Örneğin, Türkçedeki ara sözcüğü bağlam içinde sırasıyla ad, sıfat, zarf ve ilgeç olarak sınıflandırılabilir: ara verelim, ara sokak, ara ara uğrarım, arkadaşlar arası. Öyleyse, sözcük sınıflarının geçirgen, sınıf üyeliğinin de dereceli olduğunu unutmamak gerekir. Bu durumda, sınıflandırmalarda bir sınıfın alt ulamlarını belirlemek için birden fazla sınıflandırma ölçütü kullanmak gerekebilir. Doğru cevap C'dir. 

Anlamsal ölçüt, sözcüklerin anlam özelliklerini dikkate alır. Biçimbilimsel ölçüt, sözcükleri aldıkları ekleri gözeterek sınıflandırır. Dağılımsal ölçüt ise, sözcükleri öbek ve tümce içindeki dağılımlarını gözeterek sınıflandırır. Burada güzel sözcüğü, birlikte kullanıldığı diğer sözcüklere göre sınıflandırılmış ve bu yüzden dağılımsal ölçüt kullanılmıştır. Merkez ve merkez dışı üyelik, sınıflandırma ölçütü olmayıp bir üyenin taşıdığı ayırıcı özellikler oranında o sınıfı temsil etme niteliğinin derecesine ilişkindir.

Dilbilgisel durum, özne, nesne ve dolaylı tümleç olmak üzere temel dilbilgisel işlevleri yerine getiren adları belirlemek üzere kullanılır. 

Ad olan "çocuk" sözcüğü "-ça" yapım ekini alarak karmaşık bir sözcük olmuştur ve sınıfı yine addır. Doğru cevap C'dir. 

Somut olarak anadilimizi kullanmamız eylemine ‘edim’ denilmektedir

Verilen cümle hem kuralsız hem de kabul edilebilir değildir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Kapatma ekleri yinelemeyi durdurduğundan, sınırsız türetme mümkün değildir.

Kapalı küme sözcükleri bağlaçlar, ilgeçler, belirleyiciler ve adıllardır. Bağlaçlar çekime girmezler. İlgeçler de genellikle çekime girmezler ancak Türkçede bunların bazıları adların oluşturduğu bir alt ulamında, adların aldığı çekimleri alırlar: altında, önünde, üzerinde, karşısında vb. Belirleyiciler şu ulamları içerir: tanımlıklar (Türkçe bir, İngilizce a/n, the gibi), gösterimsel belirleyiciler (Türkçe bu, şu, o, benim, senin onun; İngilizce this ‘bu’, that ‘şu’, my ‘benim’, your ‘senin’, his/her ‘onun’, gibi), niceleyiciler (biraz, birkaç, bazı, her, bütün gibi.) Bunlardan bazıları sayı eki alarak çekime girerler: this ‘bu’, these ‘bunlar’, that ‘şu’, those ‘şunlar’. Bazıları da uyum çekimine girerler: Türkçedeki belirleyicilerde sayı ve kişi: benim (1.Tekil), senin (2. Tekil), Almancadaki tanımlıklarda kişi, sayı ve cins: der Mann ‘adam’ (yalın, tekil, eril), die Frau ‘kadın’ (yalın, tekil, dişil). En yalın tanımıyla ad yerine geçebilen sözcükler olan adıllar, ad gibi işlev gördüklerinden durum, sayı, uyum, cins gibi adsıl çekimlere girerler. Öyleyse A, B, C, D şıkları kapalı küme sözcüklerinin kodlayabildiği ulamları, E şıkkı ise eylemcil bir ulamı içermektedir.

Yukarıdaki çözümlememizde ayırdığımız tüm parçalar hem anlamlı, hem de parçalanamaz yapılar olduk- larından hepsi birer biçimbirimdir: -iyi, -leş, -ir, -im

Türkçe çoğul bilgisi taşıyan [-lar] ve [-ler] bi- çimlerindeki ünlü seçimi, ünlü uyumu kurallarına koşut olarak kendilerinden önce gelen ünlünün özellikleri tarafından belirlenmektedir. Gerek bu eklerin de gösterilen dağılımından, gerekse de sezgisel anadili bilgilerinden yola çıkarak, [-lar] biçiminin a, ı, o, u ve [-ler] biçiminin de e, i, ö, ü seslerinden sonra kullanıldığı görülebilir (Bkz. Sesbilim Ünitesi). Öyleyse, bunların dağılımı sesbilimsel koşullanma yoluyla gerçekleşmektedir. Doğru cevap A'dır.

Bazen diller arası bu sözcük alışverişi ödünçlemeli çeviri şeklinde gerçekleşir (Bloomfield, 1935: 456).
Bu durumda, sözcükleri kaynak dilden alıcı dile olduğu gibi aktarmak yerine anadilde birebir çevirisi
yapılır: İngilizce natural gas › doğal gaz, dish antenna › çanak anten, information society › bilgi toplumu;
Almanca das Kabel-fensehen › kablolu televizyon, Fernsteuerung › uzaktan kumanda, Satelliten-programm ›
uydu yayını (İmer, 1990: 82).

Gerioluşum, indirgeme yollarından biri olarak eklemesiz türetme ile sözcük yapma şeklidir. Doğru cevap E'dir. 

İlgeçler yalnız başlarına kullanılmayan, tümleç alan, tümleçleriyle eylem arasında ilgi kuran ve anlamları bu ilgiye göre belirlenen sözcüklerdir.

Türkçede margarin için sana, tıraş bıçağı için jilet, yapıştırıcı için uhu; İngilizcede
ise fotokopi için Xerox, kâğıt mendil için kleenex, bant için sellotape gibi özel marka adları, cins isim olarak kullanılır hale gelmiştir. Biçimbilimde, bu
şekilde dile kazandırılan sözcükler yeniyapım sözcükler
olarak adlandırılır.

Her konuşucunun zihninde bulunan, soyut, saf, pürüzsüz, hatasız ve farkındalığın altındaki, tümcelerin düzgün veya bozuk olduğuna yönelik sezgilerini de içeren kurallar zincirine Edinç denir. Doğru cevap B'dir.

Üretici dilbilgisinin yanıtlamayı hedeflediği sorular şunlardır:

• İnsanlar anadillerini nasıl öğrenirler?
• Anadilleri hakkındaki soyut bilgilerinin yani edinç­lerinin kapsamı ve sınırlılıkları nedir?
• Bu soyut dil bilgisi nasıl kullanılır?

Edinç, anadili kullanıcılarının soyut bilgisini ifade ettiğine göre, doğru cevap E’ dir.

Bil, pil, kil, sil gibi sözcüklerin üretimi bu sözcüklerin türetimi onların sadece yerine koyma testinden başarıyla geçtiklerini gösterir, daha fazlasını değil. Doğru cevap B'dir.

Verilen örneklerden "uygulamalar" çoğul eki almış bir isimdir ve böylece adıl sayı içerir. Doğru cevap C'dir.