Doğru cevap B seçeneğidir. Turizm talebi kişisel harcanabilir gelirlerin kullanılması ile ilgilidir. Diğer bir deyimle turizm talebi kişilerin gelirine bağlıdır ve talebin gelir esnekliği oldukça yüksektir. Bu durum orta-üst gelir gurubunda daha belirgindir.

Decrop ve Snelders (2005) tarafından karar verme değişkenleri ve süreçlerine göre turisleri ayırdıkları sınıflar; Alışılmış turistler, akılcı turistler, hedonik turistler, fırsatçı turistler, kısıtlı turistler ve uyumlu turistler.

II. Dünya Savaşı sonrasında turizmin hızlı bir gelişme göstermesinde havacılıktaki gelişmelerin rolü çok büyük olmuştur. Diğer taraftan, seyahat amacıyla özellikle uzak mesafelerde hava yolunun tercih edilmesi, deniz yolu ve demir yolu taşımacılığının da hızla gerilemesine neden olmuştur. Dünya genelinde kitle turizminin önem kazanmasıyla birlikte bu talebi karşılamaya dönük büyük ölçekte konaklama işletmeleri inşa edilmiştir. Konaklama tesislerinde çeşitlilik artmış ve yeni konaklama işletme biçimleri ortaya çıkmıştır. II. Dünya Savaşı’ndan sonra dünyada turizmin çok büyük hacme ulaşmasında tur operatörlerinin rolü de önemlidir.

1923-1980 yılları arasında turizmin ekonomik öneminin farkına varılmış¸, özellikle turizmle ilgili kurumsal ve fiziksel altyapının oluşturulması açısından çok önemli gelişmeler kaydedilmiş¸ ve turizm yatırımları ve gelişimi teşvik edilmiştir.

Kültür; Bizim kim olduğumuzdur, kimliğimizi şekillendirir. insanlar arasında hoşgörü ve saygıyı geliştirmenin bir aracıdır, insanların hayatını geliştirmenin ve yeni işler yaratmanın bir yoludur, diğerlerini anlamanın ve içselleştirmenin bir aracıdır, geçmişimizi korumaya ve geleceğimizi anlamlandırmaya yardım eder, insanların donanımını arttırır.

Tablo 5.2 Turizm Talebini Etkileyen Ekonomik

Faktörler

Turist Kabul Eden Bölgedeki Değişkenler (B Gurubu)

-Genel fiyat düzeyi

-Ülkedeki/bölgedeki arz olanakları ve arzın rekabet düzeyi (altyapı dâhil)

-Turizm ürününün kalitesi

-Ziyaretçiler konusundaki ekonomik düzenlemeler

(vergi, vize, harç vb.)

Yerli gezgin: Seyahatinin amacı ve kullandığı aracın türüne bakılmaksızın kendi ikametgahının olduğu ülke içindeki bir yere seyahat eden herhangi bir kişidir.

Sigorta primleri, seyahat endüstrisi harcama alanlarındandır.

Turizm ekonomisi; tur­izm olayının yarattığı ekonom­ik sonuçlar ­ile bu sonuçların boyutları ve tur­izmi­n doğrudan ya da dolaylı olarak neden olduğu etki­ler­i ölçmekle ­ilgi­l­i bi­r bi­li­m dalıdır.

Bazı ülkeler turistik ürün üretiminde çok yönlü üstünlüklere sahiptirler; örneğin, çekici bir iklim, çok sayıda kumsal alan ve düşük iş gücü maliyetleri gibi. Türkiye, İspanya ve Meksika buna iyi örnek oluştururlar.

Yatırımcıların maliyetlerini azaltmak: 1. Karlı yatırımlar sağlamak için yasalar, düzenlemeler ve politikalar yapmak; 2. Yatırım projelerinin uygulanmasını kolaylaştırmak: a)  Uygulama sürecinde devletin ilgili kurumları arasında işbirliğini geliştirmek, b)  Mevcut yönetimsel uygulama ve düzenlemelerin akıcılığını sağlamak, yeni ve daha etkili olanları önermek; 3. Kamu/özel sektör iş birliğini yatırım ve pazarlama aşamasında güçlendirmek ve uyarmak: a)  Turizm gelişim projelerini artırabilecek kamu sektörü bütçesi için yollar önermek, b)  Daha iyi işbirliğini kolaylaştıracak kamu ve özel sektör örgütlerinin yapılarında değişiklik önermek; 4. Yatırımlar için potansiyel olan yeni ya da mevcut bölgelerde alt-yapıyı geliştirmek: a) Çöp imha sistemini geliştirmek; 5. Turizmin gelişmesi için bölgede ilgi duyan gruplara fırsat vermek: a) Mevcut danışma/katılım sistemini geliştirmek; 6. Turizm tanıtımı için sosyokültürel mirası geliştirmek ve korumak: a) Bölge insanına kendi kültürünü koruması için örgütsel ve mali destek sağlamak; 7. Turizmle ilgili bölgesel gelirleri arttırmak. (vergilerden, ücretlerden, yatırımlardan)

Turizmin çevreye olumlu etkileri:  Seçilmiş doğal çevrenin korunması, ve gelecekte tehlikeye düşmesi olası ekolojik bozulmanın önlenmesi, tarihsel ve anıtsal yapıların korunması, temiz bir endüstri (bacasız sanayi )

Plansız turizm hareketinin bireyler üzerindeki etkisi: Bölge halkının turistik çekiciliklerden ve hizmetlerden daha az yararlanması ve bunun sonucu olarak halkın turiste karşı olumsuz tepkisi. Turistlerin bölge halkının bir kısmını küçümsemesi. Kültürel kimlik kaybı. Turizm sektöründe çalışanlarda eğitim eksikliği. Turizmin katkıları konusunda bilinçsizlik.

Plansız turizm hareketinin olumsuz diğer etkileri şu şekildedir: Çekiciliklerin ve faaliyetlerin etkinliğinde meydana gelen azalma. Sezon yoğunluğu ve ziyaretçi kalış¸ sürelerinde kısalma. İşletmelerin hizmet kalitesinin bozulması. Seyahat, danışma ve ziyaretçilere bilgi verme hizmetlerinin yetersizliği.

İlk çağlarda Çin, Uygur ve Fenike gb. topluluklar ticaret amacıyla seyahat etmişlerdir.

Turizmin olumlu ekonomik etkileri aşağıdaki şekilde sıralanabilir.

• Gelir ve yaşam standartlarını arttırır.
• Yerel ekonomiyi güçlendirir.
• İş olanaklarını arttırır.
• Yatırımları, gelişmeyi, altyapı harcamalarını arttırır.
• Vergi gelirlerini arttırır.
• Kamu hizmetleri altyapısını geliştirir.
• Ulaşım altyapısını geliştirir.
• Alışveriş olanaklarını arttırır.
• Ekonomiye doğrudan, dolaylı ve uyarılmış etkisi olur.
• Turizm yoluyla ekonomiye giren gelir, ekonomi içinde dolaşarak büyür.
• Yeni ticaret olanakları geliştirir.
• Döviz kazandırma ve ödemeler dengesi üzerine olumlu etki yapar.

Bu dönemde Bir Türk denizcisi olan Piri Reis’in XVI. yüzyıl başlarında yaptığı geziler ve dönemi için olağanüstü nitelikteki haritaları içeren “Kitab-ı Bahriye” adlı eseri denizcilik ve turizm tarihi açısından büyük önem taşımaktadır

Sermaye :Kamu Sektörü,Özel sektör Doğa: (Pilajlar, Kayak Alanları, Su Alanları) Serbest Kaynaklar: (İklim, Güneş, Kültür, Tarihsel Miras, Yaşam Tarzları)

Turizm gelişiminin mekânsal/alansal özelliklerine bağlı olarak yerleşim alanlarının dışındaki aktif turizm faaliyetleri turizmle ilgili çatışmaları azaltır. Ticaret alanlarının paylaşılma durumu varsa yerel halka ve turiste dayalı ticaret alanlarının karışık olması perakende satışların canlanmasını sağlar. Turiste bağlı ticaret alanlarının baskın olması ve yerel halka dayalı alanları başka yerlere doğru itilmesi, kırgınlık ve küskünlük yaratabilir. Kültürel ve rekreasyonel alanların (parklar, müzeler, saraylar, bahçeler vb.) yerel halk ve turist tarafından paylaşılması turizm için oldukça başarılı olabilir. Turist için ayrılan alanların belirlenmesi ve yerleşik halka kapatılmasında yerel toplumların kamu kaynaklarına erişimi kısıtlanmış olur. Özellikle plajlar ve kıyı şeritleri böyledir. Geçitlerle belirlenmiş ve yerel halkı dışlayıcı bir turizm gelişimi sınıfsal bir yapı ve kindar bir grup oluşturabilir.