Sözbilimin kaynağı çok eskilere dayanır. Özerk bir bilimsel disiplin olarak doğması M. Ö. 465 yılında Sicilya’da, yönetimi ele geçiren Gelon ve Hiéron adındaki iki zorba, halkın elindeki toprakları askerlere dağıtmak üzere almış ve toprak sahiplerinin bir kısmını da adadan sürmüşlerdir. Halk tekrar eski topraklarına ve eski olanaklarına sahip çıkmak isterler. Bu isteğin savunulması büyük bir halk kitlesi önünde yapılır. Halk kendi topraklarına ve özgürlüklerine sahip olabilmek için çok iyi bir savunma yapmak zorundadırlar. Sözbilim bu savunmayla ortaya çıkmıştır. Doğru yanıt B'dir.

Özgün bir imge yaratmada anlamsal ve sözdizimsel sapmalar söz konusudur; bunu gerçekleştirmek için en yaygın olarak kullanılan yol ise eğretilemedir, öyle ki, kimi zaman imge ile eğretileme eşanlamlı olarak bile kullanılır.

İzlek (tema), TDK sözlüğünde kısaca şöyle tanımlanmıştır: “Bir edebî eserde işlenen konunun anlamca ortaya koyduğu ana yönelim”. Bir yapıttaki izlek(ler) çoğu zaman yapıtın “konu”su ile karıştırılır; birinin yerine diğerinin kullanıldığı olur. “Konu” yapıtın dışında da var olan kavramları anlatır; oysa izlekçilere göre, izlek her yapıtın içinde yeniden yaratılan bir anlam ulamıdır.

Sanat ve edebiyat üzerine yazılmış ilk önemli ve sistemli eser Aristoteles’in Poetika’sıdır.

Boileau, Şiir Sanatı adlı kitabında Klasisizm akımının kuramlarını ortaya koymuş, Descartes’ın etkisiyle aklı, tabiatı, sağduyuyu sanatın hareket noktası olarak ilan etmişti.

Yazında ruhçözümleyimin kullanılması 70’li yıllardan itibaren bu yönteme karşı duruşlara ya da hararetle savunan bakışlara ivme kazandırır.

Sanat ve edebiyat üzerine yazılmış ilk önemli ve sistemli eser Aristoteles’in Poetika’sıdır. Doğru yanıt B'dir.

Ruhçözümsel okumanın ya da ruhçözümleyim yönteminin giderek geliştirildiği,yazınsal eleştiride yankı bulan Noël’in “metin bilinçdışı” yaklaşımı, içkin metin çözümlemesine ağırlık veren çağdaş eleştiride bir diğer yönelim olur.

Karar almaya yönelik bir söylemin edimi öğüt vermek ya da vermemektir.

Geleneksel sözbilimde kullanılacak söylem türü olarak, Aristoteles üç tür söylemden söz eder: yargılayıcı/savunmacı söylem, tartışma söylemi ve övgü-yergi söylemi. Doğru yanıt B'dir.

Negatif Estetik: Adorno ve Horkheimer Frankfurt Okulundan etkilenerek bu estetiği kurmuşlardır. Bu estetik Kant’ın aklın eleştirisi kuramına dayanır, bununla birlikte Kant’a ait “yücenin aşkın estetiği” görüşünü benimsemez. Adorno’ya göre sanatın gerçeklik değeri vardır, ancak bu değerini hür oluşundan, gerçeği, toplumu, yabancılaşmayı ve aşırı akımları inkarından alır.

Metin ya da söylem gibi dilsel yapıları inceleyen tüm eleştiri yöntemlerinin, çözümleme kuramlarının üzerinde durduğu üçlü yapı verici, bildiri ve alıcıdır.

Sözbilimsel çözümleme ya da inceleme yapabilmek için üç temel öğe gereklidir. Aslında her türlü eleştiri ya da her tür iletişim için bu öğeler gereklidir. Bir verici, bir alıcı ve bunların düşündüklerini ve görüşlerini iletebilmelerine aracılık eden bir iletişim aracı ya da ortamı gereklidir.

Bachelard felsefe eğitimi almış ve bilim tarihi ile ilgilenmiştir. Bir yandan aldığı akılcılık eğitimi, diğer yandan imgelem, düşlem üzerine çalışmaları bulunmaktadır. Ancak kendisi bunda bir çelişki görmemektedir; ona göre bilim de edebiyat da, şiir de “yaratıcılık” ekseninde buluşur; iki alanda hayata bir anlam katmak ister.

İzlekçi eleştiride çoğu zaman yazarın adı yerine, “yaratıcı ben”, “yaratıcı özne”, “yaratıcı kişi”, “yaratıcı bilinç” terimleri kullanılır.

Ahenk, Sanatçıların ve eserlerin değerlendirilmesinde genellikle göz önünde bulundurulan  kavramlardan değildir.