Millî edebiyat meselesini ilk ortaya atan isim Ali Canip'tir. Doğru yanıt C seçeneğidir.

1960 sonrasında edebiyatımızda edebi eleştiriyi Öznel-İzlenimci Eleştiri, Nesnel Eleştiri, Akademik Eleştiri, Toplumcu Gerçekçi-Marksist Eleştiri; 1980 sonrasında Yapısalcı Eleştiri, Göstergebilimsel Eleştiri, Dilbilimsel Eleştiri; 1990 sonrasında ise Postmodern Eleştiri şeklinde gruplandırabiliriz.

Şinasi’nin Türk edebiyatına getirdiği en büyük değişiklik, dil anlayışıdır.

Cumhuriyet edebiyatının bu ilk döneminde dönem eleştirisi kapsamında üze-rinde durulan, tartışması yapılan bir başka konu da milli ve milliyetçi edebiyat konusudur. Kâzım Nami, Hasan Ali, Yaşar Nabi, Behçet Kemal, Halit Fahri, Halit Ziya, Yahya Kemal ve Fuat Köprülü gibi gerek edebiyatımızın ve gerek o dönemin önemli isimleri konuyla alakalı görüşlerini ileri sürmüşler ve eleştirel tartışmalara girmişlerdir.

Servet-i Fünûnda sanatçıların hemen hepsi Recaizade Ekrem’i üstad olarak kabul etmektedirler. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Doğan Hızlan

Fuat Köprülü 1917 tarihinde Yeni Mecmua dergisinde çıkan Harabat, Ozan ve Harname isimli yazılarında eser ve dönem eleştirisine yer verir. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Hızlan’ın Yazılı İlişkiler, Günlerde Kalan, Sanat Günah Çıkarıyor, Kitaplar Kitabı, Saklı Su, Edebiyatımıza Dipnotlar, Şiir Çilingiri, Kitaplarla Kültür Turu, Sönmüş Kibritin İzinde ve Aynadaki Bakışlar gibi eleştiri kitapları bulunmaktadır. Tenha Yolun Ortasında, Füsun Akatlı’nın yazdığı kitaplardan biridir. Doğru cevap D’dir.

Ali Canip, Hayat dergisindeki Servet-i Fünun’un Rolü yazısında bu edebi grubun dil konusunda başarısız olmakla beraber Türk edebiyatına getir-dikleri teknik yeniliklerin inkâr edilmemesi gerektiğini, yaptıklarının sadece edebiyat hayatı açısından değerlendirilmemesi gerektiğini, çünkü modernleşme yolundaki ilk bilinçli adımın onlar tarafından atıldığını söyler. Bu çerçevedeki aynı sosyal role İsmail Habip de temas eder ve Servet-i Fünûncuların hayatımıza laik düşünceyi getirdiklerini belirtir.

Celal Sahir ise Servet-i Fünun’da çıkan Temaşaya Dair, Efkar-ı Münekkidin ve Efkâr-ı Umumiye, Bizde Temaşagiran ve Münekkitler, Yine Tezer Hakkında, Tezer’in Tekrarı ve Finten’den Bir Muhavere isimli yazılarında tiyatro metninin edebî boyutundan teknik özelliklerine, sahnede temsil edilmesine, yerli oyuncu yokluğuna ve edebiyatımızdaki önemli bazı tiyatro eserlerine dair tespitlerde ve eleştirilerde bulunur.

Bu dönemdeki eser tanıtımı ve eleştiri bağlamında dikkat çeken isimlerden birisi de Fuat Köprülü’dür. Köprülü, 1917 tarihinde Yeni Mecmua dergisinde çıkan Harabat, Ozan ve Harname isimli yazılarında eser ve dönem eleştirisine yer verir.

Menenemlizade Mehmet Tahir "şiirin kafiyeli ve vezinli iki söz söylemekten ibaret olmadığını, bir söze şiir diyebilmek için vezinden ve kafiyeden ziyade mananın güzel etkiler bırakacak şekilde düzenlenmesi gerektiğini" vurgulamıştır.

Sanatçıların zorunlu olarak inkılap edebiyatının emrinde olması görüşüne karşı çıkan, zorla inkılabın etkisine giren sanatçının başarılı olamayacağını söyleyen kişi Yakup Kadri'dir.