İkinci Yeni’nin  eleştirmeni olarak tanınmış olan Muzaffer Erdost, Pazar
Postası’nda  (1956) yazdığı aynı adlı yazıda, Garip akımını birinci yeni kabul ederek “İkinci Yeni” adını ilk defa kullandı ve bu ad hareketin adı olarak kabul gördü.

1970’in eşiğindeki yıllarda yeniden canlılık kazanmaya başlayan sosyalist şiirin temelleri Nazım Hikmet'e bağlanabilir.

1981'de yayınlanan Osmanlıya Dair Bir Hikayat kitabı ile Murathan Mungan ilgi çekmiştir.

nECİP Fazıl. Cevap B'dir.

İsmet Özel’in şiirinin asıl gücü sözcük seçiminden gelir. Günlük dilin şiire girdiğinde bir gerilim doğuran sözcükleri, alışılmamış bağdaştırmalarla çarpıcı imajlar üretir.
Bu konuda kuşağının en atak ve gözü pek şairidir. Onun şiirinin karakteristiğini yapan ögelerin başında bu biçimsel dinamizm gelir.

Turgut Uyar şiirlerinde çeşitli anlatım tekniklerini kullanır. Onun şiirlerinde ilk dikkati çeken uzun, yer yer nesir cümlesine yaklaşan dize yapısıdır.  Doğru cevap C’dir

Nazım Hikmet. Cevap A'dır.

Ahmet Erhan 1980 sonrası toplumsal gerçekçi çizgisi olan bir şairdir. "Akdeniz Lirikleri, Alacakaranlıkta Ülke.." adlı şiir kitapları da vardır. Doğru yanıt: D'dir.

Erdem Bayazıt’ın şiirinde ses ögesinin bir vurucu güç olarak öne çıkması, ses maddesinin yapının aslî unsuru olmasından dolayı genellikle kaçınılmaz bir durumdur.
Ses, anlamın sadece mahfazası değil, aynı zamanda yönlendiricisi olarak görüldüğü için bu ögenin etkili kullanımı özel bir önem taşır. Hatta şiir dilinde
anlamın sık sık sesin arkasında, sesten beslenen, kendisini sesin gücüne teslim eden bir yapı içerisinde varlık bulması da görülmektedir.

Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde metafizik/mistik özellikler taşıyan şairlerin yukarı da ele alınanlardan ibaret olduğu söylenemez. Mehmet Âkif, Yahya Kemal, Ahmet Hâşim, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Muhip Dıranas, Behçet Necatigil, Sedat Umran, Hilmi Yavuz, Ali Günvar ve daha bir çokşairin kimi şiirlerinde bu kavramlar ile ilişkilendirilebilecek motifler, söyleyişler görülür. Öte yandan fizikötesi âlemi varlığın özü olarak kabul eden ve bu bakış açısını dünya görüşü olarak benimseyen Sezai Karakoç, Cahit Zarifoğlu, Ebubekir Eroğlu gibi şairler şiirlerinde eşya, tabiat, toplum algısını bütünüyle bu perspektife oturtmuş bulunmaktadırlar.

Açıklamadan da anlaşılacağı üzere doğru şık E dir.

Neo-realizm 

"Bir Gün Mutlaka" Ataol Behramoğlu'nun şiirlerinden biridir.

Hisar topluluğu, 1950-57 (75 sayı) ve 1964-80 (202 sayı) yılları arasında toplam 277 sayı olarak Ankara’da yayımlanan Hisar dergisi etrafında toplanan edebiyatçıların oluşturduğu bir gruptur (Emiroğlu, 2000:102,111).Derginin şairleri arasında Munis Faik Ozansoy, Selahattin Batu, Mehmet Çınarlı, Mustafa Necati Karaer, İlhan Geçer, Gültekin Samanoğlu, Nevzat Yalçın, Bekir Sıtkı Erdoğan, Feyzi Halıcı, Yavuz Bülent Bakiler, Bahattin Karakoç isimleri dikkati çeker. Bunlara daha başka adları eklemek mümkünse de grubu oluşturan şairler olarak bu isimleridüşünmek yerinde olur.

Ülkü Tamer 

Hızırla Kırk Saat eseri Sezai Karakoç tarafından 1967 yılında yazılmıştır.

Önemli olan, şiirde ideolojinin veya politik duygu ve düşüncenin bulunup bulunmaması değil, şiiri belirleyen öğenin poetik tavır olup olmamasıdır.

Yapılan pek çok yasal, toplumsal ve kurumsal düzenlemenin sayılabileceği 1923-1938 arasındaki dönem Türk toplumunun en dinamik süreçlerinden birisidir. Türk toplumunu “muasır medeniyetler seviyesine” çıkaracak, hatta daha da ileriye götürecek kolektif bir ideal yaratılmak istenmiştir. Atatürk’ün ölümüne kadarki bu dönem Cumhuriyet Devri Türk edebiyatının da ilk dönemini oluşturur. Bu dönemde edebiyat ve elbette şiir de yeni oluşumun heyecanıyla biçimlenir. Mehmet Kaplan’ın “Atatürk devri edebiyatı” olarak adlandırdığı Cumhuriyet’in bu ilk dönemi edebiyatı tam anlamıyla “destanî ruh” taşır

Dilde deformasyonlara yönelen İkinci Yeni şairleri genellikle  anlamsızlıkla suçlanmıştır. Nitekim İkinci Yeni’nin  ilk eleştirmenlerinden olan Erdost’a göre de, bu şiirde anlam varsa  bile  bu  rastlantısal, önceden tasarlanmamış bir anlamdır.