Engelli bireylerin gelişimsel özellikleri doğal gelişim gösteren çocukların
18-24 ay arasındaki özellikleri ile kesiştiğinde emzirmenin sonlandırılmasının daha uygun olduğu söylenebilir.

İşlevselcilik, insan davranışlarını anlayabilmenin, bilincin yanı sıra insanın ihtiyaçlarının daha iyi karşılanması ve çevresine uyum sağlamada başvurduğu uyumsal davranışlar ile öğrenme gibi yolların incelenmesi ile sağlanabileceğini savunur. Davranışçı yaklaşım, organizmanın, çevresel uyarıcılara verdiği tepkileri inceler. Bilişsel kuram, bilgiye ulaşma, bilinçli duruma gelme sürecinin öğrenme ve davranış üzerindeki etkilerini konu alır. Fenomenolojik yaklaşıma göre önemli olan, dış dünyanın ne olduğu değil, birey için ne anlam ifade ettiğidir. İnsan davranışını anlamanın yolu, dış dünyanın onun için ne anlama geldiğini öğrenmekten geçer.

Ailenin temel alt sistemlerinden ilki eşlerden
oluşan alt sistemdir. Eşlerle ilgili alt sistemdeki işleyiş, zorluklarla mücadele, anlaşmazlıkları çözme, karar alma veyakın ilişkilerdeki iletişim biçimleri gibi konularda çocuklara model oluşturur (Seligman ve Darling, 2007).

Dünya nüfusu hızla artmakta olduğundan bu nüfus yaşlandıkça engelli bireylerin de sayısının artacağını tahmin etmek zor değildir. Zira engelli bireylerin yalnızca %15’i engelle doğmaktadır; yani bir bireyin sonradan engelli olma ihtimali engelle doğma ihtimalinden neredeyse 6 kat daha fazladır (Jaeger ve Bowman, (2005).

Engelli bireylerin kronolojik yaşlarıyla fiziksel gelişimlerinin uyumsuzluğu, tuvalet eğitimine başlangıç yaşı, emzirme süresi ve cinsel etkinliklere başlangıç yaşı fiziksel etkenlerdir. Medyadan yayılan mesajlar ile içinde yaşanılan kültürel ortam arasındaki uyumsuzluk kültürel etkenlere bir örnektir.

Yukarıda söz edilen ifadelerden anlaşılan erken çocukluk döneminden itibaren cinsel gelişim dahil bir çok becerinin temeli atıldığı yönündedir. Doğru seçenek C'dir.

Cinsellik, sadece bedensel olmayan, duygusal, düşünsel ve toplumsal değişkenleri de içeren ve bireyin duygusal ve toplumsal bütünlüğünü, kişilik gelişimini, iletişimi ve sevginin paylaşımını sağlayan bir sağlıklılık hâlidir.

İkincil kazanç klinik ve rehabilitasyon temelli literatürde bireyin hasta numarası yaparak ve/veya semptomlarını abartarak çevresindeki sistemi suistimal etmesi olarak tanımlanır ancak son dönemlerde daha pozitif bir anlam ifade edecek şekilde de kullanılmaktadır. Buna göre engelli bireyler engeli nedeniyle erişim fırsatı bulduğu fırsatları değerlendirerek hayattan tatmin sağlarlar. Kişinin engelinden ötürü yardım alması, toplum taşımalarda ve otoparklarda yer ayrılması, işyerlerinde engelli istihdamı kotası olması engellilerin erişim sağladığı fırsatlardır, ikincil kazanç değildir. Engelli bireyin engelliler basketbol takımına girerek kariyer oluşturması ise ikincil kazanç oluşturur.

Tuvalet eğitimin doğal gelişim gösteren çocukların fizyolojik olarak 2.5-3 yaşlarında olması gereklidir.

Fallik evre doğal gelişim gösteren bireyin kronolojik olarak 4 ile 6 yaş arasını kapsamaktadır.

Vücudun hangi işlevlerinin ne şekil ve derecede etkilendiğinin de toplumun engelli bireye ilişkin düşünce, inanç ve tutumları üzerinde etkileri olduğu bilinmektedir. Bu anlamda bireyin akıl ve ruh sağlığını etkileyen engel türleri toplum tarafından fiziksel engel türlerine göre daha fazla vücut işlevlerine dayalı ekonomik kayıp yaşatacağı kaygısıyla daha olumsuz algılanmaktadır.

Dış kaynaklardan aldıkları destek azalsa bile aile bireylerinin zamanla engelli bireye bakım verme konusunda gerekli beceri ve yetenekleri edinerek bakım verme rolüne uyum sağlaması durumu uyum hipotezi olarak adlandırılır.

A ve B seçenekleri eşlerden oluşan alt sisteme aittir. D ve E seçenekleri ise kardeşlerden oluşan alt sisteme aittir.

Bu dönemde tuvalet eğitiminin başlaması ve bebeğin haz itkilerinin toplumsal kurallar ile sınırlandırılmaya başlanması nedeniyle bu evrenin bebeğin kişilik özellikleri üzerinde yoğun etkisi olduğu düşünülmektedir.

Mevcut yaşam koşullarının engelli bireyler açısından daha da önemli bir noktada yer almasının nedeni mevcut yaşam koşullarının engelli bireyin engel durumuna adaptasyon sürecini hızlandırıcı ve kolaylaştırıcı etkisinden kaynaklanmaktadır. Diğer şıklardaki ifadelerle mevcut yaşam koşullarının engeli olsun veya olmasın tüm bireyler açısından ilişkisi benzerdir.

Bireyin gelişimini cinsellikle ilişkili bir şekilde açıklayan gelişim kuramına psikoseksüel denir.

Bireyin yaşadığı problemin kaynağını kendi vücut yapısındaki ve/veya işlevindeki bir bozukluğa yükleyen modele medikal model denir.

Damgalamaya karşı gerekli kanun ve politikaların düzenlenmesi dört ana başlık içerisindedir.

Engellilerin tümünün yeteneklerini sergileyebilmeleri ve geliştirebilmeleri için onlara fırsatlar yaratılmalıdır ve ayırım yapılmamalıdır.

Örnek vermek gerekirse görme engelli bir bireyin  bir yerden bir yere gitmesi durumunda  bir başkasına ihtiyaç duyması halinde ruhsal olarak kendini kötü hissedebilir.