3200 K’ e dengeli yapay ışık kaynağı, önüne  80A mavi filtre takılarak gün ışığı haline dönüştürülür. Doğru cevap A seçeneğidir.    

Geliştirme filtreleri, görüntünün bir bölümünü etkilemeden, bir bölümünü renklendirmek veya koyulaştırmak için kullanılırlar. Örneğin ND geliştirme filtresi gökyüzünün parlaklığını azaltmak için kullanılır. Bu sayede çerçevede; gökyüzüyle, çerçevenin alt kısmı arasındaki ışık şiddeti farkı azalır ve yumuşak bir geçiş sağlanır. Renkli geliştirme filtreleri ise genellikle kırmızı ve mavi renklerden seçilir, gündoğumu ve batımı sırasında görüntüde sadece gökyüzünün rengini değiştirmek için kullanılır.

Bu tip bir aydınlatmanın en uç noktası tümüyle gölgesiz bir aydınlatma olan “notan” aydınlatmadır.

Renk düzeltme filtreleri ışık kaynaklarının renk ısılarını düzeltmek için kullanılırlar. Filtre ile 3200 K ‘e dengeli bir ışık 5600 K’e, 5600 K ‘e dengeli ışık, 3200 K’e dönüşür. Doğru cevap C seçeneğidir. 

Farklı kaynaklarda çeşitli gruplamalara rastlamakla beraber, kamera hareketleri temelde dört grupta ifade edilebilir. Bunlar: 1. Çevrinme, 2. Kaydırma, 3. Yükselme-Alçalma ve 4. Optik Kaydırma.

Anahtar ışık için sert ışık kullanılıyorsa ışıklandırılacak nesnenin doku ve şekli ortaya çıkarken keskin ve derin gölgeler yaratacaktır. Bu aydınlatılan nesnenin kaba şeklini ortaya çıkaracağı gibi izleyicinin algısını bozan gölgelere de neden olabilir. Ayrıca özellikle parlak yüzeylerde ışık patlamalarına da neden olabilir ve çözülmesi güç problemler de doğurur. Eğer anahtar ışık olarak yumuşak ışık kullanılıyorsa ışıklandırılacak nesnenin doku ve hatlarını vurgulamadığı gibi dikkat dağıtıcı gölgeler yaratmaz. Yarım tonlar ve ton basamakları oluşturacağı için gözü rahatsız etmeyecek bir görüntü oluşabilir.

Bir film çekiminde en aydınlık alanla en karanlık alan arasındaki fark yedi diyaframdan fazla olamaz.

Rayda hareketli kameralar

Snopsisten sonra geliştirim senaryosu gelmektedir ama son aşamaya çekim senaryosu denmektedir.

Dar açılı objektiflerin görüş açıları normal açılı objektiflere göre daha dardır. Kameranın sağından soluna doğru hareket eden nesne, çerçeve içinde daha kısa bir süre içinde yer değiştirir. Bu durum da hareketin olduğundan daha hızlı gerçekleştiği algısı yaratır. Kameranın dikine olan hareketler ise, dar açılı objektiflerde daha yavaş algılanır. Kameraya doğru yaklaşan nesnenin çerçevede kapladığı alan, normal objektiflere göre daha yavaş büyür. Bu nedenle dar açılı objektiflerin kullanıldığı bu tür çekimlerde örneğin oyuncu kameraya doğru koşar, koşar; ancak bir türlü kameraya ulaşamaz.

İki tür ışık ölçer vardır. Bunlar, düşen ışık ölçer ve yansıyan ışık ölçerdir.

Özellikle resim sanatı için kompozisyon, görsel öğelerin resim sanatında klasikleşmiş kurallar doğrultusunda tanzim edilmesini ifade eder. Resim sanatı için sanatın kuralları haline gelmiş öğeler şu şekilde sıralanabilir: 1. Uyum, 2. Farklılık ve zıtlık, 3. Denge, 4. Oran ve 5. Ritim ve Hareket.

Görünürde hareket, durağan nesnelerin belirli bir hareket oluşturuyor¬muş gibi görünmesidir. Vurgulayıcı hareket, bir durağan karede tamamen durağan görüntülerin alımlanmasında oluşan harekettir. Görsel bir düzenlemede göreli hareket ise, bir nesnenin hareketinin algılanması için diğer nesnelerle olan ilişkisinin ön plana çıktığı durumları ifade eder. Hareket algısı bazı durumlarda çevre kaynaklıdır. Öyle ki, aslında durağan bir konumdayken kendimizi hareket ediyormuş gibi algılarız.

Oyuncuların çalıştırılması kamera operatörünün görevi değildir.

Göz seviyesi olarak adlandırılan konum kameranın günlük hayattaki insanın göz seviyesine benzer bir bakıştan takip etmesidir. Bu tür bir kamera konumlanmasında ortaya çok farklı bir psikolojik etki konmamış olur. Göz seviyesi normal açı olarak da adlandırılır. Kamera kişiyi görüntülerken sanki o kişiye bakan insanların göz seviyesinden bakar. Doğal ve tarafsız bir etki yaratmak için idealdir. İzleyici ekrandaki görüntüyü özellikle dramatik ve psikolojik etki altında kalmadan izler.

Bir televizyon yapımında icracıları, oyuncuları ve teknik olanakları yöneten kişi yönetmendir.

Resim sanatı için sanatın kuralları haline gelmiş öğeler ise aşağıdaki şekilde sıralanabilir: • Uyum • Farklılık ve Zıtlık • Denge • Oran • Ritim ve Hareket.