Birleşmiş Milletler 1948 yılında evrensel insan haklarını “İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi”  adıyla ilan etmiştir.

Engelli vatandaşlarımızın eğitimle ilgili hakları ilk kez 1961 Anayasası’nda güvence altına alınmıştır

 Devletin hukuk kurallarına uymaya zorlayıcı gücü ve uygulamalarının tümüne “hukuki yaptırım” (müeyyide) denilmektedir. 

Devletin hukuk kurallarına uymaya zorlayıcı gücü ve uygulamalarının tümüne “hukuki yaptırım” (müeyyide) denilmektedir. 

Uluslararası sözleşmeler bağlayıcı yazılı kaynaklar arasında yer almaktadır. 

Pozitif statü hakları devlete belli olumlu davranışlarda bulunma görevi veren haklardır. Anayasa’mızda yer alan çalışma, eğitim, konut, ulaşım, sağlık hakları bu niteliktedir. 

Rehabilitasyon: Herhangi bir nedenle oluşan engelin etkilerini mümkün olan en az düzeye indirmeyi ve engellinin hayatını bağımsız bir şekilde sürdürebilmesini sağlamayı amaçlayan fiziksel, sosyal, zihinsel ve mesleki beceriler geliştirmeye yönelik hizmetlere denir.

Engeli kültürü başlangıçta engelli bireylerin ürettiği sanat eserlerini ifade etmekte sıklıkla başvurulan bir kavramken günümüzde engelli bireylerin oluşturdukları yaşam tarzı, ürünleri, davranışları ve inançlarının tümünü kapsayan bir kavrama dönüşmüştür.

İstihdam konusunda engelli hakları şu şekildedir:
• Türkiye İş Kurumu, Millî Eğitim Bakanlığı ve belediyeler engellilere yönelik meslek
edindirme kursları düzenlemektedir.
• Engelli kişilerin işçi olarak istihdamları Türkiye İş Kurumu tarafından yapılmaktadır. Engelli istihdam etme sorumluluğunu yerine getirmeyen işverenlere para cezası verilmektedir.Engelli bireyler eğitim durumlarına göre kendilerine yapılan özel bir sınavla ya da kura yolu ile  devlet memuru olabilmektedirler

Pozitif ayrımcılık; ekonomik, politik alanlarda ve toplumsal yaşamdaki eşitsizlikleri azaltmak için dezavantajlı gruplara (kadın, çocuk, engelli vb.) verilen ayrıcalık ve haklardır.

Din, ahlak, görgü (nezaket), örf-a^det ve hukuk kurallarının tümü toplumsal düzen kurallarını oluşturmaktadır.

Negatif statü haklarının özelliği, devletin karışamayacağı, ortadan kaldıramayacağı haklar olmalarıdır. 

Birlemiş Milletler tarafından oluşturulmuş engelli bireylere ilişkin bazı yasal düzenlemeler

Cenova Konferansı ,Çocuk Hakları Bildirisi , Salamanca Bildirisi,Birleşmiş Milletler Sakat Hakları Bildirisi gibidir.

Sosyal model olarak anılan bu yeni model, engelli bireyin yaşadığı tüm sorunlar toplum kaynaklıdır. Bireyin yaşadığı sorunları engelin türü, şekli veya birey üzerindeki şiddeti değil sosyal ve kültürel çevre oluşturmaktadır. Medikal modelin aksine sosyal modelde engelin türü ve şekline dayalı sınıflandırmalar yapılmaz.

Süreklilik, yürürlüğe giren bir hukuk kuralının yürürlükten kaldırılıncaya kadar uygulanması demektir. Yoksa süreklilik, hukuk kuralının sonsuza dek uygulanacağı anlamına gelmez. Buna göre yürürlüğe giren bir hukuk kuralı kendisini yürürlüğe koyan makam tarafından ortadan kaldırılmadıkça uygulanmaya devam eder.

Rehabilitasyon: Herhangi bir nedenle oluşan engelin etkilerini mümkün olan en az düzeye indirmeyi ve engellinin hayatını bağımsız bir şekilde sürdürebilmesini
sağlamayı amaçlayan fiziksel, sosyal, zihinsel ve mesleki beceriler geliştirmeye
yönelik hizmetlere denir.

Anayasa’mızda yer alan hak ve özgürlüklerden engelli bireylerin de yararlanmasını sağlayabilmek amacıyla Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) tarafından “Engelliler Hakkında Kanun” çıkarılmıştır.

Engelli bireyler için eğitsel değerlendirme ve tanılama yapmanın bazı temel ilkeleri
bulunmaktadır. Bu kapsamda eğitsel değerlendirmenin
• erken yaşta yapılması,
• bireyin tüm özellikleri ile eğitim ihtiyaçlarının birlikte değerlendirilmesi,
• değerlendirmenin birden fazla yöntemle uygun ortamda yapılması gerekmektedir.

Engelli Bireylerin Haklarına İlişkin Sözleşme Birleşmiş Milletler tarafından 21. yüzyılda hazırlanan ilk insan hakları sözleşmesi olması ile beraber engelli bireylerin haklarını kapsamlı biçimde ifade eden ve düzenleyen oldukça önemli bir düzenlemedir. Ülkemiz de bu sözleşmeyi onaylayan taraf devletlerdendir.

En genel tanımıyla engellilik; duyu organlarının zedelenmeye bağlı olarak işlevlerinde gözlenen kayıpların ortaya çıkardığı yetersizlikten etkilenme nedeniyle bireyin çevreyle etkileşimde karşılaştığı problem durumudur.