üç ifadede doğrudur. üç ifade sırasıyla felsefe ile dil felsefesi arasındaki temel ilişkiyi, dil felsefesi ile ontoloji arasındaki ilişkiyi ve mantık ile dil felsefesi arasındaki ilişkiyi açıklayan ifadelerdir.

Tümcelerin anlamlarına günümüz felsefesinde “önerme” denmektedir. Doğru cevap A'dır.

Yalnızca iki tümce değil matematik ve mantık gibi alanların tüm tümceleri eşanlamlı olmalıdır. Bu durumda zorunlu olarak doğru olan tüm tümcelerin aynı anlama geldiği sonucu çıkar. Bundan dolayı bu kuramın savunucuları bunlara “totoloji” adını verirler.

Dışsalcılık kuramına göre masa ve koltuk gibi doğal tür olmayan nesnelerin anlamlarını belirleyen şey doğa değil, sosyal dünyadır.

Terimlerin anlamları bir araya gelerek düşünceyi oluşturmaktadır.

Doğru bir tümcenin içinde geçen bir terimin yerine, o terimle eşgöndergeli olan başka bir terim koyduğumuzda yeni elde edeceğimiz tümce de doğru olur.

“Bir tümceyi oluşturan terimlerin mantıksal çözümlemesi nedir?”, “Terimlerin bir araya gelerek bir tümce oluşturmasını ne sağlar?” türünde soruları tartışarak dil felsefesi içinde gelişmiş, bir yandan modern mantığın yeşermesini sağlamışl diğer yandan da dilbilimin en temel çalışma alanlarından biri haline gelmiş alan sentakstır.

Bir yüklemin doğru olarak yüklemlenebileceği nesneler kümesine o yüklemin “kaplam”ı diyoruz.

Hilary Putnam ve Tyler Burge dışsalcılık kuramının savunucularıdır. Gottlob Frege Gerçekçilikle ilgilidir. Ludwig Wittgenstein negatif anlam kuramının savunucuları arasında yer alır. John Locke öznelcilik kuramıyla ilgilidir?

Bir yüklemin doğru olarak yüklemlenebileceği nesneler kümesine o yüklemin kaplamı denir. 

Frege'ye göre nesnelerin bize kendilerini sunma biçimleri o nesnelerin anlamı olur. 

Hilary Putnam, bir sözcüğün anlamını ve o anlamın biri tarafından kavranmasını, salt kişinin zihninde olup bitenlerle açıklamanın olanaklı olmadığını savunarak Dışsalcı Anlam Kuramı’nın gelişmesinde öncü olmuştur. Putnam’a göre özellikle doğal türlere ilişkin sözcüklerimizin anlamları dünyanın durumuyla oluşur. Örneğin “su” sözcüğünün anlamı, bu sözcüğü duyduğumuzda zihnimizde oluşan imgeler ya da düşünceler ile değil, doğada bulunan su türünün kendisi tarafından belirlenir.

Öznelcilik kuramına göre sözcüklerin anlamı sözcüklerde ya da dış dünyada değil insanın kafasında var olur.

Metafiziği tümden reddeden Mantıkçı Pozitivizm okulunun temel aldığı Doğrulamacı Anlam Kuramı bir tümcenin anlamının, o tümcenin doğruluk koşullarında olduğunu savunur. Yani, bu kurama göre, bir tümcenin anlamını kavramak, o tümcenin hangi koşullarda doğru, hangi koşullarda yanlış olduğunu kavramayı gerek üzerine anlamlı bir sav öne sürmüşseniz bu savın hangi durumlarda doğru hangilerinde yanlış olacağını da söyleyebilir olmanız gerekir. Eğer bu savı yanlışlayabilecek bir durum düşünemiyorsanız bu tümce dünya üzerine anlamlı bir şey dile getirmez.

Bir başka Doğalcı anlam kuramı da Tikelcilik adı verilen ve ünlü felsefecimiz Arda Denkel'in savunmuş olduğu görüşten türetilebilir.

Anlamın varlığını tamamen reddeden görüşlere negatif anlam kuramları adı verilir.

Öznelcilik kuramına göre anlam tamamen insanın zihnindedir, dolayısıyla zihinsel süreçlerle ilgilidir. Anlama ediminin bir anlayan öznesi bir de anlaşılan nesnesi bulunmaktadır. Nesne insan, hayvan, eşya gibi birçok şey olabilir. Anlam anlayanla (özneyle) ilgilidir ve anlaşılan da nesneye verilen sözcüğün anlamıdır. Ancak anlamın dillerden bağımsız olduğunu savunan kuram öznelcilik değil gerçekçiliktir.

Teleskop ile bakılan akşam yıldızının biz bakmasak bile lens üzerinde imgesinin var olması Frege'ye göre anlamın nesnelliği ile açıklanmaktadır. Doğru cevap C'dir.

Ancak nesnelerin kendilerini bizlere “sunuş biçimleri” olduğu düşüncesi Frege’nin kuramı için bir temel oluşturuyor. Aynı nesne, birden çok, hatta sonsuz şekilde kendini sunabilir: örneğin Venüs gezegeni kendini günbatımından hemen sonra ilk ortaya çıkan parlak gök cismi (Akşam Yıldızı) şeklinde sunduğu gibi, gündoğumundan hemen önce en son görünen parlak gök cismi (Sabah Yıldızı) şeklinde de sunar. İşte nesnelerin bu farklı sunuş biçimlerine Frege “Sinn” diyor. Türkçe’de bu terime karfl›l›k en yak›n sözcük “anlam”d›r.

Doğrulamacılık, anlamı doğrulanabilir olmakla ilişkilendirerek doğru, yanlış ve doğrulanabilir cümlelerden bahseder. Bunun için de totoloji, çelişki ve amprik terimlerini kullanır.