C şıkkı bir semboli oyun olup, çocuğu yaşamında karşılaşabileceği bir durumun provasıdır. Yemek yemeden önce ellerin temiz olmasını ve olası sağlık sorunların ortaya çıkmasını engeller.

Oyunun özellikleri şu
şekilde sıralanabilir:
1. Oyun gönüllülük esasına dayalıdır. Bir eylemin oyun olarak tanımlanmasının en
temel unsurlarından biri çocukların gönüllü bir şekilde oyunda yer almalarıdır.
2. Oyun içten güdümlüdür. Oyunun başlangıç, süreç ve bitiş aşamalarında çocuk dıştan
değil daha çok içten bir motivasyon ile oyuna katılır ve oyunu sürdürür (Smith
ve Vollstedt, 1985).
3. Oyun keyifli bir eylemdir. İçerisinde risk alma, heyecan, tedirginlik gibi farklı duygu
durumları bulundurmasına rağmen temelde oynayan kişiye doyum hissi ve keyif
verir (Johnson, Christie, Wardle, 2005).
4. Oyun sonuç değil süreç odaklıdır. Oyun baştan hedeflenmiş sonuçlara ulaşmak ya
da sonunda ortaya bir ürün çıkarmak amacı taşımaz

Friedrich Wilhelm Froebel modern oyun kuramcılarından biri değildir.

Dış mekandaki gizemli yerler çocukların ruh sağlığı ve mutluluğu için önemlidir.

Hepsi de Perry'e göre dış mekan oyunları maçlarıdır.

Waldorf Yaklaşımın yaratıcısı Steiner’dir. Bu yaklaşımda ekin ve hasat gibi etkinlikler aracılığıyla çocuklarda doğaya karşı sevgi ve sorumluluk bilgisi kazandırılması amaçlanmaktadır.

Çocukların, kaç tane sorusunun cevabının, nesneleri sayma esnasında söyledikleri son rakam olduğunu bilmeleri kardinallik ilkesi olarak adlandırılır.

Bu şekildeki materyaller, yaratıcılık ve hayal gücünü destekleyen ve ideal bir dış mekânda olması gerektiğine inanılan serbest parçalardır.

Smilansky’ye göre Oyunda
Görülen Bilişsel Gelişim Evreleri
(Oyun Kategorileri):
• Duyusal-motor/Fonksiyonel
Oyun
• Sembolik Oyun
• Dramatik Oyun
• Sosyo-dramatik oyun
• Yapı Oyunları
• Kurallı Oyunlar

Değerlendirme, ipucu sunma, pekiştirme, kayıt tutma gibi unsurlar içeren, öğretimin bir plana bağlı olarak yürütülmesine yapılandırılmış öğretim denir.

Huizinga (1955) oyunun, toplumların kültüründe önemli bir yere sahip olduğunu belirtmiştir. Çocuk oyunlarının kültürel değerlerden etkilendiğini fakat bunun da ötesinde
oyunların toplumsal kültürün oluşumuna katkı sağladığını söylemektedir.

Oyunun eğitsel yönünü iki açıdan inceleyebiliriz. Oyun eğitimde hem bir amaç hem
de araç olabilir. Çocuklar, oyunun yukarıda bahsettiğimiz özellikleri sayesinde oyundan
keyif alırken aynı zamanda pek çok şey öğrenirler. Öte yandan, oyun bir araç olarak kullanılıp
oyun yoluyla çocuklara eğitim verilebilir. Bu iki durumu birbirinden bağımsız
düşünmek zordur. Birincisi, oyun doğal bir şekilde çocuklara farklı deneyimler edinme
olanakları sağlayarak, onların sosyal, bilişsel, dil ve psiko-motor alanlara ait beceriler kazanmaları
için uygun zemin hazırlar.

Bu davranışı ile öğretmen çocuğa bir model olmuş dolayısıyla öğrenciye model ipucu vermiştir.

Dış mekân oyunları sırasında doğal bir şekilde faydalanılan güneş ışığının da çocukların kemiklerinin gelişimine ve büyümelerine katkı sağladığı vurgulanmaktadır.

Şema Evresi (7-9 Yaş Civarı). Artık bu evrede çocukların yaptıkları resimler temsil
ettiği nesneye daha çok benzer. Bu evrenin ana özelliği bilinen nesnelerin sembollerinin tekrarlanması ve temel çizgisinin kullanılmasıdı Resimdeki tüm nesneleri mekânda anlamlı bir şekilde yerleştirmeye çalışırlar. Orantıya daha çok dikkat ederler

Dil ve konuşma güçlüğü olan çocukların oyun sırasında gözlemlenen temel yetersizlikleri çevresindeki bireylerle uygun şekilde iletişim kuramamalarıdır.

Oyun araç gereçlerinin uyku düzeni oluşturmak gibi olumlu bir etkisi bulunmamaktadır. Doğru cevap E seçeneğidir.

Özellikleri anlatılan çocuklar zihin yetersizliği olan çocuklardır.

Sosyal oyun basamakları kendi içinde beş aşamadan oluşur.

Bu üç temel alandaki sorunlar otizmli çocuklarda görülür. Bu çocuklar düşüncelerini, isteklerini ve hislerini diğerleriyle paylaşmada isteksizdirler. İletişim başlatma ve sürdürmede ve soyut kavramları anlamada yetersizlik gösterirler. Belli rutinlere alışırlar ve oyun sırasında aynılığı korumak isterler.