remediation

Bakma eylemiyle ilgili yeni açılımlar XX. yüzyılın başında Kübizm ile dönüm noktası yaşamıştır. Kübist ressamlar, nesneleri birçok farklı bakış açısında resmetmişlerdir. Onlara göre insan gözünün hareketli olup tek bir noktaya takılı kalmaması gibi resmin de tek bir bakış açısı olmaması gerekir. Bu anlamda, geleneğe karşı çıkış söz konusudur. Kübistler nesneleri birçok farklı açıdan görüyormuş gibi resmetmişlerdir.

Optik yoluyla yüzey üzerinde oluşturulan görüntü, resmedilen anda gerçekleşir böylelikle nesnenin şimdiki zamanını sunar. İlk kez Optik yoluyla görüntü Karanlık Kutu (Camera Obscura) adı verilen aygıt ile gerçekleştirilmiştir.

Karanlık kutuyu metafor olarak kullananlar söze hep şöyle başlamışlardır: Karartılmış bir oda ve bu odaya küçük bir delikten giren ışık, delikten giren ışığın kutunun içinde, beyaz bir kayıt üstüne düşen görüntüsü. Bu yapı içindeki temel öğeler şunlardır: Aygıt olarak karanlık kutu, resmedilen nesne yani aygıtın dışarısı, görüntü yani aygıtın içerisi, aygıtın görüntü üretmesini sağlayan delik, bütün bu sistemin çalışmasını sağlayan ışık ve kullanan kişi. Bu süreç kullanılarak bir konuya yönelme durumunda, yeni bir görme söz konusu olur. 

Tapınak Bulvarından Görünüm adlı bu fotoğraf Louis Jacques Mandé Daguerre (1787-1851) tarafından Paris’te çekilmiştir.

Fotoğraf, toplumsal gelişme ve teknolojik ilişkiler, sanat ve sanatçının durumu denildiğinde; söz dönüp dolaşıp Walter Benjamin’e (1892-1940) gelir. Onun, daha önce de sözünü ettiğimiz ünlü denemesine bakmak gerekir. Benjamin, 1939 yılında Tekniğin Olanaklarıyla Yeniden Üretilebildiği Çağda Sanat Yapıtı(3) adlı denemesinde, fotoğraf yoluyla ortaya çıkan yeni görme biçimini ele almıştır. Onun ortaya koyduğu düşünceler, fotoğrafın dönemiyle ilgilidir.

Sanatın ortamındaki fotoğraftan söz edildiğinde, zaman boyutu açısından Ritim kavramı önem taşır.

Kitle iletişim araçlarının tarihi içinde 1990’lı yıllar, yeni bir çağın başlangıcı olan dönem belirleyici bir öneme sahiptir. Bu sözü edilen dönem yeni teknolojiler ve toplumsal koşullarla remediation kavramını ortaya çıkarmıştır.

Descartes, La dioptrique (1637) adlı eserinde bu karşılaştırma üzerine şöyle demiştir….  Locke ünlü İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme (1690; An Essay Concerning Human Understanding, adlı eserinde…

Yeni fotoğrafın belirleyici teknolojisi bilgisayardır ve sayısal veri işleme, saklama, çoğaltma sistemleridir.Yeni fotoğrafın belirleyici teknolojisi bilgisayardır ve sayısal
veri işleme, saklama, çoğaltma sistemleridir. Bilgisayar denildiğinde, tabii ki yapay bir akıl
ve zekâdan söz edilir. Bu anlamda satranç oynayan bilgisayar denildiğinde; akıl, zekâ ve
deneyim konusunda bu aygıtın düzeyini anlatmak kolaylaşır. 

0-1

Genel olarak an kavramı zaman açısından iki farklı durumu ortaya koyar, yukarda açıklandığı gibi resmedilme eylemi an’ı ve resmedilen an’ı dır. Bu basit deneyde resmedilme eylemi an’ı mercek yoluyla ışınların yol alma sürecidir, yani mumlardan gelen ışınların mercekten geçerek yüzeye ulaşma süresidir. Bu süre, ışık hızına eşittir. Oysa geleneksel resmetme tekniklerinde, örneğin tuval üzerine bir resim yapmak saatlerce sürebilir. Bu durumda resmedilme eylemi an’ı, yüzey üzerine bir resmi yapmaya başlamak ve bitirmek arasındaki süredir. Doğru yanıt B'dir.

XXI. yüzyılda kitle iletişim araçları denildiğinde, dünyayı kapsayan teknik, ekonomik ve kültürel ağ anlaşılır.

Eski-yeni fotoğraf açısından da teknoloji yönüyle üzerinde durulması gereken bazı başlıklar vardır. Eski fotoğraf açısından düşünüldüğünde fotoğraf çeken açısından temel belirleyiciler; Akıl, Zekâ ve Deneyim gibi kavramlar iken, yeni fotoğraf açısından ise Smart kavramıdır.