Fotoğraf Kültürü Ara 1. Deneme Sınavı

Fotoğrafçılar 1850’lerden itibaren resimselcilik (pictorialism) yaklaşımıyla, resim sanatının gelenek içinde oluşturduğu görsel düzenlemeleri fotoğraf yoluyla denemişlerdir. Oskar Gustave Rejlander (1813-1875), Henry Peach Robinson (1830-1901), Julia Margaret Cameron (1815-1879) gibi sanatçı ruhlu kişiler fotoğrafı, dönemin yayın sanatı olan resim sanatına öykünerek kullandılar. Cameron’un portrelerinde kullandığı aydınlatma, resim sanatından gelen ışık gölge karışımı (chiaroscuro) aydınlatmasıdır. Rembrandt ve Caravaggio gibi usta ressamların eserlerinde görülen bu aydınlatma tekniğini Cameron fotoğrafa uygularken, fotoğrafın kendine özgü anlatım biçiminin öğelerini ortaya koymuştur. Doğru yanıt B'dir.

John Locke, insan bigisinin alanlarını ve bilginin ulaşabildiği derinlikleri araştırırken, ikinci kitabın XI. bölümünde insan zihninin ayırt etme ve bunları seçme yetisi üzerinde durur. Zihnimizin bu işlemini açıklarken karanlık kutu metaforunu kullanır. Doğru cevap B seçeneğidir.

iç ve dış duyular

William Henry Fox Talbot (1800-1877) Doğanın Kalemi adlı kitabını 1844-1846 tarihlerinde yayınlamıştır. Bu kitap, fotoğraf makinesiyle üretilmiş olan fotoğrafların içinde yer aldığı bir fotoğraf albümüdür. Fotoğrafın yeni yeni yaygınlaşmaya başladığı yıllarda yayınlanmış olan bu kitap, geniş kitlelere yayılan ilk fotoğraf kitabı olarak kabul edilir.

Fredric Jameson, postmodern fotoğrafın ütopyacı misyonunu içsel farklılaşmalar ve parçalar (segmentler) aracılığıyla yankılamasının bir ilişki olduğunu söyler. Ona göre postmodern fotoğraf, eskiden olduğu gibi “benzerlik kurması” ya da “eşlendirmeye” yönelik bir enerji taşımaz.

John Berger, Görme Biçimleri (1972) adlı çalışmasında, fotoğrafa kavramsal bir yaklaşımla yönelirken bütün düşünsel  temellerinin Walter Benjamin’den kaynaklandığını belirtirken, fotoğrafa Marksist kuramla yaklaştığını belirtmiştir.

İbnü’l-Heysem, Karanlık Kutuyla ışığın hareket halinde olduğunu belirlerken, Leonardo ise ortaya çıkan görüntünün niteliğiyle ilgilenmiştir. Bir nesnenin ışık yoluyla yüzey üzerindeki görüntüsünün nesnenin temsili olduğunu Leonardo belirlemiştir. Doğru cevap A seçeneğidir.

İçine ışık sızdırmayan dört tarafı kapalı bir kutu.Bu kutunun bir yüzündeki deliğin, üzeine gelen ışığı toplayarak içine aldığı ve kutunun içinde, deliğin tam karşısında görüntü oluşturduğu bir yüzey. Bu basit aygıt, IÖ V. yüzyılda Çinli bilim adamı Mo Ti’den (IÖ 470-391) beri bilinmektedir. Doğru cevap B seçeneğidir.

çoğaltma özelliğiyle

İbnü’l-Heysem karanlık kutunun çalışma sistemini belirlemiştir. Üç boyutlu nesnelerin, yüzey üzerinde iki boyutlu olarak ortaya çıkartılması en çok da ressamların ilgisini çekmiştir. Bu yönüyle bakıldığında, karanlık kutu iyi ve kolay kullanılan bir kopyalama aygıtıdır. Bu anlamda en ünlü ressam Hollandalı Johannes Vermeer olmuştur. Giovanni Batista Delta Porta, resim yapmak isteyenlere karanlık kutuyu bir aygıt olarak önermiştir. Leonardo ise ortaya çıkan görüntünün niteliğiyle ilgilenmiştir. Bir nesnenin ışık yoluyla yüzey üzerindeki görüntüsünün nesnenin temsili olduğunu Leonardo belirlemiştir.

Moholy-Nagy, fotoğraf makine si yoluyla bu yeni dönemde, herkesin, gerçekleri optiğin verdiği şekilde göreceğini ifade etmiştir. Bu bir anlamda objektif olanı görmeye zorlamaktır. Bu şekilde, Moholy-Nagy’e göre yüzyıllardan beri ressamlar tarafından beynimize kazınmış olan geleneksel yapı da sona erecektir.

Fotoğraf 1827 tarihinde bulunmuş, 1850’li yılarda yayılmaya başlamıştır. Doğru yanıt A’dır.

Daguerreyotip fotoğrafın özelliklerinden birisi pozitif görüntü vermesidir. 

Öklit (İÖ 365-300), Aristoteles (İÖ 384-322) ve daha sonra Roger Bacon (1220-1292), R. Gemma Frisius (1508-
1555), Leonardo da Vinci (1452-1519) gibi bilim adamları ve sanatçılar bu aygıttan söz etmişlerdir. Doğru cevap C şıkkıdır.

Nietzsche

Fotoğrafın ilk yıllarında Baudelaire gibi Lady Elizabeth Eastlake yazılarında fotoğrafın günlük hayatla ilgili şeyleri açıkça sunduğunu belirtmiştir. Bu bağlamda Eastlake, fotoğrafın gerçekleri herkese açık olarak sunduğunu ve demokratik bir temsil aracı olduğunu ilk savunan yazardır.