Günümüzde BM'ye üye 192 ülke vardır?

Bizans hemen hemen dört bir yanından tehditlerle kuşatılmıştı. Bizans'ın savaşı önlemek için başvurduğu çeşitli yolların başında rüşvet gelmekteydi. İmparatorlukta şu veya bu şekilde gözü olan her ülke hükümdarının ve kavmin bir fiyatı vardı ve özellikle o zamanın finans dünyasının merkezinde olduğu için dolu olan Bizans hazinesi bunları uysallaştırmak için büyük meblağlar ödüyordu. Doğru cevap E'dir. 

Diplomasinin yetersiz kaldığı, savaş bulutlarının Avrupa’nın üstüne çöktüğü bu dönemde, 1914 yılında İngiliz hariciyesinden istifa eden parlak bir genç İngiliz diplomatı olan Charles Lister “diplomasi öldü” demişti. Lister Çanakkale Savaşı’nda aldığı yaralardan öldü.

Güçlendirilmiş bir Milletler Cemiyeti ile yetinmeyen Roosevelt’in ısrarıyla bu kez savaşın galipleri olan ABD, Sovyetler Birliği, İngiltere, Fransa ve Çin’in ortaklaşa yöneteceği ve son sözü söyleyeceği bir global teşkilat modeli hayata geçirildi. Bu şekilde, 1942’de, aslında Mihver devletlerine karşı savaşan Müttefik Cephesi’ne tüm dünya ülkelerini kapsama iddiasındaki Birleşmiş Milletler adı verildi.

Elçilerin aynı zamanda görevleri gereği gittikleri ülkenin hükümdarı ve başbakanına Osmanlı padişahı ve sadrazamı tarafından yazılmış mektuplar götürdükleri ve “Name-i Hümayun” denilen bu mektupların gerek seyahat sırasında, örneğin sınırlarda gerekse kabul merasimlerinde, özel protokol uygulamalarına konu oldukları bilinmektedir. Bu mektuplar esas olarak dış ilişkileri güçlendirmek ve daha da çoğunlukla Osmanlı nüfuz ve gücünü hatırlatmak amacını gütmekteydi. 

Otuz bir ülkenin imzaladığı Milletler Cemiyeti Sözleşmesi 10 Ocak 1920’de yürürlüğe girmiş, üye sayısı daha sonra 63’e kadar yükselmiştir.

Prens, Titus Livy’nin İlk On Kitabı Üzerine Söylemler ve Floransa’nın Tarihi adlı kitaplar Niccolo Machiavelli'ye aittir.

Osmanlı Devleti’nin yabancı ülkelere gönderdiği elçilerin görevleri hakkında düzenlemiş oldukları raporlara Sefaretname adı verilir. Doğru yanıt A seçeneğidir. 

Machiavelli’nin en tanınan eseri Prens yanında Titus Livy’nin İlk On Kitabı Üzerine Söylemler ve Floransa’nın Tarihi adlı kitapları diplomasi hakkında düşüncelerinin en önemli kaynaklarıdır. 

Osmanlı Padişahı III. Selim, devlet teşkilâtındaki diğer bazı reformlarla birlikte (Nizam-ı Cedid gibi örnekler), yabancı ülkelere üçer yıl süre ile mukim elçiler gönderme kararını vermiştir. 

İkinci Dünya Savaşı ile birincisi arasındaki başka bir benzerlik; savaş sırasında profesyonel diplomatlar kadar meslekleri veya siyasetteki yerlerinden dolayı bazı dış görevlere uygun sayılan kişilerin de elçi olarak görevlendirilmesidir. Bu çerçevede, Verdun kahramanı Mareşal Pétain’in 1939’da Franko’nun İspanya’sına büyükelçi olarak atanması, İngiliz İşçi Partisi’nin önde gelen kişiliklerinden olan Sir Stanford Cripps’in Moskova’ya büyükelçi olarak gönderilmesi, Weimar Cumhuriyeti Şansölyelerinden von Papen’in Hitler tarafından önce Viyana’ya sonra Ankara’ya büyükelçi olarak atanması sayılabilir.

Modern diplomasinin ilk temelleri Rönesans döneminde atılmıştır. 14. yüzyıl sonları ve 15. yüzyılda Kuzey İtalya’da, kendi aralarında ve Papa ile Kutsal Roma imparatoru nezdinde sürekli büyükelçi bulunduran Venedik, Milano ve Mantua şehir devletleri tarafından başlatılmış olan mukim büyükelçi değişimi uygulaması 15. yüzyılda İtalya’nın diğer bölgelerinde de kural hâline gelmiş, 16. yüzyılda da Kuzey ve Batı Avrupa’da yayılmıştır. XI. Louis’nin Fransız sarayına ilk defa Milano’lu bir büyükelçi 1463’te sürekli olarak atanmış, onu bir Venedik elçisi izlemiştir.

17. yüzyılda On Üçüncü Louis’nin Başbakanı Kardinal Richelieu ilk defa savaştaki düşmanlar olduğu kadar barıştaki dostlarla ‘arada sırada’ değil ‘sürekli müzakere’ hâlinde olunması fikrini ortaya attı. Bunun için devamlılık gösteren ve yaygın bir diplomasi ağı oluşturmaya çalıştı. Doğru cevap A şıkkıdır.

Papalar önemli meseleler için “legate”leri görevlendirirdi. Dolayısıyla doğru cevap C seçeneğidir.

Doğru seçenek C şıkkıdır.

Ukrayna'ya bağımsızlığını kazandıran ve 1918 yılında Kiev'de açılan elçilik ''Brest-Litovsk'' antlaşmasının sonucunda gerçekleşmiştir.

Birleşmiş Milletler üyelerinin yüz doksanlara ulaşması (halen 192), uluslararası kuruluşların sayısının artması ve diplomatik gündemin giderek çeşitlenmesi ABD, AB üye ülkeleri ve Sovyet Rusya ve sonra Rusya ile Çin başta olmak üzere hemen hemen bütün ülkelerin dışişleri servislerinin de büyük ölçüde genişlemesine ve yüklerinin artmasına neden olmuştur. Birçok hükûmetin diplomatik personeli azaltmak ve bazı dış misyonları kapatmak gibi tasarruf önlemlerine başvurmasına rağmen, diplomasi 20. yüzyıl ortalarının en süratle büyüyen sektörü olmuştur. Thomas Jefferson ABD dış politikasını beş katip, iki haberci ve yarı zamanlı bir mütercim ile yönetirken 1979’da Amerikan dışişleri personelinin sayısı 10.500’e çıkmıştı. Aynı şekilde, Fransız hariciyesi memurlarının sayısı 1945’te 447 iken kırk yıldan az bir zaman içinde 1981’de 2.699’a varmıştı. Türk Dışişleri 1923’te bir avuç meslek memurundan 1980’lerde 800’lere, 2005’te 900’ü aşan sayıda kariyer diplomatına ulaşmıştı.

1856 Paris Antlaşması ile Osmanlı Devleti'nin Avrupa devletleri arasında uygulanmakta olan devletler hukukunun bir parçası olduğu kabul ve ilan edilmiştir. Doğru yanıt D seçeneğidir. 

Konferans Versailles Antlaşması’yla sona erdi. Woodrow Wilson’un ısrarıyla Milletler Cemiyeti Sözleşmesi de bu belgenin ayrılmaz parçası hâline getirildi. Birinci Dünya Savaşı’nı resmen sona erdiren Versailles Antlaşması, muzaffer ülkelerin esas hedefi olan Almanya ile ilgili hükümleri içerdiği için genellikle Paris Konferansı’nın tek sonuç belgesi olarak anılır. Halbuki teknik olarak bu belge sadece Almanya’yla yapılan barış hakkındadır. Diğer mağluplarla ilgili barış anlaş- malarına Paris civarındaki çeşitli park ve şatoların isimleri verilmiştir: Osmanlı İmparatorluğu ile Sevr, Avusturya ile Saint Germain, Macaristan ile Trianon, Bulgaristan’la Neuilly.