Daha önce söylediğimiz gibi Russell Frege’nin anlam ile gönderme arasındaki ayrımını kabul etmez. Terimlerin iki değil tek bir semantik değeri bulunur Russell’a göre; kısaca bir terimin anlamı göndergesidir.

Batlamyus’ un bu kavramsal çerçevesi Kopernik sonrası özden değişti. Bu değişim tüm evreni algılamamızı etkileyecek düzeyde bir değişimdi Kuhn’a göre.

Bakkala girip “ekmek var mı? “ diye sorduğumuzda normal koşullar altında amacımız bakkalda ekmek bulunup bulunmadığına dair merakımıı gidermek değildir. Bu soruyu sorarak aynı zamanda ekmeğe gereksinimimizin olduğunu ve ekmek satın almak istediğimizi de ima etmiş ouruz. Austin, bu bağlamda, Paul Grice'ın "sözel ima" kavramıyla ilgilenmiştir.  

Bir adın göndergesinin doğrudan önermenin parçası olduğu türde önermelere günümüzde tekil önerme adı verilmektedir.

Frege’ye göre bir özel adın gönderme yapabilmesi için bir anlamı olmalıdır; bu anlam da ancak o nesnenin tekil bir betimlemesi ile dile getirilebilir.

Bir bebeği, annenin adlandırması ile daha sonra bu adı kullanması arasında bir nedensellik ilişkisi oluşur; bu adı ondan duyan bir başkası da adı kullanırken annenin
kullanımı ile bir nedensellik ilişkisi içine girer. Başka bir deyişle; anneden bir adı duyması onun daha sonra bu adı kullanmasına “neden” olur. Bu şekilde kişiden kişiye
geçer. Eğer sözünü etmek istediğimiz kişi tarihten birisiyse bu zincir çok daha karmaşık olacak ve çok daha uzun bir süreyi kapsayacaktır. Örneğin “Aristoteles” adı ile Antik çağın meşhur bir filozofuna gönderme yapabilmemiz için bu adı belirli bir bağlamda kullanmamız ile o filozofun ilk adlandırılması arasında bir nedensellik bağı olmalıdır. Bu zincir tarihsel bir süreci kapsadığı için bu kurama “Tarihsel Gönderim Kuramı” da denmektedir. Doğru cevap B'dir.

Tikeller arasındaki benzerliklerden bir tümelin bilgisine varmaya Russell “soyutlama” (abstraction) der.

Kripke’ye göre özel adlar zorunlu imleyicilerdir. Betimlemeler ise olumsal imleyicilerdir. Bir ad zorunlu imleyici ise her olanaklı dünyada aynı şeye gönderme yapar. B şıkkına baktığımızda dairenin çapı denildiğinde dünyanın her yerinde herkes aynı şeyi anlayacaktır. Burada bir betimleme yoktur özel ad gibi işlev görmektedir. Kripke’ye göre eğer bir terim farklı olanaklı dünyalarda farklı nesnelere gönderme yapıyorsa o terim olumsal imleyicidir. Yani tekil betimlemeler olumsal imleyicilerdir. Diğer şıklarda tekil bir nesnenin betimlemesi olduğu için olumsal imleyicilerdir. Doğru cevap A'dır.

Formların eş anlamısı tümellerdir.

Tüm a posteriori önermeler olumsaldır.

Bu kuram her ne kadar felsefe tarihine bir dil kuramı ya da semantik bir kuram olarak geçmişse de, kuramın özellikle bilgi kavramına dair önemli varsayımları bulunur. Bunun nedeni Russell’ın dil üzerine geliştirdiği semantik kuramını büyük ölçüde bilgi kuramına dayandırmasıdır.

Austin soru sorma eylemini söz edimi olarak tanımlamıştır.  Doğru cevap A'dır.

Kısaca dil sayesinde doğrudan tanışıklık yoluyla bilebildiğimiz tümelleri kullanarak doğrudan bilemediğimiz dünya üzerine düşünebilir ve bunlar üzerine konuşabilir hale geliyoruz. Dil aracılığıyla bildiklerimiz cinsinden bilmediklerimizi betimleyebiliyoruz. Bunu yapmanın iki yolu bulunur; betimleme genel bir yapıda ise ve tekil bir nesneyi betimlemiyorsa buna Russell “belirsiz betimleme” (indefinite description) diyor. Eğer tekil bir nesnenin betimlemesini yapıyorsak da bu türe Russell “belirli betimleme” (definite description) diyor. Kamboçyada sadece tek bir tapınak varolmayacağına göre doğru cevap III. maddedir.

ontolojinin temel bir problemi olarak ortaya çıkmış ve tarih boyunca sorunun çözümüne yönelik ilginç varlık kuramlarının gelişmesine neden olmuştur. Bunlar arasında en etkili olanı Meinong’a aittir.

"Ayşe" özel ismi ve "mantık dersinin vize sınavından 100 alan kişi"  belirli betimlemeleri tek başlarına gönderme yapmazlar ve tümce içinde yer aldıklarında da varlık yüklemi ve önermesel fonksiyonlar cinsinden çözümlenirler. Russell'a göre bir ifadenin anlamı göndergesi olduğu ve bu iki cümle aynı göndergeyi işaret etmediği için anlamları da aynı olamaz. E şıkkı doğru olduğu halde Frege'nin kuramında geçerlidir.

Özel ad ya da zamir ile gönderme yap›lan bir insanın, ya da bir masanın önermenin parçası olduğu türde önermeler vardır bu kurama göre. Bu tür önermelere, yani bir adın göndergesinin doğrudan önermenin parçası olduğu türde önermelere günümüzde “tekil önerme” (singular proposition) adı veriliyor.

Eğer bir kişiyi ya da nesneyi doğrudan göstererek “bunun adı ... olsun” diye adlandırma yapıldıysa bu adlandırma gösterim yolludur. Doğru cevap A seçeneğidir.

Kripke bu tür bir argüman yoluyla özel adların hiçbir durumda bir betimleme ile eşanlamlı olmayacakları sonucuna varır. Betimsel gönderim kuramına karşı çıkar.