İzleyicinin dikkatinin belli bir noktaya odaklandırılması yakın çekim ile gerçekleşir.

Jimmy Jip’te hareketli kameralar

İnsan vücuduna göre ölçeklendirme genellikle eklem noktalarına göre yapılır.

Tablo 5.2 Yapay Işık Kaynakları.

Temel kamera konumlarının yanı sıra bir başka kamera kullanım tekniğinden de bahsetmek yerinde olacaktır. Kameranın izleyicinin yerine geçerek baktığı ve izleyicinin gözünden bakar gibi çekimleri gerçekleştirdiği uygulamalar da söz konusudur. Bu uygulamaya “öznel kamera” kullanımı adı verilmektedir.

Üçayak üzerindeki kamerayı yatay düzlemde sola ve sağa çevirmek ortam içerisindeki nesneler, insanlar, durumlar hakkındaki bağı ortaya koymaya yardımcı olur. İzleyicinin ilgi merkezinin bir noktadan bir başka noktaya taşınmasında da etkili olan bu hareket en sık belli bir kişinin yürüyüşünün ve hareketlerinin takip edilmesinde kullanılır. Bu sebeple A seçeneğindeki bilgi yanlıştır. Kaydırma hareketinde kamera raylı sistemin üzerinde gerçekleşir hareket halinde değildir. Yükselme-alçalma hareketinde ise kameranın kendisi yükselip alçalır, kameranın başı değil.

Işığın rengini filmin tipine göre düzeltmek doğru seçenektir. Diğer seçenekler sadece çeldiricidir. Diğerleri ise, farklı renk ısılarına sahip ışık kaynaklarının renk ısılarını dengelemek ve değiştirmek ve efekt veya atmosfer yaratmaktır.

1930’ların başında Hollywood Academy of Motion Picture Arts and Sciences ta- rafından “Akademik Oran” olarak kabul edilen 4/3’lük, yani 1.33 : 1 oranı, 1950’lerde televizyon yayın standardı olarak belirlenmiştir. Bu oran uzun yıllar video yüzeyinin standart çerçeve oranı olarak sıklıkla kullanılmıştır.

Genel çekimde kamera görüntülenen olaya uzaktır. Geniş bir alanda geçen olaylar için kullanılabilir. Genel çekimde, çekime konu olan kişi veya nesne olayın çevresi ile birlikte görüldüğünden ekrandaki görüntüde olayın geçtiği ortam kişiden veya nesneden daha çok alan kaplar.

Kamera açısı çekimin nesnesine kameranın belli bir açı ile bakmasıdır. Kamera açısı, kameranın konumlandırılması ile ortaya çıkar. Kameranın nesneye karşı aldığı göz seviyesi, üst açı ve alt açı konumlarıdır.

A şıkkı dışındakiler renklerin türünü göstermektedir. Oysa soruda renk tanımı yapılmıştır.

Görüntü yönetmeni bu ön hazırlık sırasında öncelikle çalışacağı ekibi belirler. Proje için uygun ve uyumlu çalışabildiği isimleri yapım ekibine bildirir. Projenin büyüklüğüne göre bazen onlarca kişiden oluşan teknik ekip onun kontrolünde belirlenir. Kamera, set, ışık, dolly ve gerekirse özel efekt ekibi ona bağlı olarak çalışacaktır.

Pozlamayı etkileyen bütün faktörler şöyle sıralanabilir:
Işık kaynağı, sahnenin özellikleri, filtre kullanımı, objektif ve diyafram,saniyede kullanılan kare sayısı ve örtücü açısı, görüntü malzemesinin duyarlılığı.

Genel olarak filmler iki türde üretilirler: 5600 K gün ışığına dengelemiş film (D film), 3200 K yapay ışığa dengelenmiş film (B film). Filmlerin özellikleri hakkında- ki bilgiler, ışık geçirmez kutuları üzerine basılır. Bilgi kartları; filmin hangi renk ısısına dengelendiğini, formatını ve farklı ışık koşulları altında pozlanırken hangi filtrenin kullanılması gerektiği hakkında kullanıcılara bilgi verir.

Kapalı kompozisyon ise, açık kompozisyonun tam tersi olarak, tüm gerçekliğin kompozisyon içine sığdırılmasını amaçlar. Konuyu bütünleyen tüm gerçeklik çerçevenin içinde yer alır ya da yer alması hedeflenir.

Kamera kullanan insanlarda E şıkkı dışında belirtilen rahatsızlıkların görülme olasılığı yüksektir.