Bununla birlikte, turizme endüstriyel yaklaşım imaj, güvenirlik ve turizm olayının politik olarak kabul edilmesi gibi üç temel ölçüte göre yapılabilir.

Turizmin etkileri boyut ve düzey açısından etki kaynaklarına doğrudan bağlıdır. Fakat turizm etkilerinin doğasını bilmekle otomatik çözümler üretemeyiz. Etki kaynaklarını bilmek ve turist-yerel toplum, yerel toplum-çevre arasındaki karşılıklı etkileşimin nasıl gerçekleştiğini bilmek aynı derecede önemlidir. Etki kaynaklarını birçok şekilde incelemek mümkünse de genellikle “turist faktörleri ve destinasyon faktörleri” olarak iki grupta toplamak mümkündür. Destinasyon faktörleri olarak turist pazarları ile iletişim kurma şekli, turistin dolaşımı, yerel halkın turizmi kabulü, yerel canlılık ve liderlik sayılabilir.

Fuar ve festivallere yapılan ziyaretler kültür turizmine örnektir.

O hâlde turizm politikaları, turizm sektörünün saglıklı büyümesi ve sürdürülebilir olması için yapılan dogru müdahaleler olarak degerlendirilebilir. Turizm sektörüne yapılan bu müdahalelerin temel hedeferi asagıdaki gibi özetlenebilir (Coskun, 2010):

Turizm politikasının hedefi ekonomiktir ve turizmin sağladığı ekonomik yararları en yüksek düzeye çıkarmayı hedefer.

Bazı ülkeler turistik ürün üretiminde çok yönlü üstünlüklere sahiptirler; örneğin, çekici bir iklim, çok sayıda kumsal alan ve düşük iş gücü maliyetleri gibi. Türkiye, İspanya ve Meksika buna iyi örnek oluştururlar.

1923-1980 yılları arasında turizmin ekonomik öneminin farkına varılmış¸, özellikle turizmle ilgili kurumsal ve fiziksel altyapının oluşturulması açısından çok önemli gelişmeler kaydedilmiş¸ ve turizm yatırımları ve gelişimi teşvik edilmiştir.

Gezi, eğlence, sportif ve kültürel faaliyetler 57.7 oranında, akraba ve arkadaş ziyareti 14.4 oranında, iş amaçlı ziyaret 5.5, alışveriş 2.5, sağlık ve tıbbi nedenler 1, Eğitim ve staj 0.4, dini/hac 0.2, transit 0.09, diğer 2.5, beraber giden 15.4 oranında değerlere sahiptir.

Turizm planı, belirli bir dönemde turizm sektöründe ulaşılacak hedefleri, bu hedeflere ulaşmak için kullanılacak araçları, yapılacak işleri, parasal ve fiziksel olanakları, işlerin kimler tarafından ne zaman ne kadar sürede gerçekleştirileceğini gösterir. Turizm politikalarının genel bir turizm planına dayanması zorunludur. Turizm planının sağlayacağı yararlar şunlardır:

-Planda geleceğe yönelik çalışmalar belirlenir,

-Planda amaçlar ve amaçlara ulaşmak için gerekli araçlar belirlenir,

-Planlama ile disiplinli bir çalışma yapılmış olur,

-Planda yapılacak yatırımların finansmanı belirlenir,

-Görev ve yetki dağılımı yapılır

Turizmde kullanılan kıt (çok az) kaynaklar şunlardır:                                                   

-Doğal Kaynaklar: Arazi­, m­ineraller, madenler, su, biyoloj­ik kaynaklar                                                                            

İş gücü: İnsan emeği­ ve gi­ri­şi­m.

Sermaye: D­iğer kaynakların ve özellikle doğadan elde edilen kaynakların gel­iştiri­lmesi.

Geçmiş dönemlerde seyahatler ve buna bağlı turizm faaliyetleri zengin kişilerin ilgi alanına girerken, günümüzde işçi ve memur kesiminin de gelir düzeylerinin artması ve ücretli tatil haklarının bulunması, turizm faaliyetlerinin düşük ve orta gelirli kesiminde ilgi alanına girmesine neden olmuştur. Turizm faaliyetleri boş zamana sahip olunmasını gerektirir. Ücretli kesim eğer tatil hakkına sahip değilse turizm faaliyetlerine katılamayacaktır. Turizme katılanların sayısının artmasında en önemli etkenlerden birisi de işçi kesiminin ücretli tatil hakkına kavuşmalarıdır.

Birincil doğal çekicikler; iklim, kıyılar, coğrafya, flora ve fauna, göller, şelaleler, dağlar, vahşi yaşamı gözleme alanları ve manzaradır.

Destinasyon örgütlenmesi sektörü içinde Ulusal turizm ofisleri, bölgesel turizm ofisleri, yerel turizm ofisleri, turizm birlikleri vardır.

Anadolu’da XIII. yüzyıldan itibaren Selçuklu Türkleri tarafından önemli ticaret yolları üzerinde kurulan, ücretsiz olan ve yolcuların hayvanlarıyla konaklayabileceği kervansaraylar ve hanlar özellikle ticaret amaçlı seyahatlerin gelişmesine hız kazandırmıştır.  

Dünyada demir yolu ile iki kent arasında ilk yolcu taşımacılığı 15 Eylül 1830 yılında başlamıştır.

Yarım pansiyon otellerdeki konaklama tiplerindendir. Yarım pansiyon (Half Board) olarak bu konaklama tipinde fiyata geceleme, kahvaltı ve bir öğün yemek (genellikle akşam yemeğidir, ancak konuk isterse akşam yemeği yerine öğle yemeği alabilir) dâhildir. Tek kişilik oda, bağlantılı oda ve aile odası ise otellerdeki oda tiplerindendir. Dağ evi de kırsal turizm tesislerinden biridir.

Öte yandan Hall (2008)’e göre ise hükümetlerin politika yoluyla turizme müdahalelerinin nedenleri şunlardır: Ekonomide rekabeti artırmak.

5. Destinasyon örgütlenmesi sektörü
• Ulusal turizm ofisleri
• Bölgesel turizm ofisleri
• Yerel turizm ofisleri
• Turizm birlikleri

Turizm düzenlemelerinin sosyo-kültürel alanı Amerika’da 1996 yılında ve 2000 yılında da Avrupa’da görülmeye başlamıştır. Avrupa’da turizm hizmetlerinin sertifikalandırılmasına plajlar için geliştirilen “Mavi Bayrak” (Blue Flag) uygulamasıyla Danimarka’da başlanmış ve günümüzde küresel bir uygulamaya dönüşmüştür.