Dokuz aylık bir bebeğin tuvalet eğitimini kazanması fizyolojik olarak çok mümkün değildir. Çünkü çocuk henüz tuvaletini tutabilmesine yarayacak bir kas oldunluğuna erişememiştir. Bu tür bir öğrenmenin gerçekleşmesi için öğrenen kişinin gerekli fizyolojik olgunluğa sahip olması şarttır. Dolayısıyla buradaki durum öğrenenle ilgili faktörlerle ilgilidir. 

Moti­vasyon, davranışa enerji verip bireyi bir amaç için harekete geçiren güçtür.

I. Basamak: Onuncu yaşa kadar süren nasıl öğrenci olunacağının öğrenildiği zaman- dır, öğretmene çok iş düşer.  II. Basamak: On-oniki yaş arası dönemdir. Sınıf yönetimine verilen ağırlık azalır, öğrenciler olgunlaşma yolunda, sınıf düzenine uymaya öğretmeni hoşnut etmeye is- teklidir.  III. Basamak: Oniki-onbeş yaşları arasıdır. O¨ğrenciler, zevk ve destek almak için bir- birlerine bakarlar, yetke görüntüsü verirler, öğretmeni sıkıntıya sokmayı seçebilir, bunun sonunda arkadaşlarının beğenisini de kazanabilirler, sınıf yönetimi kuralla- rının nedenlerini ararlar.  IV. Basamak: Lise yıllarını kapsamaktadır. O¨ğrenciler kim olduklarını, nasıl davranmaları gerektiğini anlamaya başlarlar, sosyalleşir, akıllanırlar, yönetim sorunu azalır.

Sınıf yönetimi; sınıftaki fiziksel, davranışsal ve örgütsel öğrenme engellerinin ortadan kaldırılarak, öğretim zamanının etkili kullanılması, davranış düzenlemelerinin gerçekleştirilmesi, demokratik ve öğrencinin etkin olduğu bir öğrenme düzeninin sağlanmasıdır. Bu tanıma göre sınıf yönetiminde öğrenme çevresinin düzenlenmesi önemli bir boyut olarak ortaya çıkmaktadır. Aynı zamanda öğretmenin öğretimi örgütleme, denetleme ve yönetme yeterlikleri sınıf yönetimi başarısında yaşamsal ögeler arasında yer almaktadır. Öğretmenlerin yönetim süreçlerini uygularken kendine özgü bakış açılarını, yeteneklerini ve de kişisel özelliklerini bu sürece yansıtmaları, sınıf yönetiminin sanat yönünü de ön plana çıkarmaktadır. Doğru yanıt D’dir.

Öğretme değil, öğrenme ön plandadır. Öğrencinin özerkliği ve girişimciliği cesaretlendirilir. Öğrencide öğrenme istek ve amacı   yaratmak önemlidir. Öğrenci bilgiyi sorgulamalıdır. Öğrenmede yaşantı önemlidir. Öğrencinin doğal merakı desteklenmelidir. Öğrenme öğrencinin zihinsel modeli üzerine kurulur. Öğretmen öğrencinin sadece ne öğrendiği ile değil, nasıl öğrendiği ile ilgilenmelidir Öğrenmenin içinde oluştuğu bağlam önemlidir. Öğrencilere kendi deneyimlerinden öğrenme fırsatı sunulmalıdır. Öğrenmede tahmin etme, yaratma ve analiz önemli yer tutar. Öğrencinin inanç ve tutumları onun öğrenmesini etkiler.