İngiliz diplomat Sir Victor Wellesley özellikle diplomasi ve dış politika üzerinde durmuştur ve bu iki kavramın birbiri ile ne kadar bağlantılı ve önemli olduğunu vurgulamıştır. İki kavramın bağımsız olacağı yaklaşımı doğru değildir.

Başta Hindistan olmak üzere, Gana ve Nijerya, İngiltere’nin gözetiminde bağımsızlık öncesi dış ilişkiler alanında kısıtlı da olsa tecrübe kazanmış ve belirli bir kadro yetiştirmişlerdi. Hindistan, Milletler Topluluğu üyesiydi ve Hintlilere komşu ülkelerdeki bazı İngiliz misyonları personeli arasında yer veriliyordu. Ancak, 1960’larda dekolonizasyon süreci o kadar hızlandı ki, birçok yeni ülke değil diplomat yetiştirmeye, normal bir devlet düzeni kurmaya bile vakit bulamadan bağımsızlık kazandı. Örneğin 1960’ta Belçika, Kongo’yu altı ay içinde terk ederek, geride anarşinin sınırında bir ülke bıraktı.

İkinci Dünya Savaşı sonrası diplomasisine damgasını vuran iki gelişmeden daha söz edilebilir. Bunlardan birincisi, siyasi liderlerin daha önce de mevcut olan kişisel diplomasi uygulama eğilimlerinin artarak sürmesi, bu arada özel jetlerin açtığı olanakların ürünü olan “mekik diplomasisi” dahil uluslararası müzakerelerde doğrudan temas yönteminin yaygınlaşmasıdır.

Troçki, dışişler komiserliğinden ayrıldıktan sonra parti yöneticileriyle anlaşmazlığa düşerek Rusya'dan kaçtı, 1940'ta Stalin'in ajanları tarafından Meksika'da öldürüldü.

'Yeni Diplomasi”, yerine ve zamana göre değişken nitelikte ve her tarihi önemli değişimden sonra uluslararası ilişkilerde gündeme gelenbir kavramdır.

Otuz bir ülkenin imzaladığı Milletler Cemiyeti Sözleşmesi 10 Ocak 1920’de yü- rürlüğe girmiş, üye sayısı daha sonra 63’e kadar yükselmiştir.

Richelieu, Fransa’nın ulusal çıkarlarının savunulmasında diplomasinin rolünü o
kadar önemsemiştir ki diplomasinin ‘sürekli’ olması görüşünü ortaya atmıştır. Doğru cevap A'dır.

Bazı ülkelerin dışişleri bakanlıklarının organizasyonunda, diplomatlarının eğitiminde Türkiye’nin çok önemli katkıları olmuştur. Azerbaycan’ın ilk dışişleri bakanı, Bakü’ye dönmeden önce ülkemizin BM Daimi Temsilciliği’nde temsilcilikte bir masa verilerek eğitilmiştir.

Osmanlı Devleti’nin çeşitli tarihlerde yabancı devletlere yolladığı elçilerin gönderilme nedenlerinin başlıcaları şu şekilde sıralanabilir: Padişahların tahta çıkışlarını bildirmek, yabancı ülkeler hükümdarlarının taç giyme törenlerinde temsil, anlaşmaların metinlerinin iletilmesi, dostluk ilişkilerinin yeniden kurulması, dostluğu yineleme, ihtilaf­lı sınır sorununu görüşmek ve ittifak olanağı aramak, savaşı barışla bitirmeyi önermek, hediye iletmek, padişahın veya sadrazamın bir mektubunu götürmek, devlet alacağını istemek, gerçeği yerinde saptamak, başka ülkedeki bi­limin gelişme düzeyini incelemek, yabancı devletin talebi.

Venedik İstanbul'un fethinin hemen ardından daimi elçi bulunduran ilk devlet olmuştur.

Osmanlı Devleti'nde Hariciye Bakanı ünvanı alan ilk devlet adamı 1832 yılından beri Reisülküttaplık makamında bulunan Mehmet Akif Efendi'dir. Doğru yanıt C seçeneğidir. 

Ulus devletlerin başka ulus devletlerle savaş dışı ilişki gereksinmesi

Yabancı topraklara elçiler salt belirli kısa dönemli amaçlar için gönderilmiş ve yabancı elçiler de benzer amaçlarla kabul edilmiştir. Bağdat’a gelen yabancı elçinin görevi başarılı olursa karşılanması kadar görkemli bir merasimle uğurlanır, armağanlara boğulurdu. Aman sahibine İslâm diyarlarına girme olanağını verir ve yetkili makamların korumasını sağlardı. Abbasilerle birlikte daha karmaşık amaçlar için misyonlar düzenlenmeye başladı.

Konseyin İngiltere, Fransa, İtalya ve Japonya ile birlikte beş daimi üye ülkesinden biri olması gereken ABD, cemiyetin kuruluşuna katkıları nedeniyle 1919 Nobel Barış Ödülü’nü almış olan Wilson’un bütün çabalarına rağmen, Amerikan Kongresi’nin sözleşmeyi onaylamayı reddetmesiyle sandalyesine oturamamıştır. Bu daimi üyelik ise 1926’da Milletler Cemiyeti’ne kabul edilen Weimar Cumhuriyeti Almanya’sına verilmiştir. Ama Nasyonal Sosyalistler iktidara geldikten sonra 1936’da aynı Almanya, 1934’te üyelikten çıkan İtalya ve Japonya’yı izleyerek Cemiyet üyeliğinden ayrılmak suretiyle bu uluslararası kuruluşun sonunu hazırlamıştır.

Morgenthau’nun Uluslararası Siyaset: Güç ve Barış Mücadelesi adlı eseri uluslararası siyasette gerçekçilik teorisini en tutarlı şekilde ortaya koyan bir metin olarak kabul edilmektedir. Doğru cevap B şıkkıdır. 

Temel Britannica’nın diplomasi sözcüğüne verdiği tanım biraz daha ayrıntılıdır: ‘Diplomasi bir ülkenin başka ülkelerle ilişkilerinde kendi konumunu korumaya ve iyileştirmeye çalışırken öbür ülkelerle yürütebilme uğraşı ve sanatıdır’. 

Bu konferansta asıl kararların müzakere edildiği, İngiltere, Fransa, İtalya ve ABD’nin hükûmet başkanlarının oluşturduğu Yüksek Konsey ile İngiltere, Fransa ve İtalya Başvekilleri ile Wilson ve dışişleri bakanı yanında Japonya’dan iki baş delegeden oluşan Onlar Konseyi oluşturulmuştur. Japonya sadece Onlar Konseyi’nin üyesidir.

1853’te Komodor Matthew Perry ve ufak bir Amerikan savaş gemisi
filosunun Yedo limanına varışıyla Japonlar iki yüz yıllık içe dönüklüklerinden vazgeçerek topraklarında Batılı konsoloslukların açılmasına rıza gösterdiler.