Hisse senetlerinin gerçek değerinin hesaplanmasında literatürde farklı modeller
kullanılmaktadır. Ancak uygulamada genel olarak dört modelin daha çok kullanıldığını görmekteyiz. Bunlar; “kar pay›”, “fiyat kazanç oranı”, “piyasa değeri-defter de¤eri oranı” ve “piyasa değeri nakit akışı oranı” olarak sıralanmaktadır.

Tahvilin piyasa değerinin piyasa faiz oranındaki dalgalanmalardan
etkilenmesinin temelinde vade esası yatmaktadır.

İtibar Riskleri: Risk kavramına yeni katılmış bir risk türü olup; işletme içi ve
dışı mevzuata uyulmamasından ve ortakların kamuoyunda olumsuz algılanabilecek
tutum ve davranışlarından kaynaklanan risklerdir. Skandal, rüşvet, üretim süreçlerinde
ihmaller, finansal tablolarda yanıltıcı bilgiler, işletmenin kamu otoritesi
tarafından önemli tutarda bir para cezasına çarptırılması bu risklere örnektir.

Likidite riski genel olarak, ihtiyaç duyulan miktarda fonun ihtiyaç duyulduğu anda uygun bir maliyetle bulunmaması, elde tutulan finansal varlığın istenilen zamanda ve fiyatta elden çıkarılmaması veya transfer edilememesi sonucunda zarara uğrama olasılığı olarak tanımlanabilmektedir.

Yatırımcının tahvil alırken ödediği değer ihraç değeridir. Doğru cevap B'dir. 

Efektif Faiz Oranı genel olarak nominal faiz oranı yıllık olarak ifade edilir. Bir yıl içinde birden fazla faiz ödemesi yapılıyorsa yatırımcıya önerilen yıllık faiz oranı ile yatırımcının gelecekte elde edeceği faiz oranı arasında fark olacaktır. Yıl içinde faiz ödemelerinin sıklığına göre yatırımcının eline geçen getiri oranına efektif (gerçek-eşdeğer) faiz oranı denir

formülü ile hesaplanır. r= 0,14 ve m= 12 (bir yıl) ise değerleri formülde yerine koyduğumuzda efektif faiz oranı = 16,07 olur.

Varlıklar arasında seçim yapma sürecini etkileyen faktörler aşağıdaki gibi sıralanabilir;
• Servet
• Beklenen Getiri
• Risk
• Likidite
• Bilgi edinme maliyeti

İşletmeye Özel Belirsizlikler; faaliyetle ilgili belirsizlikler, yasal sorumluluk
belirsizlikleri, araştırma-geliştirme belirsizlikleri, kredi belirsizlikleri ve davranışsal belirsizliklerden oluşmaktadır.

Riskin Transferi, riskin başka iktisadi birimlere aktarılmasıdır. Riskin transferindeki en önemli unsur, bir kişiden riski taşımaya daha istekli olan bir başka kişiye transfer edilebilir olmasıdır. İlk olarak riskli kıymetin başkalarına devredilmesidir. İkinci olarak ise; bu kıymete bağlı olan riskin, bazı sözleşme (vadeli işlem vb.) gibi araçlarla başkalarına aktırılmasıdır.

Bir varlığın getirisi, bu varlığın elde tutulması ile elde edilen kazancı ifade etmektedir. Finansal varlıkları talep eden yatırımcılar, bu varlıkların türüne göre getiri beklemektedir. Getiriler faiz geliri, kâr payı ve finansal varlığın fiyatındaki artışın neden olacağı değerlerdir. Ancak söz konusu getiriler, bazen negatife dönebilir ve sonuç zarar da olabilir. Bir varlık satın alındığında, ilerideki değerinin ne olacağını tam olarak bilmek mümkün değildir ve kararımızı etkileyen unsur o varlıktan beklenen getiri düzeyidir. Bu bağlamda beklenen getiri, finansal varlıkların talebini etkileyen önemli unsurlardan biridir ve beklenen getiri ile varlık talebi arasında doğru yönlü bir ilişki söz konusudur. Karar süreci içinde; beklenen getirilerin pozitif olmasına bağlı olarak, diğer yatırım alternatifleri ile karşılaştırılır. Nispi olarak büyük oranda beklenen getiriye sahip varlığın seçilmesi ve doğal olarak o varlığın talebinin artması gerekir. Beklenen getiri, genellikle gerçekleşen getirilerin ağırlıklı ortalaması olarak ifade edilir. Burada sözü edilen ağırlıklar ise gerçekleşen getirilerin ortaya çıkma olasılığıdır. Formül olarak beklenen getiriyi aşağıdaki gibi ifade edebiliriz: Genellikle yatırımcılar, fiyatı ve getirisi istikrarlı olan finansal varlıklara yatırım yaparak risklerini minimize etmek isterler. Bilindiği gibi, finansal varlıkların getirisi, ekonominin, endüstrinin ve işletmenin durumundaki değişmelerle yakından ilgilidir. Yatırımcıların genel ekonomi hakkındaki tahminleri, varlıkların getirilerinin gerçekleşme olasılıklarını etkileyecektir. Burada sözü edilen beklenen getiri, alternatifler karşısında beklenen nispi getiri olduğu için, alternatif varlıkların beklenen getirisindeki değişime diğer varlıkların talebini de etkileyecektir. Örneğin: ekonomide iyimser beklentilerin hakim oldu¤u bir dönemde hisse senetlerinden beklenen getiri artabilir. Tahvillerden beklenen getiride bir değişiklik olmasa bile, tahvillerin hisse senetlerine göre beklenen nispi getirisi düşecek ve tahvil talebi azalacaktır. 

Doğru cevap E' dir.

Menkul kıymetler yatırım aracı olarak belli bir tutarı temsil eder, seri olarak çıkarılır ve dönemsel gelir sağlarlar.

Yatırımcının beklenti ve sezgileri ile bir dereceye kadar aydınlatılabilecek durumlara belirsizlik denmektedir.