1. kamera asistanının en zor ve asli görevi değişen kamera ve oyuncu pozisyonlarına göre doğru netliği yakalamaktır. Bunu yaparken bakaçtan bakma şansı yoktur. Çünkü o anda vizörden kamera operatörü veya görüntü yönetmeni bakmaktadır. Bir yandan kameranın veya oyuncunun değişen yerini takip ederken bir yandan objektifin netlik bileziğini doğru yere getirir.

Görüntü yönetmeni seçeceği diyafram değerine bağlı olarak ışık yoğunluğunu belirlemeli ve kontrastlık oranına göre de ihtiyaç duyduğu ışıkları seçmeli ve konumlandırmalıdır. Eğer ışık kaynakları konusunda fazla seçeneği yoksa bu durumda elindeki ışık kaynaklarını kullanarak başta diyafram olmak üzere diğer değişkenlerde de değişiklik yapabilir.

Kamera operatörünün kullandığı, iki parçadan oluşan kol ve bu kolun üstünde takılı kamera bulunan, kolun da operatörün giydiği yeleğe takılı olduğu alet steadicam olarak adlandırılır. Doğru cevap B seçeneğidir.

Senaristin yazdığı geliştirim senaryosuna “tretman” da denmektedir.

Pozlama değerinin hesaplanması sırasında pozlamayı doğrudan etkileyen dört değişken vardır: Pozlama süresi, filmin hızı (duyarlılığı), diyafram ve ışık yoğunluğu.

Görüntü yönetmeninin en yakın destekçileri arasında kamera operatörü, 1. kamera asistanı, ışık şefi ve grip şefi bulunmaktadır. Yönetmen bulunmamaktadır.

Storyboard basitçe, yönetmenin aklındaki hikayeyi, kişilerin göreceği, duyacağı ve yapacağı şeylerin kare kare açıklamasıdır.

Tiyatroya oyuncunun, sinemaya yönetmenin, televizyona da yapımcının aracı denmektedir.

Görüntü yönetmeni gerçek dünyanın üç boyutlu taklidini yaratmak için temelde üç farklı ışığı kullanmak durumundadır: Anahtar ışık, dolgu ışık ve arka ışık. İlk ikisi gerçek yaşamdaki ışık algısının doğrudan karşılığı iken üçüncüsü (arka ışık) perde ya da televizyon ekranı gibi iki boyutlu bir yüzeyde üçüncü boyut algısını kuvvetlendirmek için gerekli bir koşuldur.

Objektifin içinden geçen ışığın miktarını belirleyen sisteme denir. Pozlamayı belirleyen son aşamadır ve ışık ölçer hesaplamasındaki f / değeri olarak belirlenen sonuç değerdir. Yani bundan önceki ilk iki değer (pozlama süresi ve film hızı) ışık ölçere tanımlandıktan sonra ışık yoğunluğuna göre ışık ölçerin en uygun pozlama için hesapladığı f / değeridir.

Ulaştırma ekibi yapım için olmazsa olmaz kişiler değildir. Diğer şıklarda belirtilen kişilerin tümü bir yapımın ortaya çıkması için gereklidir.

2.kamera asistanının klaket tutmaktan farklı bir işi daha vardır; magazinlere film doldurmak.

E seçeneği dışındakiler yönetmen ekibindedir. Sadece görüntü yönetmeni kamera ekibinde yer almaktadır.

“Alttan aydınlatma”, dengesizlik, huzursuzluk ve endişe hissini uyandırırken, nesnelerin ve figürlerin özelliklerini bozar, şeytansı ve doğa üstü görünümleri de verir.

Görüntü yönetmeni, filmin yaratım sürecinde sorumluluğu, yönetmen ve sanat yönetmeniyle paylaşır.Diğer seçenektekiler de filmden sorumludurlar ancak oluşum sürecinde bu üçlünün sorumlu olduğu kitabınızda belirtilmektedir.

Senaristin yazdığı geliştirim senaryosuna “tretman” da denmektedir.

Işıklandırma yapmadan önce görüntü yönetmeni bazı soruların cevaplarını vermek zorundadır:

• Mekanın büyüklüğüne, kullanılacak objektiflere, filmin hızına ve renk ısısına, çekim senaryosundaki çekimlerin özelliklerine (çekim ölçeği ve açısı, kamera hareketi gibi) göre ne kadar ışığa ihtiyacı vardır?
• Işıkların yoğunluğu ve sertlik (sert ışık, yumuşak ışık) dereceleri ne olacaktır?
• Işıkların kombinasyonu nasıl olacaktır?

Işıklandırma ve pozlama teknikleri birbirinden ayrılamaz ve iç içe geçmiş tekniklerdir. Işıklandırma nesneleri görünür kılarken oluşturulmak istenen görüntünün aydınlık (luminance) seviyesini kontrol etmektir. Pozlama ise bu aydınlık seviyesinin belirlenmesidir. Başka bir tanımlamayla, film emülsiyonunun ya da videoda CCD alıcısının üzerine düşecek toplam ışık miktarının objektiften ne kadarının geçece-
ğinin belirlenmesidir. Böylece görüntü yönetmeni ya da kameraman pozlama sayesinde oluşturduğu görüntünün parlaklığını değiştirerek:
Oluşturmak istediği görüntünün aydınlatma tonlarının film malzemesi ya daCCD alıcısının sahip oldukları tonsal çeşitliliğin içinde kalmasını,
Belirli bir tonsal aralığın inandırıcı bir biçimde aktarılmasını,
Genel bir tonsal etki elde etmeyi sağlar.