Güvenilirliği -ve etkinliği- artırabilecek bir uygulama, müzakerecinin müzakere talimatının oluşturulması sürecine baştan dahil edilmesidir. Bu şekilde, müzakereci bir yandan konunun teknik ve siyasi yönleri hakkında birinci elden ayrıntılı bilgi edinirken, diğer yandan ülkesindeki iç siyaset yaklaşım ve dengelerini öğrenerek, ne hususlarda esnek olunabileceğini, ne konularda gerilemenin mümkün olmadığını kavrar. Nihayet, söz konusu kişi karşı taraf için de son dakikada heyet başkanı yapılan birine nazaran daha prestijli ve ağırlıklı olarak görülür. Doğru cevap A'dır. 

Yabancı ülkelere üçer yıl süre ile mukim elçiler gönderme kararı III. Selim tarafından alınmıştır.

1961 Viyana Konvansiyonu'nda diplomatik misyonların işlevleri arasında ''kabul eden devlet nezdinde kendi devletinin ve vatandaşlarının çıkarlarını uluslarası hukukun müsadesi ölçüsünde korumak'' ya yer verilmiştir.

III. Selim zamanında dış ilişkilerden sorumlu olan kişi ''Reisülküttap''dır. 

AB’nin devletlerüstü yöne fazlaca kaymasını önlemek için oluşturulan kurum 1957’den itibaren gayrıresmî mahiyette başlatılmış iken 1974’te resmiyet kazanmış ve sonunda 1986 Tek Avrupa Nihai Senedi’yle kurumsal niteliğe kavuşmuştur.

Diplomasi teorisi konusunda yazanlar ilk olarak büyükelçilerin sahip olması gereken nitelikler konusuna değinmişlerdir.

Her elçi başta resmî tören ve davetler olmak üzere her durumda diğer elçilere nazaran nisbi olarak en yüksek pozisyonu almak için sürekli mücadele ederdi. Bu konu o kadar önemli hâle geldi ki, bu yüzden savaşlar çıktı, savaşların sona ermesi gecikti. Büyük ülke hükümdarlarının küçük ülkelere öncelik sırasında ilerlemeyi rüşvet olarak teklif ettikleri görüldü Saray kabul törenlerinin yanısıra, yemeklerde veya müzakerelerde masadaki oturma düzeni, salonlara giriş sırası, anlaşma belgelerini imzalama sırası da sürekli ihtilaf konusuydu. Sonuçta öncelik yani protokol sırası sorunu ancak 1815 Viyana Kongresi sırası ve sonunda, bugün de geçerli olan bazı kuralların kabul edilmesiyle kalıcı çözüme kavuşma yoluna girmiştir. Doğru cevap B’dir.

Bir ülke nezdindeki mukim büyükelçi “devletini” temsil eder. Bu nedenle büyükelçiye temsil yetkisini veren güven mektubu devlet başkanları tarafından imzalanır ve devlet başkanı, birinci tekil şahıs olarak kaleme alınmış olan mektubun metninde büyükelçinin kendisinin güvenine sahip temsilcisi olduğunu belirtir

Argeman: Yeni bir büyükelçi atanacağı zaman kabul edecek ülkenin bunu önceden onaylaması anlamına gelir.

Gizli raporların dayandığı gizli bilgilerin derlenmesi, diğer bir deyişle istihbarat faaliyeti, büyükelçiliğin sürekli bir görevidir. Dost ve düşman ülkelerin askerî gücü ve stratejik olanakları hakkında bilgi derlemek büyükelçiliklerin ve özellikle askerî ataşelerin daima başlıca meşgalesi olmuştur. Doğru cevap A'dır. 

Türkiye Cumhuriyetinin Hariciye Vekaleti ilk 2 Mayıs 1920 tarihinde kurulmuştur. Doğru cevap A'dır. 

Osmanlı Devleti’nin çeşitli tarihlerde yabancı devletlere yolladığı elçilerin gönderilme nedenlerinin başlıcaları şu şekilde sıralanabilir: Padişahların tahta çıkışlarını bildirmek, yabancı ülkeler hükümdarlarının taç giyme törenlerinde temsil, anlaşmaların metinlerinin iletilmesi, dostluk ilişkilerinin yeniden kurulması, dostluğu yineleme, ihtilaflı sınır sorununu görüşmek ve ittifak olanağı aramak, savaşı barış- la bitirmeyi önermek, hediye iletmek, padişahın veya sadrazamın bir mektubunu götürmek, devlet alacağını istemek, gerçeği yerinde saptamak, başka ülkedeki bilimin gelişme düzeyini incelemek, yabancı devletin talebi. Doğal olarak, elçilerin bu vesilelerle gittikleri ülkelerde başka görevler de yüklendikleri anlaşılmaktadır.

Morgenthau aşağıdaki “temel kuralları”nı sıralamaktadır:
• Diplomasi “haçlı” zihniyetinden arındırılmalıdır.
• Dış politika hedefleri ulusal çıkarlar doğrultusunda saptanmalıdır.
• Diplomasi siyasi sahneye diğer ulusların açısından bakmalıdır.
• Uluslar kendileri için yaşamsal olmayan her konuda uzlaşıya istekli olmalıdır.
• Değeri olmayan haklar için gerçek avantajların esasından vazgeçmemek
gerekir.
• Kendinizi hiçbir zaman mahcup olmadan gerileyemeyeceğiniz veya ciddi
risklere girmeden iyileştirmeyeceğiniz durumlara sokmayınız.
• Hiçbir zaman zayıf bir müttefikinizin sizin için kararlar vermesine izin
vermeyiniz (Morgenthau, güçlü ülkelerin bu hataya sık sık düştüğünü belirtir ve klasik örnek olarak 1853 yılında Osmanlı Devleti’nin İngiltere ve
Fransa’yı Kırım Savaşı’na sürüklemesini gösterir).
• Silahlı kuvvetler dış politikanın patronu değil aracıdır.
• Hükûmet kamuoyunun kölesi değil önderidir.

Doğru cevap B'dir.