Bir alıcı ve bir satıcı arasında yapılan, alıcının sabit bir fiyattan bir varlığı alma ya da satma hakkı elde etmek için satıcıya bir bedel ödediği sözleşmeye opsiyon denir. Doğru cevap C'dir.

İşletmelerin kâr dağıtım politikasını etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. Bunlar Yasalar, vergi düzenlemeleri, yapılacak yatırımlar, likidite, finansman imkanları,  kârların istikrarı, borç düzeyi gibi faktörlerdir.

İç Büyüme: İşletmenin öz veya yabancı kaynaklarla faaliyetlerini artırması. İç büyüme, işletmelerin normal faaliyetleri sonucu oluşturdukları ya da dışarıdan sağladıkları kaynakları yeni yatırımlara yönelterek gerçekleştirdikleri büyümelerdir. İç büyüme satışların artırılması, ürün ve hizmet  yelpazesinin genişletilmesi ve benzer yollarla olabilir. Günümüzde iç büyüme yolunu tercih
eden işletmelerin sayısının azlığının başlıca nedeni kaynak yetersizliğidir. Kaynak yetersizliğine rağmen büyüme hedeflerini gerçekleştirmek isteyen işletmeler dış büyümeyi tercih etmektedirler. Dış Büyüme ise işletmelerin başka işletmelerle birleşerek ya da işletmeleri satın alarak büyümesidir

Forfaitingin ihracatçı açısından yararları şu şekilde sıralanabilir:

• Ekonomik ve politik tüm riskler forfaiter’a yansıtılmaktadır. Ayrıca ihracatçı tahsil yükümlülüğünden kurtulmaktadır.
• Maliyet önceden belirlendiğinden, ihracatçı uzun vadeli faaliyet planı yapabilmektedir.
• Vadeli satışlar anında paraya çevrilebildiğinden, ihracatçının kredili satışlar
  için kaynak aramasına gerek kalmamakta ve likidite durumu iyileşmektedir.
• İhracatçı, forfaiting işlemi ile kur, transfer ve faiz risklerini forfaiter’a devretmektedir.
• İhracatçı, alıcının kredi değerliliğini saptama, alacakların yönetimi ve tahsili için zaman ve kaynak ayırma gereğinden kurtulmaktadır.

Forfaiting işleminin ihracatçıya vergi avantajı sağlaması gibi bir durum söz konusu değildir. 

Forward sözleşmeler

Future sözleşmeler

Opsiyon sözleşmeleri  türev piyasalarda yaygın olarak kullanılan ürünlerdendir.

Halka kapalı şirketler de dağıtılacak kâr, kural olarak ortakların sermaye taahhütlerine karşılık yapmış oldukları ödemelerle oranlanarak dağıtılır. Halka kapalı şirketlerde I. Kâr Payı oranı ödenmiş sermayenin %5’inden az olamaz. Dolayısıyla;

800.000* 0,05= 40.000'dir. 

2008 krizinin başlangıç noktası 2006 sonu ABD konut piyasalarında oluşan balonun patlaması ve konut fiyatlarında yaşanan hızlı düşüş ve izleyen dönemde özellikle düşük gelirli mortgage kredileri olarak adlandırılan kredilerde geri dönüşlerin azalmasıyla bankacılık sisteminde baş gösteren likidite sorunlarının 2007 ile 2008 yıllarında küresel finans sistemini etkilemiştir. Dünya’da ve türkiye’de yaşanan finansal krizler

Aynı mal ya da hizmeti üreten iki işletmenin birleşmesi yatay birleşmedir. İşletmeleri bu tür bir işleme yönelten etmenler şunlardır:
• Pazar payını artırmak,
• Piyasada tekel yaratmak ya da bütünleşme derecesini yükseltmek,
• Pazarlamada ek tasarruflar sağlamak,
• Rekabeti azaltmak,
• Ölçek ekonomilerinden yararlanmak.

Ölçek ekonomisi işletmelerin kurtulmak istediği değil faydalanmak istedikleri ve birim maliyetlerini düşüren olumlu bir kavramdır.

Projenin tesis süresi bir yılın altında olduğu durumlarda Net Bugünkü Değer (NBD) hesaplamasında kullanılan formüldeki k ifadesi, iskonto oranını göstermektedir.

TTK kâr dağıtımıyla ilgili üç temel ilkeden söz etmektedir. Bunlar;
• Net Kâr İlkesi,
• Esas Sermayenin Korunması İlkesi,
• Şirketin Borçlarını Ödeme Gücüne Sahip Olması İlkesidir.
Net kâr ilkesine göre, işletmeler kâr elde etmedikçe veya geçmiş yıllardan devreden kârları bulunmadıkça, ortaklara ya da hissedarlara kâr payı dağıtamazlar. Esas sermayenin korunması ilkesi ise, sermaye azaltımını önlemek amacıyla, şirketin ancak elde ettiği kârdan, kâr payı  dağıtabileceğini belirtmektedir. Şirketin borçlarını ödeme gücüne sahip olması ilkesi ise, işletmenin borç ödeme kapasitesi olmadığı halde, kâr payı ödenmesini engellemeyi amaçlamaktadır.

İşletme birleşmelerinde başlıca başarısızlık nedenleri şöyle sıralanabilir:

• Başlangıçta, birleşmenin yararlı olup olmadığının ve uygulama olanağının yeterince veya gerçekçi bir şekilde analiz edilmemesi,
• Devralınan işletmenin üstün ve sakıncalı yönlerin iyi değerlendirilmemesi, özellikle alınan işletmenin çeşitli eksikliklerinin (yönetim, finans, yetenek­li, personel gibi ) iyi saptanamaması,
• Birleşen işletmelerin büyüklüklerinin çok farklı olması nedeniyle işletme yöneticileri arasında diyaloğun kurulamaması ve küçük işletmenin yöneti­cilerine hakim olan tereddütlere karşı büyük işletme yöneticilerinin küçük işletmenin sorunları hakkında yeterince bilgi sahibi olmamasının, politika­ların birleştirilmesinde ve her iki işletmeyi da kapsayacak bir planın gelişti­rilmesinde yarattığı güçlükler,
• Devir alınan işletmenin başarısız yöneticilerinin değiştirilmemesi veya mevcut yönetimin daha verimli çalışması için özendirici tedbirlerin alın­maması,
• Birleşen işletmelerin yönetici kadrolarının, yeni kuruluşun yönetici gerek­sinmesini karşılayamaması, yönetim fonksiyonlarının başarılı şekilde yü­rütülmesine yeterli olmaması,
• Devir alan işletme ile devir alınan işletme arasında iyi bir raporlama siste­minin kurulamaması, bilgi akışının sağlanamaması, devralınan işletmenin etkili bir şekilde kontrol edilememesi,
• Devir alan işletmenin bilinçli bir birleşme programı, stratejisi olmaması, sırf cazip gördüğü şartlardan yararlanmak amacıyla gelişigüzel işletme sa­tın alma girişimlerinde bulunması,
• Devir alan işletmenin, izlediği strateji ile tutarlı olarak işletme satın alınmasıyla ilgili kriterleri saptamamış olması veya bu kriterleri titizlikle uygulamaması,
• Satın alınan işletmenin ek fon gereksinmesinin, olduğundan daha az tah­min edilmesi ve birleşmeden sonra ana işletmeden bağlı kuruluşa önemli ölçüde kaynak aktarılması zaruretinin duyulması, ayrıca satın alınan işlet­menin sorunlarının çözümlenmesinin ana işletme yöneticilerinin uzun za­manını alması,
• Ölçek ekonomilerinin, diğer bir deyimle büyük ölçekte faaliyette bulun­manın yaratacağı ekonomilerin, uygulamada teoride görüldüğü şekilde ve ölçüde gerçekleşmemesi

Korunma (Hedging)  Nakit piyasada bulunulan bir pozisyondan oluşan risklerden türev piyasalarda pozisyon alarak korunmak anlamına gelir.

Optimal Kâr Dağıtım Politikası: Pay senedi fiyatını en yükseğe çıkaran, gelecekteki büyüme ile bugünkü kâr paylarının dağıtımı arasında denge kuran politika. Doğru yanıt E'dir.

Holdingler, ticari veya sınai bir faaliyette bulunmayan, başka işletmelerin pay senetlerini elde ederek, o işletmelerin yönetimini ele geçirmek amacıyla faaliyet gösteren işletmelerdir. Bir kişinin, bir grup girişimcinin veya bir ailenin birçok alanda faaliyet gösteren işletmeleri olabilir. Fazla büyük olmanın bir sonucu ise bu işletmelerin yönetimlerinin zorlaşması ve ortak bir misyon etrafında idare edilme güçlüğüdür. Böyle bir durumda işletme sahipleri, bu işletmeleri belli bir çatı altında toplamak isteyebilirler. Bunu da ya bir holding kurarak ya da bir işletmeler grubu oluşturarak gerçekleştirirler.

Satın alma opsiyonunda, opsiyonun bağlı olduğu varlığın piyasa fiyatı kullanım fiyatının üzerinde olursa, bu opsiyon kârda opsiyon olarak adlandırılır. Öte yandan satın alma opsiyonunda, opsiyonun bağlı olduğu varlığın piyasa fiyatı kullanım fiyatının altında ise opsiyon zararda opsiyon olarak nitelendirilir. Doğru cevap C'dir.

Likidite: Kişilerin ve firmaların ellerinde veya hesaplarında mevcut bulunan ve kullanılmaya hazır satın alma gücü. Bir varlığın, nakde dönüşebilme yeteneği. İşletmelerin dönem içerisinde kâr elde etmiş olmaları, kâr paylarını rahatça ödeyeceği anlamına gelmemektedir. İşletmelerin likidite pozisyonları, kâr elde edilmiş olmasına rağmen kâr payı dağıtımına izin vermeyebilir. Kâr dağıtımı işletme açısından nakit çıkışı gerektiren bir işlemdir ve likiditeyi düşürücü niteliktedir. Dolayısıyla likiditesi düşük olan bir işletmenin, kâr payı dağıtarak, likiditesini daha da düşürmesi, finasal yönetim açısından uygun bir davranış değildir.

Kriz dönemlerinde, alacak devir hızı yavaşlamakta, şüpheli alacakların miktarı artmaktadır. Bu dönemlerde stokların devir hızı da yavaşlamakta ve stok ömrü uzamaktadır. Krizlerde stokların değerinde meydana gelen artış, işletmelerde fiktif kârların oluşmasına da sebep olmaktadır. Düşük fiyatla alınan stokların üretimde kullanılması veya satılması durumunda, fiyatlar genel seviyesinin dalgalanmadan sonra önemli ölçüde artması nedeniyle, gelir tablosunda yanıltıcı brüt kâr veya faaliyet kârının oluşmasına sebep olmaktadır. Krizler ile firma değerinde meydana gelen düşüş, işletmelerin erişebilecekleri ticari borçların miktarını azaltmakta ve kredilerin vadesi kısalmaktadır. Kriz dönemlerinde nispeten büyük firmalar daha fazla ticari borç kullanabilirken, küçük firmalara kullandırılan ticari kredilerde düşüşler daha fazla olmaktadır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Opsiyon: Bir alıcı ve bir satıcı arasında yapılan, alıcının sabit bir fiyattan bir varlığı alma ya da satma hakkı elde etmek için satıcıya bir bedel ödediği sözleşme.