İşletmeler faaliyetlerine ilişkin nakit akışları brüt (dolaysız) veya dolaylı (net) yöntemler olmak üzere iki şekilde raporlanabilir.

Kapanış kayıtlarından sonra finansal tablolar düzenlenir. Finansal tablolar işletmelerin muhasebe sürecinde üretmiş oldukları çıktılardır. 

Nakit akım tablosunda  90 günlük süreye kadar olan varlıklar, nakit ve nakit benzeri olarak nitelendirilmiştir.

Şirket ana sözleşmesi gereği ayrılan yedeklere statü yedekleri adı verilir. Doğru yanıt B'dir.

Öz kaynaklar veya öz sermeye, işletme sahiplerinin işletemeye sermaye olarak verdikleri değerler ile işletme faaliyetleri sonucu yaratılan ve henüz işletmeden çekilmemiş dönem kârı (eksi zarar), önceki dönem kârları (eksi önceki dönem zararları) ve yedeklerden oluşur. Öz kaynak tutarı işletmenin net varlık toplamından yabancı kaynakların düşülmesi ile elde edilir. Öz kaynaklara ilişkin olarak dönem sonunda yapılan işlemler dönem net kârının ve yedeklerin hesaplanmasına ilişkin işlemleri kapsar.

Dönem başı stokların maliyeti - Satılmaya hazır stokların maliyeti - Gelir tablosu doğru olarak dizilmiştir. Doğru cevap E şıkkıdır.

Gelir, Türkiye Muhasebe Standartlarında yer alan Finansal Tabloların Hazırlanma ve Sunulma Esaslarına İlişkin Kavramsal Çerçeve’de; hesap dönemi boyunca, sermayedarların katkılarıyla ilgili olanlar dışındaki nakit girişleri veya varlıklardaki artışlar veya borçlardaki azalışlar ile öz kaynaklarda artışa neden olan ekonomik faydalardaki artışlar olarak tanımlanır. Gelirin tanımı hasılatın ve kazancın ikisini birden içerir. doğru yanıt A'dır.

Para değerindeki değişmeler ile maliyet değeri anlamsız hale gelirse maliyet yeniden belirlenebilir. Bu muhasebenin maliyet esası kavramı ile ilgilidir.

7/A seçeneğinde maliyetler fonksiyon esasına göre izlenir.

Hasılat ise ortakların sermayeye katkıları dışında, öz kaynakta artışla sonuçlanan ve işletmenin dönem içindeki olağan faaliyetlerinden elde edilen brüt ekonomik fayda tutarıdır. Hasılat, yalnızca işletmenin kendi adına aldığı ve alacağı brüt
ekonomik yarar akışlarını içerir. Üçüncü kişiler adına tahsil edilen satış vergileri,
mal ve hizmet vergileri ve katma değer vergisi gibi tutarlar işletme tarafından elde
edilen ekonomik yararlar değildir ve özkaynakta artış yaratmaz. Bu nedenle bu
tutarlar hasılat dışında bırakılır.

Gelir ve gider kalemlerinin elden ayrı ayrı sunulmasını gerektirecek durumlar şu şekilde sıralanabilir: Yatırımların elden çıkarılması, durdurulan faaliyetler, dava ödemeleri, maddi duran varlıkların elden çıkarılması, işletmelerin faaliyetlerinin yeniden yapılandırılması ve yeniden yapılandırma maliyetleriyle ilgili karşılıkların iptali, stokların net gerçekleşebilir değerine veya maddi duran varlıkların geri kazanılabilir tutarına indirgenmesi için ayrılan karşılık giderleri ve bunların iptali ve  karşılıklarla ilgili diğer iptallerdir. 

Tahvil, uzun vadeli borçlanma aracıdır. Ülkemizde yalnızca anonim şirketler ve kamu iktisadi teşebbüsleri tahvil ihraç edebilirler. Tahvil ihraç eden işletme, vade bitiminde üzerinde yazılı olan nominal değer ve faizi öder. Bilindiği gibi Tekdüzen Muhasebe Sistemi’ne göre ihraç edilen tahviller, Çıkarılmış Tahviller hesabında izlenmektedir. İşletmeler nominal değerle veya günlük piyasa faizine bağlı olarak nominal değerin altında veya üstünde bir değerle tahvil ihraç edebilir. Aşağıdaki tabloda görüldüğü gibi piyasa faiz oranı tahvilin üzerinde yazılı faiz oranından küçükse primli, büyükse iskontolu olarak ihraç edilir. Görüldüğü gibi Tahvil ihraç eden işletme, vade bitiminde yalnızca üzerinde yazılı olan nominal değeri ödemekle kalmaz faizi de öder. Bu nedenle doğru yanıt D'dir. 

Hizmet satışıyla ilgili gelirin doğruya yakın ölçülebilmesi için işletmenin gelirinin tahsilinde aşağıdaki koşulların tamamının varlığı durumunda, işleme ilişkin sonuçların güvenilir biçimde tahmin edilebildiği kabul edilir:
• Hasılat tutarının güvenilir biçimde ölçülebilmesi,
• İşleme ilişkin ekonomik yararların işletme tarafından elde edileceğinin muhtemel olması,
• Raporlama dönemi sonu itibariyle işlemin tamamlanma düzeyinin güvenilir biçimde ölçülebilmesi, 
• İşlem için katlanılan maliyetler ile işlemin tamamlanması için gereken maliyetlerin güvenilir biçimde ölçülebilmesi.

Dönem içinde fiilen tahsilat yapılmış olması ancak yapılan tahsilatın kayıtlara geçirilmemesi kasa sayım fazlalığına yol açar. Doğru yanıt D’dir. Diğer seçeneklerdeki işlemler kasa noksanına yol açar.

Amortisman hesaplamasında bilinmesi gereken dört unsur:
• Varlığın maliyeti,
• Varlığın tahmini (beklenen) ekonomik (faydalı) ömrü,
• Varlığın kalıntı (hurda) değeri,
• Amortisman yöntemidir.

Duran varlıklar, bir yıldan ya da bir faaliyet döneminden daha kısa sürede nakde dönüşmesi, tüketilmesi, satılması öngörülmeyen varlıklar ile işletme tarafından uzun süre kullanılarak fayda elde edilmesi söz konusu olan varlıklardır.

İşletme aylık işyeri kirasını 10.000 lira +%18 KDV olarak ödemiştir. Bu durumda kayıt aşağıdaki gibi olacaktır.

Finansal tablolarda yer alan işlemlerin sonuçlarının, diğer olayların ve koşulların varlık, borç, gelir ve gider tanımlarına ve muhasebeleştirme kriterlerine sadık kalınarak hazırlanması finansal tabloların gerçeğe uygun sunuluşunu amaçlar.

Çalışan bilgileri iletme bilgi sisteminde yer alması gereken bir bilgidir. Diğer tüm bilgiler işletme tarafından düzenlenme zorunluğu olan finansal raporlarda yer alması gerekmektedir.

Ticari borçlar, işletmenin ticari faaliyetini sürdürebilmek için yapmış olduğu mal ya da hizmet alımından kaynaklanan borçlarıdır. Senetsiz ya da senetli olabilir. Senetsiz (açık hesap, cari hesap) borçlar, Satıcılar hesabında; senetli borçlar ise Borç Senetleri hesabında izlenir.