Marx’a göre toplumda hayatiyet bulan kültür, din, hukuk ve benzeri zihniyetler ve teşekküller, toplumda üretim ilişkilerini belirleyen maddi bir altyapının tezahürleri olarak ortaya çıkar. Dolayısıyla Marx, toplumu, bu üretim ilişkilerinin mahiyetinin belirlediği kanısındadır.

Anglikan Kilisesi’ne göre, kral veya kraliçe kilisenin başı olduğu için Protestan olmak zorundadır.

Siyasetin temel işlevi “güç” olarak ifade edilmektedir.

Hristiyanlaşmış Roma, bu döneme modernus adını vermiştir. Modernus kelimesi, düşünce anlamında Yunan değerlerin aktarılmasını ve Romalı tecrübesini içeren bir terim olması bakımından seçilmiştir.

Feodalite, toprağa dayalı ve toprağa sahip olan imtiyazlı kişilerin bulunduğu bir sistemdir. Vassal ve üst sınıflar da bulunmaktadır ancak feodalite temelde toprağı olan imtiyazlı bir grup ve toprağı işleyen köylüleri ifade etmektedir. En net anlatımla “koruyan-korunan” ilişkisine dayanan bir sistemdir.

İngiliz kralı 8. Henry protestanların desteğiyle Katolik kilisesine karşı mücadele etmiş ve bağımsız İngiliz Anglikan Kilisesi’nin kuruluşunu sağlamıştır.

Niccole Machiavelli, ulus devlet düşüncesi kapsamında kiliseye karşı bağımsız ve toplumuna mutlak anlamda hükmeden bir hükümdar düşüncesini geliştirmiştir. Aziz Augustine, Aziz Ambrose ve Aziz Gregory gibi kilise babaları ise Batı Roma’nın yıkılması ile birlikte iki kılıç doktrinini geliştirerek kiliseye itaati, devlete itaatin üzerine çıkarmışlardır.

Reform Hareketi incilin Latince dışındaki yerel dillere çevrilmesini, eğitimin sekülerleşmesini, kiliselerin denetimlerinin seküler yöneticilere devredilmesini savunan bir harekettir.

E. Durkheim’in dinle ilgili temel kitabı, Dini Hayatın Temel Biçimleri’dir. A, B, D ve E seçeneklerinde belirtilen eserler ise K. Marx’ın din konusundaki çalışmalarına yer verdiği kitaplarıdır.

Feodalizm, barbar kavimlerin Batı ve Güney Afrika’yı işgal etmeye başlamalarıyla ve Roma İmparatorluğu’nun yıkılmasıyla merkezi yönetimden yoksun kalan Orta Çağ Avrupası’nda ortaya çıkan toprağa dayalı bir örgütlenme tarzıdır.

Soruda bahsedilen yaklaşım, ilk önemli temsilcisi Alfred Schutz olan, modern dönemde de Edmund Husserl’in çalışmalarıyla somutlaşan Fenomenoloji’dir. A seçeneğindeki Feminizm, toplumdaki kadın hâkimiyetinin toplumsal yaşamı nasıl biçimlendirdiği üzerine odaklanan yaklaşımdır. C seçeneğindeki İşlevselcilik, toplumu bir arada tutan güçlere ve bu bağlamda toplumsal yapıların işlevlerine odaklanan kuramsal yaklaşımdır. D seçeneğindeki Pozitivizm, teoloji ve metafizik içermeyen, sadece fiziksel yapı ve maddi dünyanın gerçeklerine odaklanan yaklaşımdır. E seçeneğindeki Sembolik Etkileşimcilik ise bireyler, ekonomi ve gruplar arasındaki etkileşime odaklanan bir yaklaşımdır.

18. yüzyılda İngiliz aydınlanma düşünürü D. Hume, dini “korku” ile tanımlıyordu. İnsanın değişik varlıklardan korkması onu, bunların üstesinden gelebilecek bir varlık tasarımına götürmüş ve böylece Tanrı inancı doğmuştu

“Feodal” kelimesi, öncelikle, hukuki risalelerde eski dönemin yönetim tarzını ifade etmek üzere ilk kez Fransızcada kullanılmıştır.

Protestanlık, Katolik Kilisesi’nin feodal dönemle iç içe geçmiş yapısına tepki olarak doğmuş, Hristiyanlık içinde bir reform hareketidir.

Şehristani’nin el-Milel ve’n-Nihal isimli eseri ile Endülüslü büyük âlim ibn Hazm’ın el-Fasl fi’l-Milel ve Ehvai ve’n-Nihal isimli eserleri farklı dinlerin kendi kavramlarıyla tanıtıldığı en önemli öncü metinlerdir.

Hristiyanlığa özgü bir yöntem olmasa da feodalleşen Avrupa’da manastırların edindikleri sosyal, ekonomik ve dinsel rol, feodal Avrupa’nın daha fazla ayakta kalmasını sağlayan unsurlardan birisidir.