Vergi Düzleştirilmesi:  Hükümetin vergi oranlarını, ekonomideki ve kamu harcamalarındaki değişikliklere bağlı olmaksızın istikrarlı bir biçimde uygulamasını ifade eden bir kamu borç yönetimi teorisidir.

Bütçe açığı, belirli bir yıldaki harcama ile gelir arasındaki farkı ifade etmektedir. Gelirlerin harcamaları aşması durumu ise bütçe fazlası olarak adlandırılır. Borç, geçmiş bütçe fazlaları ve açıklarının kümülatif bir sonucudur. En basit tanımıyla, kamu harcamalarının kamu gelirlerinden yüksek olmasıdır.

Faydalanma İlkesi: Aynı seviyede kamu hizmetlerinden yararlanan insanların aynı miktarda vergi ödemesini (yatay eşitlik), farklı düzeylerde hizmetten yararlananların daha fazla düzeyde vergi ödemesini (dikey eşitlik) ifade eden vergilendirme ilkesi.

Uluslararası Para Fonu (IMF), küresel parasal iş birliğini teşvik etmek, finansal istikrarı sağlamak, uluslararası ticareti kolaylaştırmak, yüksek istihdamı ve sürdürülebilir ekonomik büyümeyi teşvik etmek ve dünyadaki yoksulluğu azaltmak için çalışan 189 ülkeden oluşan bir uluslararası kuruluştur. 1945 yılında oluşturulan IMF’ye üye 189 ülke
bulunmaktadır. IMF’nin öncelikli amacı, uluslararası ödemeler sisteminin istikrarını sağlamaktır.

Kamu olarak görünen ve toplam kamu sektörünü oluşturan temel alt sektörlerin belirlenmesi toplam kamu borcunu belirlemek açısından önemlidir. Kılavuza göre kamu sektörü genel olarak genel yönetim, finansal olmayan kamu kuruluşları
ve finansal kamu kuruluşlarından oluşmaktadır.

Devlet borcunun vadelerine göre sınıflandırılması kısa vadeli borç, uzun vadeli borç olarak ifade edilir. 

Tarihte kaydedilen ilk borç temerrütlerinden biri, MÖ 377-373 yılları arasında Yunanistan’daki Delos Tapınağı ile kredi sözleşmesi yapan, bir deniz ticaret birliğini oluşturan Antik Yunan şehir devletlerinin kamu borçlanmasından kaynaklanmaktadır.

Çeşitli uluslararası ekonomik ve mali kuruluşlar, ihtiyaç duyan ülkelere sağladıkları krediler yoluyla dış borçlanma olanağı sunmaktadır. Uluslararası ekonomik ve mali kuruluşlardan sağlanan kredilere çok yanlı krediler denilmektedir.

Bütçe açığı, belirli bir yıldaki harcama ile gelir arasındaki farkı ifade etmektedir. Gelirlerin harcamaları aşması durumu ise bütçe fazlası olarak adlandırılır.

Konjonktür dönemi dört aşamadan meydana gelir:  tepe, daralma, dip ve genişleme.

1. Makroekonomik: TÜFE, reel GSYH artış oranı, reel GSYH artış oranının değişkenliği
2. Kamu Maliyesi(Genel Yönetim): Bütçe dengesi, brüt borç stoku, faiz ödemeleri, kamunun döviz cinsi borç stoku
3. Dış Denge: Emtiaya olan bağımlılık, cari denge + net doğrudan yabancı yatırım, kamunun brüt dış borç stoku, dış borç faiz ödemeleri, uluslararası rezervler

4. Yapısal Para Arzı: Para arzı, kişi başına milli gelir, Bileşik Yönetişim Göstergesi (Dünya Bankası yönetişim göstergelerindeki sıralamanın ortalaması: ‘Hukukun Üstünlüğü’; ‘Hükümetin Etkililiği’; ‘Yolsuzluğun Önlenmesi’; ‘Fikir Özgürlüğü & Hesap Verebilirlik’), ülke para biriminin rezerv para birimi olma özelliği, son temerrütten bu yana geçen süre

Borcun süresinde ödenmemesi durumudur. Yazılı kayıtlar günümüzden yaklaşık 2500 yıl
öncesine kadar devlet borçlanmasının örneklerine işaret etse de yapılan son çalışmalar devletlerin borç sözleşmelerinin standart hâle geldiği durumların MS 1000-1400 yılları arasında gerçekleştiğini ortaya koymaktadır. Tarihte kaydedilen ilk borç temerrütlerinden biri, MÖ 377-373 yılları arasında Yunanistan’daki Delos Tapınağı ile kredi sözleşmesi yapan, bir deniz ticaret birliğini oluşturan Antik Yunan şehir devletlerinin kamu borçlanmasından kaynaklanmaktadır.