İkiboyutlu yüzeylerde oluşturulan görüntülerin tasarlanması, düzenlenmesi ve görsel bir ifade biçimine dönüştürülmesinin, ilk görselleştirme aracı olan resim sanatındaki karşılığı “kompozisyon” kavramı ile tanımlanır.

Görselleştirme, bir tür üslup arayışıdır. Ortaya koymaya çalışılan durum veya öykü farklı kamera açıları, kamera konumları, çekim ölçekleri ve farklı diğer uygulamalar ile ifade edilmeye çalışılır. Harita, çizim ve fotoğraf gibi malzemeleri görüntüleyerek görsel malzemeler üretmek ve bunlardan yararlanmak grafik görselleştirmedir.

Geniş açılı objektiflerde alan derinliği daha fazla iken, dar açılı objektiflerde alan derinliği çok daha sınırlıdır. Bu nedenle görsel bir kompozisyon oluşturmada, net alan ile netsiz alanlar arasındaki ilişkiden yararlanmak için geniş açı objektifler yerine, daha çok normal ya da dar açılı objektiflerden yararlanılabilir.

Genellikle günlük hayatta ana ışık kaynaklarının çeşitli yüzeylerden yansımalarını taklit etmek için kullanılan dolgu ışık yumuşak ve dağınık bir ışıktır. Yüksek yoğunlukta kullanılması istenmeyen gölgeler yaratma ihtimalini ortaya çıkarır.

Bir sahnenin görsel dinamiklerini oluşturan sahnenin fiziksel özellikleri, sahnede yer alan nesnelerin yüzeylerinin ışığı yansıtma dereceleri, sahne içindeki gölgeli ve aydınlık alanların oranları kullanılan renkler ve sahnede içinde yer alacak tüm hareketler (oyuncuların, nesnelerin ve kameranın hareketi) ışıklandırma ve pozlamayla ilgilidir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Çözüm: Yapay Işık Kaynakları;Mum,Flüöresan,Akkor ampül,Flaş lambası.

Kameranın bakışı açısından düşünüldüğünde, kamera nesneye üç farklı konumdan bakmaktadır: 1. Göz seviyesi, 2. Alt açı ve 3. Üst açı.

Kaydırma: Kameranın üstüne yerleştirildiği sehpa aracılığı ile “ileri-geri”, “sağa-sola” veya “yay” biçiminde yaptığı hareketleri içerir.

Yapım öncesi aşmada, her hangi bir film çekme düşüncesi doğar, bunun için gerekli para sağlanır. Bu aşmada yönetmen hem senaryo yazarı hem yapımcı olabilir ya da yönetmen bir fikrin sahibi olabilir ve senaryo yazarı ile çalışabilir. Bu aşamada iki görev önemli hale gelir: Yapımcı ve senaryo yazarı. Yapımcının başlıca görevleri finans ve organizasyondur. O bir “bağımsız” yapımcı olabilir, film projelerini keşfeder ve yapım şirketlerini ya da dağıtımcıları filmi finanse etmek için ikna etmeye çalışır. Yapımcı senaryo yazımı süreci boyunca projeye finansal destek sağlar ve filmde çalışacak personel ile ön görüşmeler yapar.

Nihayi pozlama sonucu, % 18 orta gri ton için hesaplanmış pozlama ölçümünden türetilir. Başka bir deyişle, ışık ölçerin verdiği f/ değeri, % 18 (orta gri) parlaklık değerli nesnelerin doğru pozlanacağı düşünülerek kesinlik kazanır.

Genel olarak filmler iki türde üretilirler: 5600 K gün ışığına dengelemiş film (D film), 3200 K yapay ışığa dengelenmiş film (B film). Filmlerin özellikleri hakkında- ki bilgiler, ışık geçirmez kutuları üzerine basılır. Bilgi kartları; filmin hangi renk ısısına dengelendiğini, formatını ve farklı ışık koşulları altında pozlanırken hangi filtrenin kullanılması gerektiği hakkında kullanıcılara bilgi verir.

Görünürde hareket, durağan nesnelerin belirli bir hareket oluşturuyormuş gibi görünmesidir. Vurgulayıcı hareket, bir durağan karede tamamen durağan görüntülerin alımlanmasında oluşan harekettir. Görsel bir düzenlemede göreli hareket ise, bir nesnenin hareketinin algılanması için diğer nesnelerle olan ilişkisinin ön plana çıktığı durumları ifade eder. Hareket algısı bazı durumlarda çevre kaynaklıdır. Öyle ki, aslında durağan bir konumdayken kendimizi hareket ediyormuş gibi algılarız.

Işığın kullanımı dört ana boyut içerisinde düzenlenebilir: parlaklık, kontrastlık, doku ve yön.

Görsel bir düzenlemede yararlanılabilecek zıtlıklar şu şekilde sıralanabilir: Geometrik zıtlıklar • Renk zıtlıkları • Doku zıtlıkları • Ton zıtlıkları • Ölçü zıtlıkları • Yön zıtlıkları • içerik ve anlam zıtlıkları.

Film ya da video çekerken ışıklandırma oranları için bilinmesi gereken çok önemli bir nokta vardır. O da film ve videodaki maksimum “ışıklandırma toleransı”dır. Bir film çekiminde en aydınlık alanla en karanlık alan arasındaki fark yedi diyaframdan fazla olamaz. Bu da sinema perdesinde ulaşılabilecek en yüksek ışıklandırma oranının 128:1 olduğunu gösterir. Bu oranın üzerine çıkılması durumunda en parlak alanda tüm ayrıntılar kaybolup parlak bir beyaz olurken, en karanlık alanda da hiçbir şey görünmeyecek ve simsiyah olacaktır.

Gün ışı kaynakları yaklaşık olarak şu şekilde hesaplanmaktadır: Şafak vakti-alacakaranlık 2000 K, gündoğumu 3500 K, sabah erken-akşam geç 4500 K, ortalama yaz günışığı 5600 K, bulutlu günde günışığı 6500 K, hafif gölge 7000 K, Kapalı gökyüzü 7000 K, koyu gölge 8000 K, sisli gökyüzü 9000 K, mavi gökyüzü 20000 K, koyu bulutlu gökyüzü 12000 K.

Nesne hareketi kamera hareketinin gizlenmesine yardımcı olur. Önce nesnenin hareket etmesini bekleyin, daha sonra kamera ile onu izleyin. Nesne durmadan önce kameranın hareketini durdurun. Bu durumda bekleyerek nesnenin bir süre daha hareket etmesini bekleyin.

Hareket yanılsaması, bir mavi perde ya da projeksiyon perdesinin önüne oyuncu ya da nesnelerin yerleştirilmesi ile de gerçekleştirilebilir.

Bir filtrenin, filtre faktörü iki ise, bir f/değeri ışık emer yani diyafram bir f/değeri açılmalıdır. Sorudaki durumda filtre faktörü 4 olduğu için 2 diyafram açılmalıdır.