İşverenin toplu iş sözleşmesinde yer alan ücret zammını sendikalı işçilere tam olarak uygulamaması nedeniyle ortaya çıkan uyuşmazlık, toplu hak uyuşmazlığına örnek olarak verilebilir.

 Esnek firma modelinin ana bileşenleri kendi adına çalışanlar, geçici iş bulma büroları, çekirdek grup ve taşeronlardır. Stajyerler, çekirdek grubun bir alt ögesidir.

Endüstri ilişkileri öncelikle kolektif ilişkiler odaklıdır. Kuşkusuz bu boyutu ile endüstri ilişkileri, insan kaynakları yönetiminden çok daha geniş bir açılım ortaya koymaktadır. Özellikle bu geniş açılım, günümüzün küreselleşme ve yoğunlaşan rekabet sürecinde gündeme gelen dışlanma, yoksulluk, işsizlik, eşitsizlik, gelir güvencesizliği ve sosyal hakların zayıflaması gibi temel ekonomik ve sosyal sorunlar açısından büyük önem taşımaktadır. Yolsuzluk ise bu grup içerisinde yer almaz. Bu nedenle doğru yanıt A'dır. 

Marksizm: Kapitalist toplum
içinde endüstri ilişkilerinin
analizine yönelik uygulamaları
da içeren, toplumun ve sosyal
değişimin genel bir kuramıdır. Marksist Kurama göre,
toplumsal değişimin kaynağı
olan sınıf çatışmasının ve
eşitsizliğin temelini sermaye
sahibi ve emek sahibi
olanlar arasındaki farklılık
oluşturmaktadır.

Esnek firma; firma içindeki (çekirdek) işgücünü küçültürken doğan ihtiyacı çevre işgücünden çeşitli dışsal esneklik mekanizmaları aracılığı ile temin eden bir yapı olarak tanımlanır.

Uzlaştırma: Aracı durumundaki üçüncü kişinin veya kurulun öneriler sunarak tarafları birbirine yakınlaştırmaya çalışması, tarafların anlaşamamaları hâlinde görevine devam ederek uzlaşma formülü içeren bir karara varması ve bunu taraflara tavsiye etmesidir.

İş Paylaşımı: İş paylaşımı gönülsüz işsizliğin azaltılması ya da artmasının önlenmesi için işlerin çalışanlar arasında paylaşılması olarak tanımlanabilir. Bir başka ifade ile iş paylaşımı, tam gün süreli bir işin iki veya daha fazla kısmi süreli çalışan tarafından paylaşılarak yapılmasıdır. Soruda iş paylaşımının tanımı yapılmıştır. Bu nedenle doğru yanıt C'dir. 

Maddi çıkarları ön plana çıkaran stratejiyi benimseyen yönetimler, işletmenin ekonomik ve üretimle ilgili çıkarlarına hizmet eden kararlar vermekte ve eylemde bulunmaktadır.

Toplu pazarlığın işçiler açısından olumlu etkileri şu şekilde sıralanabilir:
• İşçiler arasında kendilerine olan saygıyı ve sorumluluk duygusunu geliştirir.
• İşçilerin gücünü ve toplu pazarlık kapasitesini arttırır.
• İşçilerin moralini ve verimliliğini arttırır.
• İşverenlerin işçilere karşı haksız uygulamalarını önler ve tek taraflı kararlar alma özgürlüğünü kısıtlar.
• Etkili bir toplu pazarlık mekanizması sendikal hareketi güçlendirir.
• İşçiler daha iyi koşullarda çalıştığı için daha fazla motive olur ve işverenle daha kolay iletişim kurabilir.

İşçi devir hızından kaynaklanan maliyetlerin azalması toplu pazarlığın işveren açısından yararları arasındadır.

Doğru cevap D seçeneğidir.

Devlet işverenler, sendikalar ve çalışanların istihdam ve endüstri ilişkileri ile ilgili hak ve yükümlülüklerini düzenleyen bireysel ve toplu çalışma kanunlarını hazırlar. Devlet, toplu pazarlık sürecinde çalışanlar ve işverenler arasındaki görüşmelerde yasal zemini oluşturacak kuralları düzenler. Tarafların yasal konumlarını, haklarını ve sorumluluklarını belirleyerek bir bakıma tarafların “oyunun kuralına göre” hareket etmelerini sağlar.

Doğru cevap C seçeneğidir.

Sendikalar arası rekabet, rekabetin gerçekleştiği üye piyasasına göre, pazar payına yönelik (pasif) sendikalar arası rekabet ve genişlemeci (aktif) sendikalar arası rekabet olmak üzere iki şekilde görülmektedir.

Doğru cevap D’dir.

1980 sonrasında değişen koşullara bağlı olarak “çalışma hayatında daha az kural, daha az mevzuat buna karşılık daha çok esneklik ve serbestlik anlayışı” içine girilmiştir. Devlet böylece kuralları tek başına belirleyen ve en büyük işveren konumundan uluslararası rekabetin de etkisiyle işverenlerin endüstri ilişkileri alanındaki taleplerini meşruiyeti çerçevesinde dengeleyebilecek yeni mekanizmaları oluşturmaya çalışmıştır. 

Doğru cevap A seçeneğidir.

• Enformasyon teknolojisi (mikroelektronik, bilgisayar, iletişim teknolojilerinin bileşimi olarak),
• İleri malzeme teknolojileri (polimerler, üstün iletkenler, optik lifler, teknik
seramik malzemeler, kompozitler, karbon lifler, biyomedikal malzemeler ve
membranlarla ilgili teknolojiler vb.),
• Biyoteknoloji ve gen mühendisliği,
• Uzay ve havacılık teknolojileri,
• Enerji teknolojileri.

Greve katılan ve iş ilişkisi grev süresince askıda kalan işçilerin gelir kayıplarını karşılamak amacıyla sendikaların üyelik ve dayanışma aidatı vb. aidatların bir bölümünden oluşturdukları fona grev fonu adı verilir.

Devlet kanun koyucu fonksiyonu ile aynı zamanda asgari çalışma koşullarını da saptamaktadır. Devlet asgari ücret, sağlık ve güvenlik, çalışma saatleri, çalışanlar arasında ayrımcılığı önleme, işten çıkarmaya karşı koruma ve izinler gibi birçok konuda asgari standartlar oluşturmaktadır.

Sanayileşme ile birlikte toplumsal yapı içerisinde güçlü bir sosyal taraf olarak kendini kabul ettiren işçi sendikalarının tarihsel olarak üç temel fonksiyonu bulunmaktadır (Selamoğlu, 2003, ss.64-65): Ekonomik fonksiyon, demokratik temsil fonksiyonu ve sosyal fonksiyon. Ekonomik fonksiyon işyeri, iş kolu ve ulusal düzeyde yaratılan ekonomik değerin toplu pazarlık vasıtasıyla adalet ve eşitlik içinde paylaşılmasını ifade etmektedir.

- Kamu sektörü kurumları özel sektör muadillerine göre kamuoyunun gözetimine daha fazla tabidir.

- Kamu sektörü kurumlarının amaçları özel sektördekilere kıyasla daha fazla, daha belirsiz ve daha çelişkilidir.

- Devlet memurluğu içerisinde bulunduğu kurallardan kaynaklanan kısıtlamalar nedeniyle sektöründeki yöneticiler daha az özerkliğe sahiptir. 

- Kamu sektörü kurumları dışsal politik ve hükümet kuruluşlarının çok daha fazla etkisi altında olsalar da bunlar için piyasa bilgisi, sinyalleri ve teşvikleri yoktur.

- Kamu sektörü kurumlarının göreceli olarak daha ayrıntılı ve resmi kuralları, raporlama yükümlülükleri ve daha katı hiyerarşik düzenleri vardır.

Doğru cevap D seçeneğidir.

İKY anlayışının dillendirdiği ve kurguladığı çalışma ortamına dair genel özellikleri şu şekilde sıralayabiliriz (Armstrong, 2008, s.195-196):

• Bağlılığa sevk-çalışanların kendilerini örgüt ile özdeşleştirmesi, şirket adına hareket etmeleri ve örgüt ile kalmaları için çalışanların ‘kalplerini ve fikirlerini’ kazanmak, eğitim ve gelişimlerini garanti etmek; • Ortak çıkara vurgu-‘Bu işte beraberiz’ ve yönetim ve çalışanların çıkarlarının çakıştığı mesajını vermek (tekçi yaklaşım); • Tamamlayıcı biçimlerdeki iletişimin organizasyonu, toplu pazarlığın yanı sıra ekibe yönelik brifingler, temsilci aracılığından ziyade çalışanlara doğrudan bireyler veya gruplar olarak yaklaşmak; • Toplu pazarlıktan bireysel sözleşmelere geçiş; • Kalite çemberleri ve gelişim grupları gibi çalışanları dahil edici tekniklerin kullanılması; • Kalite-toplam kalite üzerine sürekli vurgu; • Çalışma düzenlemelerinde artan esneklik; • Takım çalışmasına vurgu; • Tüm çalışanlar için koşul ve şartların düzenlenmesi.