Yağışlarla veya sulama ile iyice ıslanan toprağın nem tutma kapasitesi tarla kapasitesi olarak adlandırılır. Bir diğer ifade ile tarla kapasitesi, suya doymuş toprakta fazla suyun akmasında sonra toprakta kalan su miktarıdır.

Sıcaklık ile alakalı tüm ifadeler doğrudur.

C¸ayır ve mera ekosistemlerinin belli başlı ögeleri şu şekilde sıralanabilir;
Abiyotik (cansız) maddeler; toprak, su, kaya, çevrede bulunan temel organik ve inorganik bileşikler. U¨reticiler, ototrof organizmalar; fotosentez yapan yeşil bitkiler. Tüketiciler, heterotrof organizmalar; diğer canlılarla beslenenler. Ayrıştırıcılar; genelde bakteri ve mantarlar olup ölü protoplazmik kompleks bileşikleri daha basitlerine parçalayanlar.

C-3 bitkileri: Yüksek karbondioksit konsantrasyonuna ve düşük sıcaklığa ihtiyaç duyan, ışık şiddetini kullanma yeteneği düşük, ılıman bölge bitkileridir.

Benzer özellik gösteren maddelerin birbirini çekmesi olayına kohezyon denilmektedir.

Topraklarda su ve hava ile dolu porozite denilen boşluklar bulunur.

Bitkilerin gündüz (ışık) ve gece (karanlık) uzunluğuna göre büyüme ve gelişme gibi fizyolojik olaylarında verdikleri tepkiye fotoperiyodizm, günlük ışıklanma süresine ise fotoperiyot denir. Doğru cevap C'dir. 

Meralar da çayırlar gibi yapay veya doğal oluşmaktadır. Yapay meralar; nemli veya kurak koşullarda, mera veya tarla arazilerinde uzun veya kısa süreler için insanlar tarafından ekilerek oluşturulan yüksek verimli yem alanlarıdır. Kıraç meralar kurak ve besin maddesi bakımından fakir topraklarda oluşurlar ve Türkiye’nin büyük bir kısmı bu tür meralara sahiptir.

İklim klimatoloji bilimi ile incelenir. Işık, sıcaklık, yağış ve nem gibi fiziksel etmenler iklimlerin oluşumunda etken rol oynamaktadır. Vejetasyon; bitkilerin sınıflandırılmasında bölgelerin fiziksel ve ekolojik özelliklerini gözetmeksizin bir bölgede yayılış gösteren bitki örtüsüdür. Ekolojik Niş; bir organizma ya da populasyonun kendi aralarında ve cansız çevre ile sürekli etkileşim içinde bulunduğu ekosistem içerisindeki işlevini belirtmektedir. Canlı küre olarak da adlandırılan biyosfer yerkürede canlıların yaşadığı bölümdür. Özellikle sıcaklık ve yağış faktörlerinin etkisi altında geniş bir bölgede ya da kara parçasının önemli bir bölümünde ve belirli bir ana vejetasyon tipi ile kaplı olan alana Biyom denir. Biyomları birbirlerinden ayıran en önemli etken iklimdir. Her biyomun karakteristik bir iklim tipi, bu iklim tipine özgü bir bitki örtüsü ve o biyoma uyum sağlamış bir dizi hayvan topluluğu mevcuttur.

Suyun yetersiz olduğu durumlarda başlayan süksesyonların farklı  gelişim safhalarına kseroser denir.

Organik artıkların mikroorganizmalar aracılıyla oluşturulan koyu renkli lignoprotein bileşimindeki maddelere humus denir.

Düşük sıcaklığın bitkilerde farklı tepkilere neden olmasında;
Düşük sıcaklığın miktarı ve süresi,
Sıcaklık düşmesinin ani ya da zamana yayılmış bir biçimde oluşu,
Bitki morfolojisi,
Bitkinin büyüme hızı ve gelişme devresi,
Bitki bünyesindeki besi elementi ve su miktarı,
Bitkinin bölge koşullarına uyma özelliği önemli rol oynamaktadır.

Bitkiler için en uygun rüzga^r hızı 0-3 m/s’dir. Bu hız ancak bitkilerin yapraklarını oynatır ve herhangi bir zarar ortaya çıkarmaz. Rüzga^r, yaprağın yüzeyine yakın bir yerde bulunan ve sınır tabaka olarak adlandırılan havanın ince nem tabakasını ortadan kaldırarak terlemeyi etkiler. Bu nemli hava yaprakta daha az su farkı oluşturacağından terlemeyi azaltır.

Güneşin doğuşu ve batışı arasındaki sıcaklık değişimlerine karşı bitkiler uyum sağlamışlardır. Bitkilerin bu şekilde nöbetleşe olarak gece ve gündüz sıcaklıkları arasındaki değişim istemelerine termoperiyodizm denir.

U¨ç saatten fazla devam edip 10 mm’den, 5 saatten fazla devam edip 15 mm’den daha fazla su bırakan yağışlardır. Bitkisel üretim için en yararlı yağış grubu olup aşırı olduğu zaman ise zararlı olabilen yağışlardır. Bu grup yağışlar ilk başladığında su toprağa işlemekte fakat zaman geçtikçe su toprak tarafından alınamayıp yüzeyde birikmektedir.

Abiyotik faktörler; ışık, sıcaklık, iklim yağış ve nem, radyasyon, rüzgar gibi etkenleri içeren iklimsel abiyotik faktörler, su ve topraktan oluşan iklimsel olmayan abiyotik faktörler olarak sınıflandırılır.

Bir yerin iklimini oluşturan güneşlenme süresi, sıcaklık, basınç, rüzgar, nem, yağış gibi hava olaylarının tümüne iklim elemanı denilmektedir. İklim etmenleri ise enlem derecesi, kara ve denizlerin etkisi, toprak yapısı, yükseklik, rüzgar yönü, yer şekilleri, bitki örtüsü ve deniz akıntıları gibi faktörlerden oluşmaktadır. Doğru cevap C seçeneğidir.

Işık şiddetiyle fotosentez miktarında artış bitkiden bitkiye de değişir. Işık şiddetinin yüksek veya düşük olması bitkiye zarar verebilir. Işık şiddetinin artmasıyla bitkilerde bodurlaşma, tüylenme ve renk degişimleri görülür ve terleme (transpirasyon) artar.

Hepsi doğal çevre unsurlarından biridir.

Doğal bitki örtüsünün oluşumu; çıplak kayalar üzerinde, durgun su yüzeylerinde, erozyonla birikmiş ve bitki örtüsü içermeyen materyallerde, kumullarda veya terk edilmiş tarım alanlarında zaman içerisinde ilkel bitkilerden yüksek çayır ve mera vejetasyonuna
doğru oluşmuş ise birincil (primer) süksesyon adını almaktadır. Kısaca, hiçbir bitki örtüsü
bulunmayan ortamlarda bitki topluluklarının ilerleyerek gelişmesi olayıdır. Doğru yanıt E seçeneğidir.