Swap sözleşmeleri ile işletmeler, düşük maliyetli finansman bulmak, yüksek getirili varlıklar elde etmek, faiz ve döviz riskine karşı korunmak, kısa vadeli aktif/ pasif yönetim stratejilerini tamamlamak, aracılık ücreti elde etmek ve spekülasyon yapmak gibi değişik amaçları hedef­leyebilmektedirler. Aynı zamanda swap sözleşmeleri kâr elde etmek veya varlık ya da yükümlülükleri riskten korumak amacıyla da kullanılabilmektedir.

Kâr dağıtım tablosu şu kurallara göre düzenlenir:

• Kâr dağıtım tablosunda dönem kârından yapılan dağıtım ile yedeklerden yapılan dağıtımlar, ayrı ayrı gösterilir.
• Kâr dağıtım tablosunda, ödenecek vergiler ve yasal yükümlülükler, ayrıla­cak genel kanuni yedek akçeler, statü yedekleri, özel yedekler, olağanüstü yedekler ve kârdan ayrılan özel fonlar açıkça gösterilir.
• İmtiyazlı payların bulunması durumunda, imtiyazlı ve adi pay senetlerine ödenen kâr payları, tabloda belirtilen bölümlerde ayrı ayrı gösterilir.
• Katılma intifa senedi, kâra iştirakli tahvil ile kâr-zarar ortaklığı belgesi ih­raç edilmiş ise, bu senet sahiplerine ödenen paylar, kâr dağıtım tablosunda ayrıca gösterilir.

Avrupa tipi opsiyon sahibi hakkını (opsiyonu) sadece vade bitim tarihinde borsa tarafından belirlenen zaman
diliminde kullanabilmektedir.

Piyasann değerledirilmesi ile oluşan beklentiler doğrultusunda risk üstlenilerek gelir elde etmek amacıyla yapılan işlemlere spekülasyon adı verilir. 

Bir alıcı ve bir satıcı arasında yapılan, alıcının sabit bir fiyattan bir varlığı alma ya da satma hakkı elde etmek için satıcıya bir bedel ödediği sözleşmeye opsiyon denir. 

Para swap sözleşmeleri genellikle en az 2 en çok 10 yıl için yapılır. En fazla işlem gören vade 5 yıldır. 

Myron Gordon ve John Lintner tarafından ileri sürülen bu yaklaşım, “Eldeki kuş, daldaki kuştan daha değerlidir” şeklinde özetlenebilir. Bu görüşe göre yatırımcılar; gelecekteki sermaye kazançları yerine, bugünden kâr payı almayı tercih ederler. Bunun nedeni kâr payı kazançlarının, yatırımcılar için sermaye kazançlarından daha risksiz olmasıdır. Gordon ve Lintner’e göre; piyasadaki belirsizlik ve diğer etkenler, pay senedi fiyatlarında dalgalanmalar nedeniyle risk yaratır. Bu durum elde tutma dönemi sonunda pay senedinin satışından elde edilecek sermaye ka­zancını daha riskli hale getirir. O nedenle dağıtılacak kâr paylarının işletmenin piyasa değeri üzerine olumlu veya olumsuz etkisi vardır.

Yüksek maliyetler üzerinden aşırı borçlanmaya gidilmesi işletmeyi başarısızlığa götüren nedenler arasındadır

Türev piyasalar, ilerideki bir tarihte teslimatı veya nakit uzlaşması yapılmak üzere herhangi bir malın veya finansal aracın, bugünden alım satımının yapıldığı piyasalardır.

Kâr dağıtım politikası, elde edilen kârın ne kadarının işletme ortaklarına dağıtılacağı ve ne kadarının işletme bünyesinde bırakılarak otofinansman sağlanacağı şeklindeki kararları içerir. Doğru yanıt C'dir.

Krizin temel özellikleri aşağıdaki şekilde belirtilebilir:

• Kriz durumunun öngörülememesi,
• İşletmenin öngörme ve önleme mekanizmalarının yetersiz kalması,
• İşletmenin amaç ve varlığını tehdit etmesi,
• Üstesinden gelinmesi için atılması gereken adımların kararlaştırılması konusunda yeterli bilgi ve zamanın bulunmaması,
• Acil tepki verilmesini gerektirmesi,
• Karar alıcılarda sıkıntı yaratması,
• Korku ve paniğe yol açması,
• Yetkiyi merkezileştirmesidir. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Weibel’in bilanço kalemlerini analizi, bir büyük İsviçre bankasının müşterileri olan küçük işletmelere aittir. 20 orandan da 6 grup
düzenlenmiştir. Bu gruplar aşağıdaki gibidir:
• Nakit Akışı / Kısa Süreli Borçlar
• Dönen Varlıklar / Kısa Süreli Borçlar
• Dönen Varlıklar-Borçlar / Nakit Çıkışı Gerektiren Giderler
• Ortalama Stok Tutarı*365 / Madde Giderler
• Ortalama Kredi Tutarı*365 / Alışlar
• Borçlar / Toplam Varlıklar Doğru yanıt B seçeneğdir.

Başarısızlığa neden olan faktörler aşağıdaki başlıklar halinde şu şekilde sıralanabilir:

Dış Çevreye İlişkin Nedenler;

• Piyasada yok edici rekabetin ortaya çıkması,
• Müşteri gereksinme ve isteklerinin anlaşılamaması,
• Satın alma ve satışlarda az sayıda işletmeye bağımlı kalınması
• Hammadde bakımından dışa bağımlılık,
• Ekonomik ve çevre koşullarının değişmesi ve doğal afetler,
• Dünyada, ülkede ve endüstride ortaya çıkan gelişmelerin önünde yer alınamaması veya en azından bu gelişmelerin izlenememesi,
• İşletmenin gelişen teknolojiye ayak uyduramaması,
• Global finansal krizlerin ortaya çıkması şeklinde sayılabilir.

Yönetsel Nedenler;

• Üretim, finans ve pazarlama bölümleri arasında koordinasyon sağlanamaması,
• Planlama anlayışının olmaması,
• İşletme yöneticilerinin ya da ortakların ayrılmasının yol açtığı yönetsel ve finansal boşluk,
• İşletme yönetiminin niteliksiz olması
• Personel devir hızının yüksek olması şeklinde sayılabilir.

Faaliyetlere İlişkin Nedenler;

• Kuruluş yerinin hatalı seçilmesi,
• Depoların kontrolünün ve stok denetiminin yapılmaması,
• Faaliyetlerin yeterince çeşitlendirilememesi,
• Talep yetersizliği deniyle stok devir hızının düşük olması,
• Satış ve kredi politikasının iyi oluşturulup izlenmemesi ve alacak tahsilinde etkisiz kalınması,
• Fazla liberal satış politikasının sonucu olarak alacakların tahsil edilememesi,
• Nakit yönetimine önem verilmemesi şeklinde sayılabilir.

Borçlanma ve Yatırım Kararlarına İlişkin Nedenler;

• İşletmenin büyümesinin yeterince sağlanamaması veya büyüme hızının gereğinden fazla olarak tespit edilmesi,
• Aşırı büyüme sonucunda öz sermayenin yetersiz kalması,
• Yüksek maliyetler üzerinden aşırı borçlanmanın yapılması,
• Aşırı maliyet artışları ve finansman giderlerinin artması,
• Duran varlıklara gerektirdiğinden çok yatırım yapılması ve varlıkların bir bölümünün atıl kalması,
• Optimal sermaye yapısının oluşturulamaması
• Sermaye maliyetine dikkat edilmemesi şeklinde sayılabilir.

Kurumlar Vergisi Kanunu'na göre kanunen kabul edilmeyen giderler şunlardır;

• Öz sermaye üzerinden ödenen veya hesaplanan faizler,

• Örtülü sermaye üzerinden ödenen veya hesaplanan faizler,

• Sermaye şirketlerince dağıtılan örtülü kazançlar,

• Her ne şekilde ve ne isimle olursa olsun ayrılan ihtiyat akçeleri,

• Dar mükellefiyete tabi kurumlardan ayrıca;
o Bu kurumlar hesabına yaptıkları alım satımlar için ana merkeze veya
Türkiye dışındaki şubelere verilen faizler, komisyonlar ve benzerleri,
o Ana merkezin veya Türkiye dışındaki şubelerin giderlerine veya zararlarına
iştirak etmek üzere ayrılan paylar.

• Kurumlar Vergisi ile her türlü para cezaları, vergi cezaları ve Amme Alacaklarının
Tahsil Usulü Hakkındaki Kanun hükümlerine göre ödenen cezalar,
gecikme zamları ve faizleri,

• Kanunlarla veya kanunların verdiği yetkiye dayanılarak tespit edilen hadler
saklı kalmak üzere, menkul kıymetlerin itibari değerlerinin altında satışından
doğan zararlar ile ödenen komisyonlar ve benzeri her türlü giderler,

• Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre ödenen gecikme faizleri,

• Her türlü alkol ve alkollü içkiler ile tütün ve tütün mamullerine ait ilan ve
reklâm giderlerinin % 50’si,

• Kiralama yoluyla edinilen veya işletmede kayıtlı olan yat, kotra, tekne, sürat
teknesi gibi motorlu deniz, uçak ve helikopter gibi hava taşıtlarından işletmenin
esas faaliyet konusu ile ilgili olmayanların giderleri ile amortismanları,

• Basın yoluyla işlenen fiillerden veya radyo ve televizyon yayınlarından doğacak
maddî ve manevî zararlardan dolayı ödenen tazminat giderleri.

Verilen seçeneklerin tamamı kanunen kabul edilmeyen giderler arasında gösterilmektedir. Doğru yanıt E'dir.

Temel türev ürünler forward, future, opsiyon ve swaplar olarak sıralanırken bununla birlikte faiz oranları, döviz kurları, borsa endeksi, hisse senedi ve mal fiyatlarına bağlı çok sayıda üründen söz edebiliriz.

Sistemik Risk: Bir finansal kurumda beklenmedik bir biçimde ortaya çıkan büyük bir şokun finansal sistemde yer alan diğer finansal kurumlara yayılması ve domino etkisi yaratarak ekonominin önemli bir kesimini olumsuz yönde etkilemesidir.

KVK işletmelere bazı istisnalar tanımıştır. KVK’nın 5. maddesinde dönem kârından düşülecek istisnalar aşağıdaki şekilde sıralanmıştır:

• Şirketlerin, tam mükellefiyete tabi başka bir kurumun sermayesine iştirak­lerinden elde ettikleri kazançlar,
• Şirketlerin rüçhan hakkı kuponlarının satışından elde ettikleri kazançları,
• Şirketlerin kuruluşlarında veya sermayelerini artırdıkları sırada çıkardıkla­rı paylarının itibarî değerlerinin üzerinde elden çıkarılmasından sağlanan kazançları,
• Yurt dışında yapılan inşaat, onarma, montaj işleri ve teknik hizmetlerden sağlanan ve Türkiye’de genel netice hesaplarına intikal ettirilen kazançlar