Geleneksel anlayışın yerini bölgelerin rekabet gücünü arttırmaya odaklanan yeni bir anlayışa bırakması ile bazı yeni kavramlar gündeme gelmiştir. Yeni anlayış; içsel büyüme teorisine dayanmaktadır. Bu anlayış, bölgesel arz yapısının güçlendirilmesi, cazip yatırım ortamının tesis edilmesi, merkezi karar yerine yerel inisiyatifin güçlendirilmesi, beşerî sermaye, sosyal sermaye ve inovasyon gibi kavramları gündeme getirmiştir.

Talcott Parsons ise toplumu kendisini oluşturan ögeler ile bu ögeler arasındaki ilişkileri içeren bir bütün olarak değerlendirmektedir. Parsons’a göre toplum, uzun vadeli var olmanın temel işlevsel gereklerini kendi kaynaklarından alan bir toplumsal sistemdir.Doğru cevap C'dir.

İçinde yaşanan dünyanın giderek daha güvensiz ve tehlikeli duruma gelmesi günümüz toplumlarını etkilemektedir. Bu tehlikeler farklı risklere sebep olmaktadır. Yeni toplumu karakterize eden temel kavram risktir ve toplum adeta bir risk toplumu haline dönüşmektedir.

Teknoloji kavramı, farklı şekillerde tanımlanmaktadır. Bu bağlamda, teknoloji, tarihsel süreç içerisinde geliştirilen bilgi birikiminin üretim sürecine aktarılması olarak da tanımlanmaktadır. Bu tanım bilgi birikimini içeren dinamik bir sürece dikkat çekmektedir.

Pre-endüstriyel toplumları kendi içinde avcı-toplayıcı, göçebe-bahçıvan ve tarım toplumları olmak üzere üç grupta incelemek mümkündür

Mesleğin ya da profesyonel mesleğin tüm zamanlarda sahip olduğu ortak unsur bilgidir. Hangi zamanda olursa olsun bir mesleği icra etmek için meslek sahibinin mesleğe yönelik doğru bilgilere sahip olması gerekmektedir.

Kalkınma planlarının özellikleri:
-Sanayileşme birincil plandır.
-Yerli sanayiyi dış rekabetten koruyarak rekabet üstünlüğü elde etmesini amaçlayan ithal ikameci bir sanayileşme.
-Ekonominin tümünü kapsayan makro planlar.
-Toprak reformu, vergi reformu ve eğitim reformu gibi yeniden yapılanma hedeflerinden bahsedilse de genellikle mevcut sosyo-ekonomik yapı veri kabul edilmiştir.
-Siyasi kadroların eğilimleri planlamada görülmektedir.
-Özelik kesimi doğrudan planlama bunlar arasında yoktur.

Türkiye’de sanayileşmeye yönelik ilk girişim, buhar makinesinin icadından 100 yıl kadar sonra, 1863’te Islahı Sanayi Komisyonu’nun kurulması olmuştur.