Denizlerde de organik maddenin ayrışması sırasında hidrojen sülfür gazı meydana gelmektedir. O¨zellikle denizlerin derin kısmında oksijenin olmadığı tabaklarda anaerobik (oksijensiz) mikroorganizmalar bu işlemi gerçekleştirmektedir ve Karadeniz örnek olarak verilebilir. Karadeniz’de akarsularla sürekli taşınan organik maddelerin artışı ve kapalı bir deniz olması nedeni ile oksijen miktarının gittikçe azalması sonucu 150-200 m’den daha derin bölgelerden sonra sadece oksijensiz solunum yapan mikroorganizmalar gözlenmektedir.

Yağışların az olduğu yerlerde kuraklık yaşanabilmektedir. Yıllık yağış miktarı 400 mm’nin altında olduğu yerler “kurak yerler” olarak tanımlanır. Bu bölgelerdeki bitkiler genellikle bodur olmakta, kuraklık zamanı yavaş bir büyüme göstermekte olup yağmur yağdığında ise büyümeleri hızlanmaktadır.

Genelde süksesyonlarda;
• nudasyon (yerleşme ortamının oluştuğu başlangıç evresi),
• göç (bitki üreme organlarının gelişme alanına taşınması),
• yerleşme (çimlenme, büyüme ve üreme olaylarının gerçekleşmesi),
• rekabet (dayanıklı türlerin duyarlı türlerin yerini alması ve baskın hâle gelmesi),
• reaksiyon (tepkime; türlerin etkisi ile habitatın değişimi),
• kararlılık (klimaks ya da doruk bitki örtüsünün meydana geldiği kararlı yapı),
basamakları görülmektedir.

İnsanların, hayvanların ve bitkiler arasındaki ve tüm canlıların birbirleri ve canlı ve cansız çevreleri ile olan etkileşimlerini inceleyen bilim dalı ekolojidir.

İklim degişikliğine; enerji üretimi, ulaşım, endüstriyel faaliyetler, tarımsal faaliyetler, orman yangınları ve atıklarından kaynaklanan başta CO2 ve metan (CH4) gazları neden olmaktadır.

Su ile doymuş topraklarda kök gelişmesi oksijen eksikliği nedeniyle büyük oranda sınırlanır.

Toprak-su-bitki ilişkilerinin anlaşılabilmesi için toprak tarafından tutulan suyun tanımlanmasında doyma noktası, tarla kapasitesi, sürekli solma noktası ve faydalı su terimlerinin bilinmesinde fayda vardır. Toprak tekstürü toprakların inorganik içeriklerinin dağılımını gösterir.

Bitki topluluklarının düzenli bir biçimde birbirini takip ederek mevcut alanı kaplamasına, diğer deyişle, belli bir zaman periyodunda belli bir alanda farklı bitki türlerinin birbirini izlemesi, zamanla zayıf türlerin yerini baskın (dominant) türlerin almasına ıralı değişim ya da süksesyon denir.

Hava sıcaklığı günün saatlerine göre değişiklik gösterir. Bu şekilde günlük sıcaklık değişmelerine termoperiyot adı verilir. kışlık bitkilerin çiçeklenme aşamasına geçebilmek için gelişmelerinin ilk devrelerinde belirli bir süre yüksek, belirli bir süre düşük sıcaklık istemelerine vernalizasyon ya da yarovizasyon adı verilir. Bitkilerin terleme veya solunumları ise transpirasyondur. Güneşin doğuşu ve batışı arasındaki sıcaklık değişimlerine karşı bitkiler uyum sağlamışlardır. Bitkilerin bu şekilde nöbetleşe olarak gece ve gündüz sıcaklıkları arasındaki değişim istemelerine termoperiyodizm denir.

İklimsel olmayan abiyotik faktörler, hidrografik faktörler, edafik faktörler ve yangındır. Doğru cevap B'dir.

Bitkiler için en faydalı olan toprak suyu türü kapiler sudur. Kapiler su, toprak içerisinde yer alan kapiler boşluklarda ve toprak parçacıklarının etrafında bulunan sudur. Kapiler su, toprak ve su arasındaki çekim kuvveti ile var olur (adhezyon kuvveti) ve yerçekimi kuvvetinden büyük olduğundan aşağıya doğru süzülmez. Doğru cevap C’dir.

Sinekoloji: Bir ekosistem içerisinde bulunan çeşitli türlerin ya da tür topluluklarının çevreleri ile arasındaki ilişkileri araştıran bilim dalıdır. Doğru cevap C’dir.

Türler arası ilişkiler ise nötralizm, rekabet, kooperasyon, predasyon, herbivori, mutualizm, komensalizm ve paratizmdir.

Çevre koşullarının herhangi bir nedenle mevcut bitki türlerinin normal bir şekilde büyüme ve gelişme ihtiyacını karşılayamayacak derecede değişmesi veya en üst seviyede- ki bitki örtüsünden aşırı bir şekilde yararlanılması durumunda bitki örtüsünde bozulma başlamaktadır. Meraların bilimsel ve teknik dayanağı olmadan gelişigüzel ve ekonomik olmayan bir şekilde otlatılması, kontrolsüz otlatmadır ve düzensiz otlatmaya devam edildiği sürece mera bozulması kaçınılmazdır.

Bitkilerde sıvı şeklinde su kaybına Gutasyon (Damlama) denir.

Bölgelere göre incelendiğinde, Türkiye toplam çayır ve mera varlığının % 54’nün Doğu Anadolu Bölgesi’nde, % 5-14’ünün sahil kuşağında olduğu belirtilmektedir.

Köklerde dallanmanın azalması, yapı ve biçimsel bir değişiklik olması nedeniyle fizyolojik değil, morfolojik değişmeler arasında yer alır.