İnsan gelişiminin ilk erotojenik bölgesi ağızdır. Bu nedenle bu psikoseksüel evre, oral evredir ve doğumdan bir yaşa kadar devam eder.

6-12 yaş arasındaki dönemi kapsayan latans gelişim evresinde çocukların cinsel merakları azalmakta ve çocuklar latans dönemde özdeşleme ile kazandıkları bilgi ve toplumsal cinsiyet rollerini kendi cinsiyetlerindeki arkadaşları ile daha yoğun etkileşim içinde deneyimlemektedirler. Yani bu dönem latans dönemdir.

A, B, C ve E seçenekleri dışarıdan görülebilen fiziksel bozukluklardır. Diyabet dışarıdan görülebilen fiziksel bozukluk olmadığı için, gizli engel tanımına gelir.

Gizil dönem olarak da ifade edilen latans evre çocukların 6-12 yaş arasındaki dönemi kapsamaktadır.

2016 verilerine göre dünya nüfusunun %15’ini engelli bireylerin oluşturduğu raporlanmıştır.

Tıbbi model, engellilik durumunu bir hastalık olarak ele alan yaklaşımdır. Bu yaklaşımda engellilik biyolojik alt yapının bozulmasıyla bağlantılı bir durumdur ve müdahalenin de bu şekilde olmasını gerektirir.

A ve C ebeveynlerden oluşan alt sisteme aittir. D ve E seçenekleri ise kardeşlerden oluşan alt sisteme aittir.

Engellilerin Haklarına İlişkin Birleşmiş Milletler Sözleşmesine göre engelliliğe dayalı ayrımcılık, bireyin toplumdaki her turlu etkinlik ve hizmete toplumun diğer üyeleri ile eşit şekilde erişiminin ve kabulünün engellenmesi ya da zedelenmesi amaç ya da etkisi ile yapılan dışlama, mahrum etme ya da kısıtlamaları içeren eylemlerdir.

Dış kaynaklardan aldıkları destek azalsa bile aile bireylerinin zamanla engelli bireye bakım verme konusunda gerekli beceri ve yetenekleri edinerek bakım verme rolüne uyum sağlaması durumuna uyum hipotezi adı verilmektedir.

Engelli bireyin engel durumuna odaklanması çoğu zaman, ihtiyaç duyduğu herhangi bir yardımcı donanımın erişilebilir olmaması (ör., Brail alfabesi), çevredekilerin gereksiz ve aşırı merakı, çevredekilerin engelli bireye dik dik ve uzun uzun bakmaları ya da engel durumu ile ilgili negatif bir yorum yapmaları gibi olumsuz nitelikli dışsal bir etmenin bireyin engel durumunu gündeme taşıması sonucunda gerçekleşir.

Doğum sonrası nedenler ise doğum sonrasında bireylerin yaşadığı hastalıklar ve bu hastalıklara doğru müdahale yapılmaması ya da geç müdahale yapılması, bireyin geçirdiği kazalar, yaşadığı travmalar, olumsuz çevre ve yaşam koşulları sayılabilir.

Bireyin kendisinin toplumca normal kabul edilen ölçülerin dışında kalan bir özelliği bulunmamasına rağmen böyle bir özelliğe sahip olduğundan dolayı itibarsızlaştırılmış bir insan ya da grupla olan ilgi ve bağlantısından dolayı itibarsızlaştırılmasına bağıntısal damgalama denir.

Psikoseksüel gelişim kuramına göre tatminin ağız yoluyla sağlandığı evre oral evredir, boşaltım yoluyla sağlandığı evre ise anal evre olarak adlandırılır.

Çocukları engelli olarak doğan ailelerin bir çoğunun bu durum karşında gösterdikleri ilk reaksiyonlar arasında hayal kırıklığı, şok, inkâr, stress ve kaygının yer aldığı bilinmektedir.

Psikoseksüel gelişim kuramına göre bireyin kendi cinsiyetindeki ebeveyni ile özdeşleşme kurmasına neden olan ve psikoseksüel olduğu kadar psikososyal gelişiminde de önemli yer tutan evre fallik evredir.

Dışarıdan bakanların fark edemeyeceği bu tarz engel türleri için gizli engel terimi kullanılmaktadır.

Bu tanının konulabilmesi için bazı ölçütler söz konusudur. İlk olarak bu çekiciliğin yoğun olması gerekmektedir. Bu yoğunluğun miktarı konusunda net bir bilgi bulunmamaktadır. İkinci ölçüt bu çekiciliğin en az altı ay sürmesi gerektiğidir. Üçüncü ölçüt ise bireyin bu dürtülere göre davranması ve bunlardan dolayı belirgin bir sıkıntı yaşamasının gerekliğidir. Birçok insanın bu gibi dürtüleri bulunabilir ancak bu fanteziler tekrarlayıcı ve yoğun değilse ve birey bu dürtülere yönelik davranış göstermiyorsa, yoğun değilse ve birey bu dürtüleri göre davranış göstermiyorsa veya bunlardan dolayı sıkıntı yaşamıyorsa parafili tanısı almamaktadır.

Oral gereksinimlerin aşırı karşılanması ya da yeterince karşılanmaması oral saplanmaya neden olmaktadır. Oral saplamanın düzeyi kişiden kişiye değişse de ilerleyen dönemlerde bağımlılık, edilgenlik, açgözlülük, sevgiyi ret etme, paylaşamama, kişisel ilişkilerden korkma, sakız çiğneme ve sigara içme gibi olumsuza kadar giden alışkanlıklar ile sonuçlandığı psikanalitik kuram tarafından ifade edilmektedir.

Psikolojik yaklaşımlardan Varoluşsal Yaklaşım kişileri içinde bulundukları dışsal dünya içerisinde anlamaya çalışmak yerine kendi içsel dünyaları içinde anlamaya çalışmak gerektiğini savunur (Geçtan, 2002). Bu tanımdan hareketle varoluşçu yaklaşımın engelli bireyin yaşamına ne şekilde anlam kazandırdığını anlamamıza hizmet ettiği söylenebilir.

Ekonomik, günlük hayat/sağlık bakımı ve eğlence alt fonksiyonlar arasında yer almaktadır.