Tahmîs bir edebiyat terimi olarak bir gazelin ya da kasidenin her beytinin önüne aynı vezinde ve ilk mısraları ile kafiyeli üçer mısra eklenerek meydana getirilmiş bendlerden oluşan bir nazım biçiminin adıdır. Bir şair tarafından başka bir şairin, nadir olarak da kendi kasidesi ya da gazelinin  her beyitinin üzerine üçer beyit eklenerek yapılır.

İlk nesir örnekleri sade nesirle verilmiştir. Sinan Paşa (öl. 1486)’nın Tazarrunâme’si süslü nesrin ilk örneği olarak kabul edilir.

Nesib: Kasîdenin 15 ile 20 beyit arasında bir uzunlukta olan giriş bölümüdür. Burada aşk konusu işlenmişse bu bölüm  “nesib” adını alır. Başka bir konu işlenmişse “teşbib” adını alır. Diğer seçenekler kaside içindeki diğer bölümleri ifade etmektedir.