Sermayenin uzun süreli varlıklara yatırılması kararı sermaye bütçelemesi olarak adlandırılır.

Finansal planlama süreci gelecek dönemlere ilişkin satış tahmini ile başlar.

Doğru cevap A'dır. 

Çalışma sermayesi unsurları ile sabit varlıklar arasında önemli farklılık bulunmaktadır. Söz konusu farklar: 1. Çalışma sermayesi unsurları bölünebilir niteliktedir: Duran varlıklar nispeten bölünmezlik (bütünlük) özelliği gösterirken, çalışma sermayesinin unsurları çoğu zaman bölünebilir özelliktedir. 2. Çalışma sermayesi unsurlarının vadesi bir yıldan kısa ve likittir: Çalışma sermayesini oluşturan kalemler bir yıl içinde paraya dönüşebilir. Bir işletmenin toplam varlıkları içinde dönen varlıkların payı nispeten yüksekse, bu varlıkların likidite özelliğinden dolayı işletme riskini aşırı derecede artırmadan, finansmanında göreli olarak daha fazla dış kaynak kullanabilir. 3. Çalışma sermayesini oluşturan dönen varlık kalemleri hareketli olup aralarında yakın bir ilişki vardır: Çalışma sermayesini oluşturan kalemler bir faaliyet yılı içinde kısa ve uzun süreli başka bir varlığa dönüşebilir. İşletme bilançosunda yer alan nakit, stoklara dönüştüğünde likit varlıklar azalır. Vadeli satış yapıldığında ise stoklar azalır, nakit pozisyonu tekrar artarken alacaklar azalır. 4. Çalışma sermayesi kararları kısa sürede revize edilebilir: Çalışma sermayesi ile ilgili kararlar birkaç aylık bir dönemde revize edilebilmesine ve düzeltilebilmesine rağmen, duran varlık yatırımlarında bu esneklik yoktur. 5. Çalışma sermayesi yatırımlarının işletmenin risk derecesine etkisi nispeten sınırlıdır: Duran varlık yatırımları işletmenin risk derecesini önemli ölçüde değiştirir. Özellikle kaldıraç derecesi olarak bilinen borç/toplam varlık oranının aşırı yükselmesi, durgunluk ya da kriz dönemlerinde işletme iflasına da yol açabilir. Bu anlamdaki dönen varlık riskleri ise daha çok döviz pozisyonundan kaynaklanabilir.

İhracatın geliştirilmesi ve ihracatçıya daha düşük maliyetli fon kaynağı sağlanması amacıyla Türkiye İhracat Kredisi Bankası A.Ş. (Eximbank) tarafından hazırlanan çeşitli kredi paketleri bankalar aracılığı ile ihracatçılara, ihracat taahhüdü karşılığında kullandırılır.

Bu yöntemde bilanço kalemleri, satışların bir fonksiyonu olarak ele alınır. Bilanço kalemlerinin bağımlı değişken satışların bağımsız değişken olarak ele alındığı bu yöntemde, tahmin edilecek bilanço kalemleriyle satışlar arasında geçmiş yıllarda görülen ilişki saptanır ve bu ilişkiye en uygun düşen regresyon denklemi bulunur. Bulunan regresyon denklemi yardımıyla, gelecek yıllara ilişkin tahmini satış tutarlarına bağlı olarak işletmenin proforma bilançosu oluşturulur.

İşletmelerin yararlanabileceği kısa süreli finansman kaynakları;Ticari Krediler, Menkulleştirme, Finansman bonosu, Banka kredileri, Geri Satın Alma Anlaşmaları.

Rotatif Nakit Krediler; Belirlenen vade ve limit içinde kalınmak Şartıyla firmanın, imza ve/veya nakit karşılığında, istenen zaman ve miktarda para çekmesine, istendiği zaman ise krediyi kısmen veya tamamen kapatmasına olanak veren avans niteliğindeki (borçlu cari hesap şeklinde çalışan) kredi türüdür.

100.000 - 94.750 = 5.250 TL tutarında 6 aylık faiz ödenmesi öngörülmüştür. Bu vade için faiz oranı

5.250 / 94.750 = 0,0554, yani yaklaşık % 5,5'tir. 6 aylık %5,5 belirlenen faiz, yıllık 2*0,055=0,11'dir. Doğru cevap %11, D seçeneğidir.

Satışların Yüzdesi Yöntemi

Başabaş noktası= 1.500.000/(275-200)=20.000’dir

Q_Nakit= (F-A)/(P-V) = (15.000 TL - 7.000 TL) / (20 TL - 10 TL) = 800 Birim

Çalışma sermayesini oluşturan unsurlar dönen varlık kalemleridir:
• Nakit (kasa ve bankadaki paralar)
• Serbest menkul kıymetler (hisse senetleri ve tahviller)
• K›sa vadeli alacaklar (alacak senetleri, müflteriler)
• Stoklar ve
• Diğer dönen varlıklar

Kısa süreli finansal planlar, planlama dönemi bir yıldan az bir kapsayan planlardır. Kısa süreli finansal planlar işletmeler in, günlük, haftalık, aylık işlemlerden doğacak nakit girişi ve çıkışlarını önceden belirlemek amacıyla yapılan planlardır. Bu planlar oldukça detaylı hazırlanırlar. Bu tür finansal planlamada nakit yönetimi temel amaçtır. Diğer taraftan, orta ve uzun süreli finansal planların amacı işletmelerin piyasa değerlerini artırmaktır.  Bu tür finansal planlar, işletmenin diğer departmanlarının hazırladığı planların parasal olarak ifadesini içerir. Planlama süresi uzadıkça belirsizlik ve risk artacağından bu tür planların her zaman tam olarak uygulanması söz konusu olmayabilir. Orta ve uzun süreli amaçlar değişikliğe uğrayabileceğinden bu tür planlarda bazı durumlarda revize işlemleri yapmak söz konusu olabilmektedir. Doğru cevap B’dir.