Dünya üzerinde oldukça geniş bir yayılım alanına sahip olan Phytoseiidae familyası türleri, yüksek üreme gücü, avlarına özelleşmiş olmaları ve yüksek av arama yeteneklerinden dolayı, diğer avcı akarlardan çok daha fazla öneme sahiptirler. Phytoseiidae familyası avcı akarlarından Phytoseiulus persimilis AthiasHenriot beslenme açısından avına özelleşmiş ve yalnızca Tetrancyhus cinsine bağlı akarlar ile beslenmektedir (Fotoğraf 10.7). Yine çoğunlukla Tetranychinae alt familyası içinde yer alan türlere ek olarak diğer küçük akar ve polen ile beslenen Neoseiulus californicus (McGregor)’da pratikte biyolojik savaşta yoğun kullanılan türlerden biridir (Fotoğraf 10.8). Bildirilen avcı akarlar dışında Iphiseius degenerans Berlese gibi avcı akarlar da polifag beslenme özelliği göstermekte, farklı gruplardan akar, küçük arthropod ve polen ile beslenmektedir (McMurtry ve Croft, 1997). Çoğunlukla Tetranychinae alt familyası içinde yer alan fitofag akarlar üzerinde beslenen bu avcı akarlar aynı zamanda diğer fitofag akarlar, polen, trips ve beyazsinekler üzerinde de etkin olarak beslenme yeteneğindedirler (Overmeer, 1985). Avcı akarların bitkilere hiçbir zararı yoktur. Avcı akarlar dışında zararlı akarlar ile beslenen farklı böcek takımlarına ait çok fazla avcı tür de bulunmaktadır.

II. Takım: Heteroptera (=Değişikkanatlılar) - Hemiptera (=Yarımkanatlılar)

Bu takıma bağlı bireyler vücutları az çok yassı ve ovaldir. Ağız parçaları sokucu emici, hortum serbest ve hemen her zaman başın ön kısmından çıkar. Kanatları dinlenirken vücut üzerine çoğunlukla yatay olarak katlanmış halde durur. Ön kanatların uç kısmı zarımsı, başa yakın kısmı ise kalın, sert çoğu zaman derimsi yapıdadır. Bu nedenle ön kanatlara “hemielytra” ismi verilir.

Hangi böcek grubundan olursa olsun eğer sadece bir tek tür ile besleniyorsa o
böceğe “Monofag” denir. Birbirine yakın akraba olan gruplarla besleniyorsa “Oligofag” çok sayıda değişik tür ile besleniyorsa bu türlere de “Polifag” ismi verilir.

Kökur nematodları ‘’endoparazit’’ nematodlarıdır. Konukçusu olduğu bitkinin kök sisteminde uralara neden olarak, bitkinin iletim dokularını bozar, topraktan su ve besin alışverişini kısıtlar. Bitkide gelişme yavaşlar ve durur, bodurlaşma görülür. Yapraklarda sararma, çiçek ve meyve silkmeleri olur. Infeksiyon ağır ise bitki tamamen kuruyabilir.

Doğal dengeyi bozan etkenleri; doğal afetler, kültür şeklinin değiştirilmesi, orman ve çayır-meraların azalması, zararlılarla bulaşık ithal üretim materyalinin kullanılması, uygun olmayan savaş yöntemlerinin seçilmesi, savaş yöntemlerinin uygun olmayan zamanda veya şekilde uygulanması gibi özetlemek mümkündür. Bu etkenlerden doğal afetlerin dışında olanların tümü insanların neden olduğu etkenlerdir. Son üçü ise tarımsal savaş ile doğrudan ilişkilidir. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Farklı besin çeşitleriyle beslenmenin böcekler üzerindeki etkileri şunlardır :

-Böceklerin gelişme süresine olan etkisi

-Böceklerin üreme güçlerine olan etkisi

-Larva ve pupa ölümlerine etkisi

-Bireylerin iriliğine olan etkisi

Doğru cevap E şıkkıdır. 

Yarımkanatlılar takımına bağlı bireylerde;

• Vucutları az çok yassı ve ovaldir
• Ağız parçaları sokucu, emici, hortum serbest ve hemen her zaman başın ön kısmından çıkar
• Bazı türleri ellendiklerinde ya da gezdiklei yerlerde pis koku salgılar
• Kanatları dinlenirken vücut üzerine çoğunlukla yatay olarak katlanmış halde bulunur.

Hangi böcek grubundan olursa olsun eğer sadece bir tek tür ile besleniyorsa o böceğe “Monofag” denir. Birbirine yakın akraba olan gruplarla besleniyorsa “Oligofag” çok sayıda değişik tür ile besleniyorsa bu türlere de “Polifag” ismi verilir.

i, iii, vi - sinek

1. ve v. kelebek
2. ve vii. arı

Zeytin sineği, Akdeniz meyvesineği gibi zararlılar için hem feromon hem hidrolize protein esaslı bileşiklerin çekiciliğine dayalı tuzaklar kullanılır. Kiraz sineği, Pamuk yaprakbiti gibi zararlılarda ise sarı yapışkan tuzaklar adı verilen renk tuzaklarından yararlanılır. Örneğin Elma içkurdu, Akdeniz meyvesineği, Zeytin sineği ve Kiraz sineği’nde tuzaklarda ilk erginin görülmesiyle birlikte, Salkım güvesi’nde ise maksimum ergin sayısına ulaşıldığında savaşa başlanılır.

Manas tipi larva (kadı lokması): Bu tip larvanın şişman ve silindirik yapılı vücudu kıvrık olarak durur. Üç çift göğüs bacağı vardır. Vücutlarına oranla bacakları çok küçük kaldığı için diğer larva tiplerindeki bacaklar gibi bunlar tam olarak yürüme işini yerine getiremez. Genellikle toprak içerisinde yaşayan bu larvalar, bitkisel ve bozulmuş hayvansal maddeleri yer. Bu tipe en iyi örnek kınkanatlılar takımının Scarabaeidae familyasına ait böceklerdir.

Hemen her zararlı etmene karşı etkili bir tarım ilacının geliştirilmesiyle, kimyasal savaş dünyada en yaygın kullanılan savaş yöntemidir. Cevap a şıkkıdır.

Ağız salgıları: O¨rnek olarak kelebek tırtıllarının salgıladığı ipek en bilinenidir.

Trake sistemi embriyo gelişme döneminde vücut duvarının içeri çökmesiyle oluştuğu için, vücut duvarının özelliklerini gösterir. Trake borucukları iç yüzeylerindeki helezon şekilli kitinsel küçük çıkıntılar sayesinde açık olarak durur.

Birbirine yakın akraba olan gruplarla besleniyorsa “Oligofag” ismi verilir.

Doğru cevap A şıkkıdır.

“Ultraviole ışınlar bazı böcekler için öldürücü özelliğe de sahiptir. Sivrisinek ve karasinek gibi böceklere karşı özellikle evlerde kullanılabilir. Işıktan, böceklerin davranışlarını etkilemek suretiyle de yararlanılabilir. Elma içkurdu erginleri, ışık şiddetinin çok azaldığı akşam alaca karanlığında uçuşup çiftleşir ve yumurta bıra­kırlar. Ancak bu alaca karanlık ortam akşam saatlerinde 2-3 saat yüksek şiddette ışıklandırma ile ortadan kaldırılırsa zararlının uçuş, çiftleşme ve yumurta bırakma davranışları engellenmiş olur. Bu yöntem ABD’de bazı bahçelerde uygulanmıştır.

VIII. Takım: Plecoptera (=Taşsinekleri)

Erginleri çiğneyici tip ağız parçalarına sahiptir. Genel olarak iki çift iyi gelişmiş kanatlara sahiptir. Pek az türlerinde kanatlar küçülmüş olabilir. Buna karşılık bazı türlerin erkekleri tamamen kanatsızdır. Abdomenin son segmenti küçülmüş olup uzun, iplik şeklinde cerci ile son bulur.

Nimfleri süratli akan sularda, küçük veya büyük göllerde yaşar. Erginler bu gibi yerlerin etrafında bol miktarda görülür. Bazı türlerin erginleri bitkilerin çiçek, tomurcuk ve taze yapraklarını yer. Kışın görülen türleri ise ağaç kabukları üzerindeki yosunlarla beslenir. Ömürleri oldukça uzundur. Çoğu soğuk bölgelerde yaşar.