumlarını kolaylaştırmak üzere, hasta çocuğun ve ailesinin, okul personelinin ve çocuğun devam ettiği sınıfın okula dönüş için hazırlanmasını ve okula dönüş sonrasında çocuğun sağlık ve başarı durumunun izlenmesine yönelik yapılan planlamadır. Her hastalık, her çocuk ve her durum için okula geçiş planları farklılık gösterse de çocuğun, ailesinin, okul personelinin ve sınıfın hazırlanması ile çocuğun okula dönüş sonrasında izlenmesi başarılı bir geçiş planında olması gereken ortak ögelerdir. Gelişimsel tarama ise 0-6 yaş öncesi çocuklara yönelik olarak erken müdahale amaçlı yapılmaktadır. Doğru yanıt C'dir. 

Sosyal dezavantajlı çocuklar için uygulanan değişik gelişimsel destek programları bulunmaktadır. Bunlardan biri Sosyal Destek Programı (SODES)’dır.

Genişlik: salt programın öngördüğü içeriğin izlenmesi değil; program dahilinde eğitilecek öğrencinin öğrenme özellikleri, öğrenme süreci, sınıf organizasyonunu deneyimlemesi gibi değişkenlerin de programda göz önüne alınmasıdır.

Bireyin çevresiyle etkileşimi sonucunda davranışta ya da potansiyel davranışta meydana gelen nispeten kalıcı izli davranış değişmelerine öğrenme adı verilir.

Bir etkinlik örneğinde; hedef gelişim alanına ilişkin kazanımlar ve bu kazanımlara ilişkin göstergeler, öğrenme süreci, materyaller, sözcük ve kavramlar, değerlendirme, dikkat edilmesi gereken noktalar, önerilen diğer etkinlikler, uyarlama ve aile katılımı gibi unsurlara yer verilmektedir. Ortam bu unsurlar arasında yer almaktadır. "Alıcı dilde problemi olan çocuk varsa, soru sorarken basit ve kısa cümlelerle sorulur" ifadesi gelişimsel olarak bireysel farklılık gösteren çocuklara ilişkin olası bir uyarlamayı içermektedir. Bu nedenle uyarlama başlığı altında yer alabilir. Doğru cevap C'dir. 

Doğuştan gelen metabolizma hataları, risk durumu etiyolojik olarak bilinen ve problem durumları tahmin edilebilen bir durumdur. Doğru cevap B seçeneğidir.

Erken çocukluk eğitimine ve eğitsel müdahalelere ilişkin uygulamaların geçmişi 1900’lü yıllara kadar uzanmaktadır. Gelişim geriliği olan küçük çocuklarla çalışmalarına başlayan Maria Montessori düşük gelirli 4-7 yaş çocuklarla ilk çocuk evini kurma projesini gerçekleştirmiştir (Şahin, 2010). Birçok Avrupa ülkesinde erken özel eğitim hizmetleri 1960’lı yıllarda başlamıştır. İlk çalışmalar, aileyi evde ziyaret ederek gerçekleştirilmiştir. Ev ziyaretlerinde çocukların evde değerlendirmelerinin yapılması özel eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi biçiminde olmuştur. Türkiye’de ise daha önce ailelerin kendi çabalarıyla bireysel uygulamaları olmuş ancak kurumsallaşamamıştır. Ancak, 1983 yılında çıkarılan 2916 sayılı Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar Kanunu’nun özel eğitimin ilkeleri başlığında “özel eğitime erken başlamak esastır” ilkesi ilk kez konunun yasal dayanaklarının oluşmasına zemin hazırlamıştır.